من همیشه در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا با 7 - 6 نفر تدریس می کنم و منظوراز سیاست جداسازی را نمی‌دانم اما اگر منظور از تفکیک جنسیتی این باشد که در دانشگاه ها دیوار حائل بکشیم ویا دانشگاه ها رادو شیفته کنیم موضوع را نمی‌فهمم.
در جایی بحث امکانات است و در جایی دیگر بحث شرایط مطلوب آیا اصلاً امکانات این اجازه را می‌دهد و این کار باعث تنزل علمی نمی‌شود ؟این تفکیک به چه اعتباری می‌خواهد صورت بگیرد که مثلا سطح علمی بالا برود و حواس دانشجویان پرت نشود. استاد بی‌سواد که بیشتر حواس را پرت می‌کند، آیا این‌قدر استاد وجود دارد که سطح علمی تنزل نیابد؟ روی این قضایا تفکر شده؟
اما اصل قضیه من شخصاً بحثی را در این مورد سال‌ها پیش مطرح کردم.انقلاب اسلامی انرژی را آزاد کرد و آن انرژی زنان بودند چرا که تا قبل از انقلاب حضور زنان در جامعه محدود تر بود و بسیاری از خانواده‌ها به لحاظ اعتقادات ارزشی که داشتند اجازه نمی‌دادند که زنانشان در جامعه حضور فعال داشته باشند .اما وقتی این انرژی آزاد می‌شود باید بازتابی داشته باشد و روی رابطه‌شناسی تأثیر داشته باشد و حالا انرژی آزاد شده‌ای داریم و انرژی که از قبل بوده. پس باید رابطه‌شناسی جدیدی هم داشته باشیم از طرف دیگر بزرگان گفته‌اند که بحث این نیست که خانم‌ها فعالیت نکنند، بحث حفظ حریم است اما آیا این حریم فیزیکی است یا معنوی؟
این حریم چیست؟ این حریم در نگرش شهید مطهری مثلاً فیزیکی بوده؟منظور حریم فیزیکی است یا باطنی یا درونی؟من حریم باطنی را ترجیح می‌دهم که ایجاد آن سخت‌تر هم است و قابلیت درونی می‌طلبد که تقویت و تحکیم شود.
حریم درونی چیست؟ عوامل و عناصر و عوامل مؤثردر آن چیست؟ به نظر من ما باید ابتدا در این باره کار کنیم و بعد بگوییم که رفتیم و نشد و حالا نوبت ایجاد حریم فیزیکی است من شخصاً معتقدم که باید برویم به سمت تقویت حریم‌های باطنی و مکانیسم درونی.که البته صرفا، فرهنگی نیستند، و باید در جنبه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی لحاظ شود.
توجه به معنویت، یکی از مکانیسیم‌های تقویت‌کننده وجه حریم معنوی است.متاسفانه ماهنوز این راه‌ها را نرفتیم و تقویت نکردیم و عکس عمل کردیم و به همه چیز سخت‌افزاری نگاه کرده ایم حتی به مسئله حریم. اما آیا این راه ما را به مقصد می‌رساند ؟
باید بپذیریم که واقعیت جدید جامعه رابطه‌شناسی جدید می‌طلبد ما در مورد این موضوع جدید در برخی اجزا احتیاج به حکم جدید فقهی داریم.اما با قسمت‌های از حریم که آشنا هستیم.به طور مثال سعی شود که با رعایت عفاف پوشش صحیح این حریم معنوی حفظ شود.یعنی در کنار پوشش باطنی به پوشش ظاهری هم بپردازیم ،مطلوب ما این است که گناه به حداقل برسد و رابطه سالمی ایجاد شود.
اسلام واقعاً محدودیتی برای حضور خانم ها محدودیتی نگذاشته است،این ما هستیم که باید آرمانی فکر می‌کنیم و معضل اصلی ما این است که از این آرمان‌ها فاصله گرفتیم اگر به جای این که اخلاق را لحاظ کنیم و حریم‌ها به جایی اینکه باطنی شود ظاهری و سوری شود ، سیاست‌های اخلاقی و کریمانه را پیش ببریم.مشکلات مطنئنا حل خواهد شد.
4545
نظر شما