شمقدری در این گفت‌وگو به تشریح مهم‌ترین اقداماتش در معاونت سینمایی پرداخته و با اظهار رضایت از فروش فیلم های نوروزی به در مورد فیلم‌های توقیف شده، گفت: «پنج فیلم به دلایلی متوقف شده بود که جز یک یا دو تا بقیه مشکلاتشان حل شد. البته همه اینها مشکلشان حل شده و در جشنواره فیلم فجر حضور داشتند، اما مشکل اکران عمومی یکی دو فیلم حل نشده است.»
او در مورد توقیف فیلم «انتهای خیابان هشتم» در دوران معاونتش گفت: «نگاه فیلمساز و تهیه‌کننده این فیلم یک نگاه دغدغه‌مند بوده و می‌خواستند یک معضل اجتماعی را مطرح کنند که قابل تقدیر است، اما ساختار و شاکله فیلم ممکن است بخشی از مخاطبان را دچار سوء‌تفاهم کند و یک نگرانی و ناامنی فکری را برای بخشی از مخاطبان ایجاد کند که ما به تهیه‌کننده و کارگردان کار هم گفتیم که آنها هم کارهایی می‌کنند و شنیدیم تغییراتی هم در کار دادند تا دوباره این کار مورد ارزیابی قرار گیرد که امیدواریم مشکل این فیلم هم حل شود.»
معاون سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ریشه سیاسی شدن سینما را به دهه 60 نسبت داده و با انتقاد شدید از مسؤولان وقت، ریشه برخی از دعواهای امروز سینما را نیز به همان جریانات نسبت داده و تأکید کرد: «دعوایی که امروز در سینما وجود دارد، بخشی مربوط به همین رقابت سیاسی است که آن گروهی که سال‌های سال در سینمای ایران تسلط داشت و بر آن چنبره زده بود، نمی‌خواهد نفوذش را از روی سینمای ایران بردارد و نمی‌خواهد اجازه دهد دیگر تفکرها و اندیشه‌ها در حوزه سینما امکان ظهور و بروز داشته باشند، بلکه می‌خواهد همچنان این عرصه در اختیار خودش باشد. خب، طبیعی است از ابزارها و شیوه‌هایی استفاده می‌کند تا کسانی که از دور ناظر اختلافاتی که در درون سینما وجود دارد، هستند، فکر می‌کنند این اختلاف صرفاً یک اختلاف صنفی، تخصصی و دعواهای شخصی است.»
شمقدری افزود: «اصلاً اینگونه نیست. دقیقاً یک دعوای صد‌درصد با رویکردهای سیاسی است و ناظر به اینکه آن گروه که بیش از 25 سال بر سینمای ایران سیطره داشت، نمی‌خواهد دستش از این سیطره کوتاه شود.»
او در پاسخ به این سئوال که «شما که قصد حذف کامل آنها را ندارید؟»، گفت: «نه، ما اصلاً بحث حذف را نداریم. ما می‌گوییم اتفاقاً به دنبال این هستیم که سینما از انحصار یک جریان سیاسی خارج شود. دقیقاً ما به دنبال همین هستیم که سینما کاملاً با نگاه‌ها و رویکردهای فرهنگی و ارزش‌هایی که در نظام تعریف شده، مدیریت و هدایت شود و کار کند.»
او با تأکید بر اینکه «در حوزه سینما نگاه باندی نداریم، اما شخص خودمان داریم»، گفت: «در سینما کلاً تلاش می‌کنیم با رویکرد فرهنگی و اصلی نظام، سینما را جلو ببریم و آن را برای خودمان اصل قرار دهیم.»
معاون سینمای وزیر ارشاد با تأیید تلویحی دو قطبی شدن سینمای ایران، این سیاست را جزو تاکتیک‌ها و برنامه‌های همان جریانی دانست که می‌خواهد سلطه سیاسی خودش را در سینما استمرار ببخشد.
شمقدری در مورد اکران‌های نوروزی، گفت: «ما گفتیم دو فیلم با دو رویکرد کاملاً متفاوت حاوی ارزش‌های فنی و هنری ارزشمند و در عین حال جذاب برای مخاطب در نوروز اکران شود؛ ضمن اینکه شورای صنفی نهایتاً تصمیم‌گیری کرد این فیلم‌ها اکران شود و در ایام عید به مردم با نگاه‌های فرهنگی متفاوت اجازه بدهیم بروند فیلم‌های خودشان را ببینند؛ ضمن اینکه ما به هر دو گروه توصیه می‌کنیم بروند فیلم دیگر را هم ببینند، هم به مخاطبان فیلم «اخراجی‌ها» می‌گوییم بروند فیلم «جدایی نادر از سیمین» را ببینند و هم به مخاطبان فیلم «جدایی نادر از سیمین» می‌گوییم فیلم «اخراجی‌ها» را ببینند. ما مثل آنها نیستیم که بگوییم این را ببینید، آن را نبینید.»
وی با اشاره به تعریف ده‌نمکی از فیلم «جدایی نادر از سیمین» اضافه کرد: «اتفاقاً این دیکتاتوری مربوط به آن طرف است، یعنی همان‌ها که بیش از 25 سال بر سینمای ایران سیطره داشته‌اند. همان جریان می‌آید فضا را دوقطبی می‌کند و تمام نیرو و انرژی خودش را می‌گذارد تا تمام شکست‌های سیاسی خودش را اینجا به نوعی جبران کند. در حالی که ما اصلاً چنین نگاهی نداریم. ما یک نگاه کاملاً فرهنگی داریم که می‌گوییم هر دو فیلم که ریشه در فرهنگ انقلاب اسلامی و جامعه ایرانی دارند را فیلم‌های خوبی می‌دانیم و به هر دو هم توجه داریم.»
شمقدری ادامه داد: «یعنی «اخراجی‌ها» هم اگر به مسابقه می‌رسید، چه بسا در مسابقه سینمای ایران جایزه می‌گرفت، اما به داوری نرسید. در این حال «جدایی نادر از سیمین» به داوری رسید و یکی دو تا سیمرغ هم گرفت و ما هم از آن تعریف کردیم. از «اخراجی‌ها» هم تعریف می‌کنیم و توصیه می‌کنیم به مردم که بروند هر دو فیلم را ببینند، اما جریان آن طرف توصیه می‌کند که آن فیلم را اصلاٌ نبینید. این نشان می‌دهد که دیکتاتور کیست و نشان می‌دهد کدام جریان اتفاقاً اهل سانسور است و کدام جریان به دنبال حذف است.»
او در پایان گفت: «اگر ما می‌خواهیم شاخص پیدا کنیم، باید ببینیم کدام جریان طرف مقابل را حذف می‌کند. جریانی که پشت «جدایی نادر از سیمین» ایستاده می‌گوید اصلاً فیلم مقابل را نبینید، حتی در رابطه با اقدام برای قاچاق فیلم «اخراجی‌ها» سکوت می‌کند و خدای ناکرده ممکن است ته دلش نیز خوشحال باشد که امکانی پیش آمده تا مثلاً در رقابت سیاسی‌ای که برای خودش تعریف کرده، به یک نتیجه خوبی برسد. این نگاه نشان می‌دهد که نگاهی سیاسی وجود دارد.»
58301
نظر شما