مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا تصریح کرد 16 سال تشدید تحریم ها علیه ایران، عملاً به یک راهکار شکست خورده تبدیل شده است.
گری سیک در تحلیلی که برای سی ان ان نوشته، تأکید می کند: هنگامی که تحریم ها آغاز شد، برنامه هسته ای ایران در مراحل ابتدایی، بدون حتی یک سانتریفیوژ قادر به غنی سازی اورانیوم بود اما امروز، 16 سال پس از تحریم های هر چه شدیدتر، آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش می دهد که ایران دارای یک برنامه اساسی هسته ای با حدود 8 هزار سانتریفیوژ در حال کار در دو سایت عمده، و ذخیره حدود 5 تن اورانیوم غنی شده با غلظت کم است. این امر گواه یک راهکار شکست خورده است.
وی همچنین درگیری با ایران را دارای هزینه های هنگفت و غیرقابل جبران برای ایران دانسته و می افزاید: مسلماً پاسخ ایران به تهدید و تحریم های تازه، تسلیم یا دست روی دست گذاشتن نخواهد بود.
گری سیک با اشاره به این که «مدیر اطلاعات آمریکا تأیید می کند ایران تصمیمی برای ساخت بمب هسته ای نگرفته»، قدرت بازدارندگی و تلافی ایران را مورد بررسی قرار می دهد و می نویسد: ایرانی ها توانستند دو هواپیمای بدون سرنشین ما را سرنگون و یک هواپیمای رادارگریز را سالم به زمین بنشانند. ایران به طور گسترده در یک ساختار قدرتمند اما نسبتاً کم هزینه دفاعی سرمایه گذاری کرده که هر مهاجم بالقوه ای را با هزینه های بسیار هنگفت رودررو می کند. ایران همچنین سال های بسیاری را صرف تکامل فنون جنگ نامتقارن، مانند جنگ های چریکی در خشکی و به کارگیری قایق های تندرو در دریا کرده که موجب سردرگمی و شاید غلبه بر کشتی های بسیار بزرگتر می شوند. ایران تولید انواعی از موشک های کروز را توسعه بخشیده که بطور نسبی سلاح هایی ساده هستند اما هنگامی که بصورت انبوه علیه یک هدف بزرگ استفاده شوند می توانند بسیار مؤثر باشند.
مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا، سلاح نفت را سلاح واقعی کشتار جمعی ایران خواند و نوشت: بهای نفت، سلاح کشتار جمعی است. به کارگیری این سلاح حتی نیاز به بستن تنگه هرمز هم ندارد. هم اکنون اروپا ناگزیر است 600 هزار بشکه نفت از ایران وارد کند و بخش بزرگی از این تقاضا مربوط به کشورهای اروپایی آسیب پذیر است. در آغاز ژانویه 2012 و در پی تبادل تهدیدها بین ایران و ایالات متحده درباره تنگه هرمز، بهای نفت بیش از 6 درصد افزایش یافت و پس از آن در این قیمت بالا باقی ماند. این امر بدون شلیک یک گلوله یا اعمال هرگونه تحریم جدید بود. چنانکه همه می دانند، افزایش های بهای نفت اثر خود را بر اقتصاد جهانی می گذارد و تاثیر آن نه فقط بر بهای از نظر سیاسی حساس بنزین، بلکه غیرمستقیم بر هر چیزی که ساخته یا جابجا می شود، مشهود خواهد بود. حالا هم غیرممکن است که پیش بینی کنیم قیمت نفت تا چه حد بالا خواهد رفت. این اثر تحریم های فلج کننده مورد ادعا علیه ایران است.
وی درباره درگیری نظامی نیز گفت: هم اکنون بر چهره مردم آمریکا نشانه های واقعی از خستگی جنگ را می توان دید. آن هم بعد از دو جنگ زمینی در بیش از یک دهه که با استقبال نظامیان هم روبرو نمی شود. جنگی که از لحاظ مالی نسبت به جنگ عراق و افغانستان هزینه هایش نامشخص تر و غیرقطعی تر است.
/29217
نظر شما