پیشنهادی برای خصوصی سازی

بنابراین اینکه دولت تاجر خوبی نیست که مشخص است! و به نحو اولی صنعت گر خوبی هم نیست. دارند تصمیم می گیرند واگذار بکنند. در خدمت آقای رییس جمهور یکی از خواسته هایم این بود که در بحث واگذاری هایتان اگر می خواهید فقط به کسب درآمد و رد دیون فکر بکنیم به نتیجه نمی رسیم، بیاییم برای تجربه و تخصص و فاکتور مدیریت هم ارزش قائل بشویم. در خصوصی سازی که در یکی شدن آلمان غربی و شرقی صورت گرفت، که در آلمان غربی همه ی واحدها در اختیار دولت بود، و وقتی یکی شدند گفتند باید برگردانیم و به کسانی که سابقه ی خوبی در صنعت و مدیریت آن داشتند پیشنهاد مدیریت کارخانه دیگری را بدون دریافت وجه با فقط قیمت یک مارک واگذار می کردند اما تعهد می کردند که از نیروی کار و تولید کاسته نشود. این بهادادن به تخصص و تجربه است و اداره ی یک واحد تجاری را به کسی داده اند که نگذارد آن واحد برشکست و کارگرها بیکار شوند.

بحث من این است که دولت در این واگذاری ها لااقل در میان مدت به درآمد فکر بکند چراکه واحدهای واگذارشده به دلیل عدم و حتی سوء مدیریت ممکن است تبدیل به ملک شخصی شده و کارگران نیز بیکار و به بیمه ی بیکاری ارجاع داده می شوند آن ملک بعد از مدتی برای ساخت و ساز بی رویه در نظر گرفته می شود و کارگرها روی دست دولت می مانند، تولید ناخالص ملی پایین می آید، تورم بالا می رود بنابراین مقوله ی خصوصی سازی باید برای برنامه ی پنجم، یک سوم راه را تا 1404 برود. چون  ظرف چند سال  گذشته ما یک چهارم را از دست دادیم، یعنی ضمن اینکه هیچ کاری نکردیم، عقب هم افتادیم. حالا یک سوم آن انتظار بیست ساله را، باید هفت سال کار را در پنج سال بکنیم منتها از این به بعد هم درست عمل کنیم در غیر این صورت به آن چشم انداز نمی رسیم بنابراین در خصوصی سازی دولت باید نگرش اش را عوض کند. به طور مثال این واحدهایی که به پول رسیدند، واحدهایی که نه خصوصی اند و نه دولتی هستند و بینابین مانده اند و به صرف اینکه پول دارند چندتا واگذاری هم انجام شد ولی با سر و صدا و با مشکل روبرو شد. به نظر من مثلا اگر یک کارگاه آهک سازی در کرمان هست، بررسی کنند که چه کسی آدم آبرودار و متخصصی است و اداره ی آن را به او بدهند بدون دریافت پول و از او فقط مالیات بگیرند یا بابت اصلش از سود پنجاه درصد پرداخت کند. باید این رویه را پیش بگیرند.