* طراحان و سناریو نویسانی که در اتاقهای فکر! گردهم می‌آیند، با استناد به منابع خبری دروغین مانند <شنیده شده است، گفته می‌شود، یک منبع آگاه میگوید، در محافل خصوصی خبری نقل شده است...> اقدام به خبر سازی و واقع‌نمایی برخی جعلیات می‌کنند و از این طریق می کوشند اذهان مخاطبان را تحت تأثیر تبلیغات ساختگی اما هدفمند خود قرار دهند. عناصر فعال در این تحرک سیاسی اما غیراخلاقی، شایعات ساخته و پرداخته شده در اتاقهای فکر! خود را به عباراتی مانند <شنیده شده است>، مستند می‌کنند تا به مخاطبانشان چنین القا نمایند که گویا دست اندرکاران پایگاه خبری مزبور از طریق کارگذاشتن شنود در محیط کار و زندگی مسئولان عالیرتبه کشور، به این اطلاعات دست یافته‌اند. اگر در مخاطبان چنین احساسی ایجاد شود، سناریو نویسان و طراحان جریان تبلیغاتی علیه دولت به هدف خود رسیده‌اند زیرا مخاطبان، شایعات ساخته شده را به عنوان اطلاعات درست و دقیق باور می‌کنند و آن را دهان به دهان به دیگران انتقال می‌دهند. در این ارتباط می‌توان به چند نکته تلخ اما مهم اشاره کرد.
*مهمترین نکته آن است که اگر مردم باور کنند برخی از جریان‌ها و محافل می‌توانند گفت‌وگوها و مذاکرات مسئولان و مقامات کشور را استراق سمع کنند، بتدریج سایه نوعی ترس و اضطراب ناگفته و نانوشته بر جامعه سنگینی خواهد کرد که این امر برخلاف واقعیت است زیرا آزادی بیان و اندیشه در جامعه اسلامی یک حقیقت انکارناپذیر است. نکته مهم و تلخ دیگر آن است که شایعه‌سازان و دروغ‌پردازان با دست باز و خیال راحت می‌توانند تبلیغات هدفمند خود را جابیندازند و از این رهگذر به نیات خود جامه عمل بپوشانند.
*با آنچه گفته شد، از دستگاه‌های مسئول بویژه قوه قضائیه انتظار می‌رود که با این پدیده ناهنجار یعنی شایعه‌سازی و دروغ پردازی به صورت قانونی برخورد کنند و آنها را به پای میز عدالت فرابخوانند. رواج بازار شایعه سازی و دروغ‌پردازی در جامعه، نتیجه حاشیه امنی است که عناصر بداخلاق و دارای نیت‌های سوء، برای خود ایجاد کرده‌اند.
/17217
نظر شما