وزن پارلمانی اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی + جدول

به گزارش خبرآنلاین، حامیان آن روز دولت در سال 86، به سهم 10 نفری خود در فهرست 30 نفره تهران قانع نبوده و در نهایت هم 12 نفر را در فهرست نامزدهای پایتخت، از آن خود کردند. هرچند که نفس معرفی تعداد نامزدهای برابر از سوی سه ضلعی که نسبت تعداد اعضای آنها برابر نبودند، از ابتدا هم عادلانه به نظر نمی​رسید. چه آنکه جبهه پیروان متشکل از 14 تشکل اصولگرا بود ولی جمعیت ایثارگرایان و تحول​خواهان، مجموعه دو تشکل بودند و حامیان دولت هم تنها یک طیف را شامل می​شدند. طیفی که با وجود کمترین تعداد اعضاء، بیشترین سهم را در فهرست نهایی به خود اختصاص داد.

شاید همین تجربه در انتخابات مجلس هشتم است که حامیان دولت که در قالب «جبهه پایداری» وارد عرصه شده​اند را بر آن داشته تا بار دیگر به سهم خواهی انتخاباتی بپردازند. سهم​خواهی​ای که با اما و اگر​هایی در عضویت در ترکیب 8+7 آغاز شده و خواستار تعداد نمایندگان بیشتر در ترکیب 8 نفره (اعضای اضلاع جبهه متحد) و حضور یک نماینده در جمع 7 نفره (شورای داوری منتخب دبیران کل جامعتین) هستند. این درحالی است که بارها به آنها توصیه شده است تا متوجه وزن سیاسی خود باشند. از اسدالله بادامچیان که می​گوید جبهه پایداری خودش را دست بالا گرفته و حتی دولتی ها هم قبولشان ندارند تا علی عباسپور که معتقد است انها اقلیتی ضعیف را در مجلس دارند و وزن بیرون از مجلسشان را هم می​توان بر همین اساس برآورد کرد.

بی​توجهی به وزن واقعی این طیف، نخستین بار نیست که رخ می دهد. کما اینکه زیاده​خواهی​های آنها در معرفی نامزدهای بیشتر برای ورود به مجلس از تهران سبب شد تا به جای یکی از نامزدهای اصولگرا با رای پایین (نسرین سلطانخواه)، نامزد جریان رقیب (علیرضا محجوب کاندیدای اصلاح​طلبان) وارد مجلس شود.

سهم​خواهی بعدی آنها در قالب انتخابات​های داخلی مجلس رقم خورد که حاضر به تمکین از نظر فراکسیون اصولگرایان به عنوان بزرگترین فراکسیون سیاسی مجلس نبوده و با تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، ساز جدایی سر دادند. این درحالی است که محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس و نایب رئیس فراکسیون اصولگرایان به آنها هشدار داده بود که تشکیل فراکسیونی کم تعداد و ضعیف به اسم حامیان دولت نه تنها به نفع دولت نیست بلکه حامیان دولت در مجلس را محدود و کم تعداد جلوه می​دهد.

با این حال حامیان دولت با تاکید بر اینکه قصد موازی کاری ندارند و با این استدلال که فراکسیون اصولگرایان در مواقع ضرور در اتخاذ موضع گیری سرعت عمل ندارد، فراکسیون جدیدی تشکیل داده و اعلام کردند که 90 عضو دارند. اعضایی که تماما عضو فراکسیون اصولگرایان نیز هستند ولی اغلب در تصمیم گیری​های جمعی و فراکسیونی بویژه درباره انتخابات​های داخلی مجلس، حاضر به تمکین از نظر قاطبه فراکسیون نبوده و ساز خود را می​زنند. کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه فراکسیون و هیات رئیسه مجلس، نامزدهای خود را معرفی می کردند. اما به جز کسب یک کرسی نایب رئیسی در مجلس و دو کرسی منشی​گری، موفق نبوده و آرای نامزدهایشان با نامزد ریاست همواره تفاوتی فاحش داشت. چه حدادعادل که در انتخاباتی پیش از شکل گیری رسمی مجلس هشتم، با کسب 50 رای در مقابل 161 رای لاریجانی از ریاست مجلس بازماند و چه آقاتهرانی و حسینیان که هر بار در انتخاباتی​های داخلی فراکسیون اصولگرایان، اختلاف رای فاحشی با رئیس مجلس داشتند.

اما هیچ یک از این تجربه​ها سبب نشد تا اعضای فراکسیون انقلاب، به وزن واقعی خود در میان 290 نماینده مجلس پی ببرند. فراکسیونی که از ابتدای شکل گیری​اش نیز برخی نمایندگانی که با سهمیه رایحه خوش خدمت به مجلس راه یافته بودند حاضر به عضویت در آن نشده و جدایی طلبی آنها را تایید نکردند و به تدریج نیز برخی اعضای ابتدایی آن -همچون فرهاد تجری- عضویتشان را در آن کمرنگ کرده و در جلساتشان شرکت نکردند. با این حال، انها که امروز بخش اعظمی از جبهه پایداری را تشکیل داده​اند، همچنان معتقدند که نمایندگی تعداد زیادی از قاطبه مردم را دارند. این در حالی است که حتی فهرست مشخصی از تعداد اعضای خود ارائه نداده​اند. جواد ابطحی نماینده خمینی​شهر به عنوان یکی از اعضای اصلی این فراکسیون با وجود اینکه می​گوید این فراکسیون 90 عضو دارد نیز تنها اسامی 50 نفر را به شرح زیر نام برد. البته ممکن است، نمایندگان دیگری همچون تجری که ارتباطشان را با این فراکسیون کاهش داده​اند؛ ارتباط فعلی با آنها را تکذیب کنند.

جدول زیر نشان دهنده میزان آرای اعضای این فراکسیون در سراسر کشور است:

* عداد در ستون نسبت آرا به کل آرای ماخوذه، گرد شده است.
*منبع: کتاب معرفی نمایندگان مجلس هشتم چاپ روابط عمومی مجلس 

/2929