خودکشی یک دختر 9ساله فرانسوی – که با بیرون انداختن خودش از طبقه پنجم خانهای در شهر لیون به زندگی خودش پایان داد – زنگ هشداری بود برای مسوولان این کشور که به یک موضوع جدید فکر کنند: خودکشی کودکان.
بعد از آنکه مرگ این دختر تبدیل به تیتر یک روزنامهها شد، ژنت بوگراب وزیر امور جوانان فرانسه دستور بررسی این اتفاق را داد. او میگوید: «به نظر میرسد تابوی خودکشی کودکان هم شکسته شده. هیچ کسی جرات ندارد با این واقعیت ناراحتکننده روبهرو شود و هرکسی سعی میکند یا آن را رد کند یا به نحوی از کنارش عبور کند.»
اینطور که به نظر میرسد این معضل در فرانسه واگیر دارد. آنطور که بوریس سایرولینک – روانشناسی که در مورد این زمینه مطالعاتی داشته- گفته: «بچهها این روزها بیشتر از هر زمان دیگری در مورد خودشان فکر میکنند و متاسفانه این آمار رو به افزایش است. در فرانسه 16درصد کودکان زیر 13سال عقیده دارند که خودکشی بهترین راه برای حل مشکلات آنها با خانواده، دوستان و مدرسه است.» سایرولینک این هشدار را هم داده که بچهها خیلی زود سراغ خودکشی میروند و آن را به عنوان اولین راه در نظر میگیرند: خودکشی دومین دلیل مرگومیر در بین افراد زیر 25سال فرانسوی است که در بین آنها میتوان به مواردی از خودکشی بچهها هم رسید به طوریکه هر سال بین 30 تا 40کودک پنج تا 12ساله تصمیم میگیرند به زندگی خود خاتمه دهند.
در بین راههای خودکشی هم پریدن وسط خیابان یا پرت شدن از پنجره جزو پرطرفدارترینها محسوب میشوند. سایرولینک ادامه میدهد: «بچهای که خودکشی میکند الزاما دنبال مرگ نیست، چراکه خیلی از بچهها فکر میکنند مرگ نوعی بازی است که در آن بازی باید تکان نخورد. این تفکر برای بچههای محدوده سنی پنج سال است. هرچه سن بالا میرود، تصور در مورد مرگ هم تغییر میکند. بچه هفت ساله فکر میکند بعد از مرگ به یک محل نامعلوم میرود. دقیقا مثل اتفاقی که برای پدربزرگ یا مادربزرگش افتاده.»
فرانسه تنها نیست
فرانسه تنها کشوری نیست که بچههایش علاقه ویژهای به خودکشی دارند در روسیه و سایر کشورهای اروپایمرکزی هم میتوان آمار بالای خودکشی کودکان را مشاهده کرد. اتفاقی که تاثیر مشکلات اجتماعی در آن دیده میشود.
تحقیقاتی که انجامشده نشان میدهد برخلاف نوجوانان که مواردی نظیر افسردگی، کنارهگیری و پرخاشگری در خودکشی آنها نقش زیادی دارد، بچهها تحتتاثیر انگیزشهای ناگهانی قرار دارند. یکی از اصلیترین دلایل خودکشی بچهها، مشکلاتی است که آنها در مدرسه تجربه کردهاند و حتی نمره بد یا یک سرزنش میتواند آنها را به طرف یک تصمیم احساسی سوق دهد.
سایرولینک میگوید: «مدارس به قدری در یکسری مسایل افراط میکنند که حس خطر و خستگی در بین بچهها تقویت میشود. یافتههای ما نشان میدهد نزدیک به 70درصد بچهها هنگام حضور در مدرسه دلواپس هستند» این موضوع در فنلاند بسیار کم است. آنجا تا 11سالگی خبری از نمره دادن نیست و از آنجایی که استرس کمتر است، آمار خودکشی هم طی سالهای گذشته 40درصد کاهش داشته اما در کشوری مثل کرهجنوبی که دانشآموزانش استرس زیادی را تحمل میکنند خودکشی طرفداران زیادی پیدا کرده. به گفته سایرولینک مواردی نظیر کمک خانوادهها، تفریحات سالم و وجود محلهایی که بچهها بتوانند آنجا خودشان را نشان دهند، میتواند تا حد زیادی جلو خودکشی را بگیرد.
4545
نظر شما