افتخار داشتم در مجلس همکار او بودم و هم در شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز در کنار هم و در خدمت آرمان‌های انقلاب بودیم. از نزدیک برای مدت طولانی او را می‌شناسم. واقعا درگذشت او ثلمه‌ی برای اسلام بود که چیزی خلا و جایش را پر نمی کند.
انصافا زندگی او صرف ترویج اسلام و حمایت از آرمان های والای انقلاب اسلامی و همین طور ترویج ضرورت تلاش برای آزادی قدس شریف بود و در این راه بخشی از سلامت جسمانی خود را فدای این راه کرد و که رژیم صهیونیستی وقتی او مسئولیت سفارت در سوریه را داشت به اقدام تروریستی دست زد و او را یکی از جانبازان انقلاب گرداند.
صراحت یکی از ویژگی های آقای محتشمی پور بود. در دفاع از حق و ارزش های دینی و اخلاقی هیچ مسامحه و ملاحظه‌ای نداشت. صراحت بیانی داشت که در کمتر فردی می توان مشابه آن را دید. ویژگی دوم او، دلبستگی مستمر، بدون وقفه و پیوسته به حضرت امام خمینی(ره) و آرمان‌های امام بود. همه کسانی که با او حشر و نشر داشته‌اند می دانند که آقای محتشمی‌پور در دفاع خالصانه از آرمان‌ها، افکار و اندیشه‌های عدالت طلبانه و قانون مدارانه امام خمینی چه قدر تلاش کرد و چه قدر از عمر و وجود خود مایه می‌گذاشت.
ویژگی دیگر او، ساده زیستی او بود. عضو برجسته پیشگامان انقلاب بود. با حاج آقا مصطفی خمینی حشر و نشر داشته و به لحاظ معنوی جزئی از بیت رهبری محسوب می شدند. جایگاه بلندی داشتند و خیلی می توانست از این فرصت ها استفاده کند. او وزیر، نماینده، سفیر بود و مناصب زیادی داشتند اما هیچ مال و اندوخته غیر متعارفی در زندگی خود نداشت.
زندگی بسیار ساده و مردم واری داشت. یکی از ویژگی های اصلی او همان مردم‌وارگی بود. از این لحاظ می توان او را با شهید حسن مدرس مقایسه کرد چرا که هر دو سابقه نمایندگی داشتند. مدرس نیز در عین داشتن قدرت و جمع آوری همه امکانات، این کار را انجام نداد و یک زندگی ساده مردم وار را برای خود انتخاب کرد.
در میان مردم بود. هم سطح و همشکل مردم بود. اقای محتشمی پور نیز از این ویژگی ها برخوردار بود. ویژگی دیگر او این بود که از نکوهش هیچ نکوهش‌گری در راه تبلیغ و ترویج اسلام و حقیقت باز نمی‌ایستاد. یعنی هیچ نکوهش گری و ملامت گری نمی توانست او را از راه خود منصرف کند. مثل یک کوه با صلابت، استوار و محکم در برابر تحریف‌گران آرمان های انقلاب اسلام ایستادگی می کرد و با صراحت لهجه ای که داشت در رو به روی انان می ایستاد.
همین ویژگی‌ها بود که او را در این ۱۰ سال اخیر، وادار به مهاجرت از ایران کرد و در مجاور مرقد شریف مولی‌الموحدین و مولی‌المتقین علی‌بن‌ابی‌طالب( ع) در نجف زندگی کردند. زیرا احساس می کرد که آن گونه که تکلیف و وظیفه است نمی تواند در ایران از انقلاب دفاع کند؛ بنابراین، مهاجرت کرد. محب اهل بیت بودن یکی دیگر از صفات بارز و همچنین انگیزه او از مهاجرت بود.
یکی از محبان واقعی اهل بیت بود و دارالزهرایی که در تهران تشکیل دادند؛ نمادی از این محبت او است.
علی اکبر محتشمی پور، الگویی از زیست انسانی، روحانی وارسته، بریده از دنیا و وقف شده از اسلام بود. او یک شهید زنده بود و به خاطر نقص عضو خود در اثر ترور اسرائیلی ها با سختی زندگی می کرد.
او یکی از اعضای مجمع روحانیون مبارز به شمار می رفت. رحلت و درگذشت او را به دوستان خود در این مجمع، به سید محمد خاتمی، دوستداران انقلاب و رهبر انقلاب تسلیت می گویم.
* نماینده اسبق مجلس
۲۷۲۱۵
