فارغ از هجمه های هر روزه برخی رسانه ها که سرآمد آن رسانه ی ملی با برنامه های هدف دارو مجری – به اصطلاح کارشناسانی که بدون کمترین شناخت از دغدغه ها و مشکلات این حرفه بنا بر سلیقه یا سفارش های شخصی بی رحمانه با کمترین نگاه تخصصی-کارشناسی از زوایای مختلف به این نهاد دیرپای مدنی می تازند نشانه ای است بر اشاعه اندیشه ای بی تدبیر و خارج از دایره انصاف که کورکورانه علیه نهاد وکالت تولید چالش می کند بی آنکه بداند دستاورد این هجمه و حمله چه خواهد بود ،اینکه برای تحلیل و شناسایی مختصات یک حرفه ی تخصصی از افرادی دعوت می شود که کمترین شناخت وتخصصی مرتبط با آن حرفه ندارند بهترین دلیل است بر این ادعا که دشمنان نهاد وکالت جاهلان عالم نمایی هسستند که راه گم کرده،سورنا را از دهان گشادش می دمند!
اینکه در رسانه ملی برنامه ای با محوریت تحلیل مختصات حرفه وکالت ساخته می شود و در آن برنامه هیچ نماینده ای از این حرفه حضور ندارد امری است عادی اما تولید برنامه ای تخصصی-کارشناسی توسط عواملی که هیچ شناختی از مختصات تخصص مورد نظر ندارند از عهده هیچ تولید کننده ای بر نمی آید جز برخی از برنامه سازان رسانه ملی! در این نوشتار قصد مقایسه برنامه های تولیدی رسانه ملی با استانداردهای جهانی برنامه سازی را ندارم که می دانم امری است عبث اما رعایت حداقل ها توقع زیادی نیست ،که در این فقره حداقل توقع حضور و دعوت از شخصی است که با حرفه وکالت آشناست یا لااقل عرضه و توان قبولی در آزمون ورودی این حرفه را داشته باشد یا اگر بنا به سفارش و توصیه حضور شخص مورد نظر حکم است و لابد، لااقل در کنار چنین شخصی،یکی از خودی های خودتان که آگاه به اموراست قرار دهید بلکه از درصد سوتی ها کاسته شود،البته اگر از بین وکلای دادگستری کسی را خودی بدانید.
علاوه بر الطاف ملوکانه رسانه ی ملی ،چندی است ازهر سو به بهانه های غیر قابل درک، کانون وکلا و وکیل دادگستری سیبل ترک تازی هایی است که هیچ منطق و دلیل موجهی برایش نمی توان یافت،کافی است با نگاهی منصفانه اقدامات و برنامه هایی که در همین چند ماه گذشته علیه نهاد وکالت مطرح شده را لیست کنیم:
طرح کسب و کار تلقی کردن وکالت،الزام وکلا به ثبت نام در سامانه مشاغل،تنظیم آیین نامه داخلی کانون وکلا در معاونت حقوقی قوه قضاییه!تاسیس اداره نظارت بر رفتار وکلا، مطرح بودن طرح جامع وکالت در قوه قضاییه، انحصار گرایی کانون وکلا وحذف ظرفیت از آزمون کارآموزی،الزام وکلا به تنظیم قرارداد الکترونیکی و...بخشی از چالش هایی است که علیه نهاد وکالت به موازات توهین ها و تهمت های ناروا و بی اساسی چون علاقه ی وکلا به کش دادن پرونده ها،حق الوکاله های نجومی ،فرار مالیاتی و...مطرح شده است.
