از مورچه ها یاد بگیریم!

غرق در افکار خود، به گوشه ای از دیوار زل زده بودم که حرکت چند مورچه توجهم را به خود جلب کرد.

ردشان را که دنبال کردم صفی طولانی از مورچه ها را دیدم که با نظم و ترتیب پشت سر هم حرکت می‌کردند. جمعیتشان زیاد بود اما هیچ کدام سد راه دیگری نبود و حرکت دیگران را کند نمی‌کرد.

یادم به مقاله ای افتاد که چند وقت پیش در یکی از سایت های خبری خوانده بودم. مقاله ای در مورد تلاش برای کنترل ترافیک و حرکت خودروها با الهام از نحوه حرکت مورچه ها! مثلا یادم است که نوشته بود مورچه ها در مسیر خود همواره از سمت راست خود حرکت می‌کنند تا به یکدیگربرخورد نکنند و ترافیک مورچه ای(!) ایجاد نشود. یاد خودم افتادم که گاهی درپیاده رو به عابران روبرو برخورد می کنم و یا پشت سر گروه های دوستانه و چند نفره گیر می کنم و گاهی مجبور می‌شوم وارد خیابان شوم تا از آنها سبقت بگیرم.

باخودم فکر کردم که چرا ما انسان ها چنین قوانینی برای راه رفتن در معابر عمومی نداریم؟ گوگل البته که مثل همیشه زود به داد علامت سوال نقش بسته در ذهن آدم می‌رسد. چند سایت داخلی و خارجی را دیدم که در مورد اصول راه رفتن در پیاده رو نکاتی را بیان کرده بودند. موارد زیادی را خواندم که شاید بد نباشد اینجا هم آنها را با هم مرورکنیم:

• راه رفتن خیلی سریع، بدون توجه به افراد مسن و کودکان و تلاش برای باز کردن راه خود به هر طریقی مودبانه نیست و در واقع مانند این است که در خیابان ماشینی با سرعت بالا، بین بقیه ماشین ها لایی بکشد.
• وقتی چند نفر با هم در حال راه رفتن هستند، نباید به گونه ای کنار هم قرار بگیرند که تمام عرض پیاده رو را اشغال کنند.
• هنگامی که عده ای دوست یا آشنا به هم می‌رسند، نباید طوری دور هم جمع شوند که راه عبور دیگران بسته شود و همچنین نباید با ایجاد سر و صدا برای دیگران مزاحمت ایجاد کنند.
• در کوچه و خیابان، بلند صحبت کردن، داد زدن یا هر کاری که جلب توجه کند، بر خلاف نزاکت است.
• اگر با خود کالسکه بچه حمل می‌کنیم مراقب باشیم که در رفت و آمد دیگران اختلال ایجاد نکنیم
• در روزهای بارانی مراقب چتر خود و سر و صورت دیگران باشیم تا خدایی نکرده اتفاق ناگواری پیش نیاید.
• در حین راه رفتن در پیاده رو از موبایل استفاده نکنیم. البته می‌توان کارهای ضروری مانند پاسخ دادن به یک تماس مهم را انجام داد اما دیگر در حین حرکت، نامه فدایت شوم برای کسی ننویسیم!
• نسبت به توان یابان، سالمندان،بیماران و یا مصدومانی که در پیاده رو حضور دارند، با احترام و احتیاط رفتار کنیم.
• اگر درحین راه رفتن، تصادفا با عابری برخورد کردیم، محترمانه عذرخواهی کنیم. (شاید مورچه ها هم همین کار را می‌کنند. چون وقتی به هم برخورد می‌کنند انگار چیزی به یکدیگر می‌گویند و می‌روند!)
• هیچ گاه در پیاده رو ناگهانی توقف نکنیم. برای این کار باید به کنار برویم و در صورت اطمینان از نبودن افرادی درپشت سرمان، توقف کنیم. اصلا بیایید فرض کنیم که می‌خواهیم با خودروی خود کنار خیابان توقف کنیم!

تعداد موارد ذکر شده برای اصول راه رفتن در معابر عمومی زیاد بود ولی من مهم ترین و کاربردی ترینشان را بیان کردم. اما بین تمامی سایت هایی که نگاه کردم، یک موضوع را مشترک دیدم. اینکه: طرز راه رفتن هرکس در معابر عمومی، نشانه ای از شخصیت، اخلاق و رفتار اوست. شاید بهتر باشد در این مورد کمی بیشتر به حرکت مورچه های با شخصیت توجه کنیم و چیزهایی را از آنها یاد بگیریم!

1717