قصه پرغصه ی وکلای دادگستری ایران آنجا شنیدنی تر می شود که دایه های مهربان تر از مادر با ادعای دلسوزی و احترام،وکلا را قشر فرهیخته جامعه معرفی،داد سخن سر می دهند که ما مدافع استقلال وکیل و نگران جایگاه وکلا هستیم اما در عمل؟؟
صاحبان هرحرفه و شغلی برای انجام وظیفه ی حرفه ای خویش می بایست ابزار و وسایلی داشته باشند که بدون وجود آن وسایل قادر به اجرای تعهدات خود نیستند،ابزار و وسیله ی کار وکلا،فکر و اندیشه ایشان است .وکلا نیز مانند سایر اقشار جامعه درگیری ها و دغدغه های مشابه با سایر مردم دارند که می بایست با تحمل این شرایط مانند عموم مردم به وظایف خویش عمل کنند همانگونه که تا به امروز به اجابت آن قیام کرده اند،اما
نکته قابل تامل آنجاست که وکلا به موازات وظیفه ی حرفه ای-اخلاقی خویش در دفاع از حقوق موکل و انجام تکالیف قراردادی که نیازمند فکر و ذهنی آزاد و متمرکز است می بایست به انجام تکالیف صنفی نیز توجه کنند ویا لااقل بی توجه به مسائل خانه ی صنفی خود نباشند و اینجاست که باید پرسید مگر تاب و توان یک وکیل دادگستری چقدر است که باید به موازات تحمل چالش ها و فشارهای روانی هر روزه به انجام وظایف حرفه ای خویش نیز اقدام کند ؟
چطور می توان از شخصی که ذهن و فکرش درگیر مسائل و مشکلات صنفی است توقع داشت به نحو مطلوب به وظایف حرفه ای خویش در قبال موکل عمل کند،وکلای دادگستری جز همین فکر و قلم ،ابزار و وسیله ای برای انجام تعهدات خود ندارند که همین ابزار نیز خواسته و ناخواسته درگیر چالش ها و مصائب صنفی است.با وجود چنین مشکلاتی مخاطرات ناشی از عدم امنیت جانی را چگونه باید رفع و رجوع کرد؟ظرف یکسال گذشته تعدادی از وکلای شریف دادگستری به اشکال مختلف مورد حمله قرار گرفته،جان به جان آفرین تسلیم کرده اند،فارغ از لزوم شناسایی علت اصلی وقوع چنین حوادثی که ممکن است برای هر شخصی در هر صنفی رخ دهد،این سوال محل تامل است که آیا وکلا در جامعه ای که از صدر تا ذیل آن علیه وی جبهه گرفته اند،امنیتی دارند؟در جامعه ای که رسانه ملی آن وکلای دادگستری را ابلیس و کلاهبردار معرفی می کند از عموم مردم چه توقعی می توان داشت؟آیا در چنین شرایطی توقع امنیت جانی توقع صوابی است ؟ پیشتر دغدغه و نگرانی وکلای دادگستری رعایت شان و منزلت این حرفه بود که با اتفاقات اخیر پرداختن به مقوله جایگاه وکیل دادگستری طنز تلخی است که پیشکش حفظ جان و سلامت جسمی ایشان می شود.
خبر شلیک به وکلای دادگستری امروز در کرمانشاه و دیروز درایلام و ...دلایل متعددی دارد که حتما یکی از این دلایل بی اعتبار کردن این حرفه ی شریف نزد اقشار مختلف جامعه است،در جامعه ای که هر روز علیه مدافعان ملت چالش و هجمه ای جدید با بدترین ادبیات ممکن تولید می شود اسلحه کشیدن وکشتن وکیل دادگستری صرفا یک قتل ساده نیست بلکه این قسم رفتارها معنا و مفهومی عمیق دارد که امید است درک شود،پیش از آنکه گلوله ای از لوله تفنگ به سربازعدالت شلیک شود، مدت هاست جملات و کلمات مرگباری در قالب طرح و لایحه و...قلب وکلای دادگستری را نشانه گرفته است.
برای آنان که باید بدانند و آویزه گوش خویش کنندمی گویم: این کهن دیار دوست داشتنی ریشه در جان و تنِ انسان هایی دارد که حق طلبی را نه پیشه ی خویش که ذات خود می دانند،ایشان در دفاع از مظلوم پیِ کسب رزق و روزی دنیوی نبوده و نیستند که اگر بودند خیلی پیشتر فاتحه ی وکالت خوانده شده بود،حالا شما گلوی خودتان را جر بدهید و بگویید وکلا کاسب کار هستند و برای پول وکالت می کنند اما ما که می دانیم خودتان هم به حرفتان باور ندارید و روزی شرمسار وجدان خویش خواهید شد.
اینکه امروزیک بال فرشته عدالت را نشانه گرفته اند،به قطع و یقین حاصل تفکری است که جز خودش تابِ تحمل دیگری را ندارد که اگر حب قدرت وخودپسندی مجالی به وجدان ایشان دهد کافی است خلوتی داشته باشند با وجدان احیانا بیدار خویش ،که ما با سربازان عدالت چه کرده ایم؟زخمی کردن یک بال فرشته عدالت حاصل غرض ورزی هایی است که دیری است نخ نما شده ،عریان در بازار مکاره ی رانت و پارتی همچنان آویزان این و آن برای رسیدن به هدفی است که یقینا لیاقش را ندارند.
دیری است یک بال فرشته عدالت در این سرزمین زخمی است و نشانه گرفتن این بال زخمی حکایت از دردی کهنه دارد که نوید خوبی برای فردا روز عدلیه ندارد از ما گفتن و ...
وکیل دادگستری
نظر شما