اعتیاد، محصول فقدان فرصت های پیشرفت

اما سئوال اینجاست که جامعه چه قدرو به چه دلایلی در بروز این پدیده مقصر است ؟
معمولا مواد مخدر مخصوصا مخدر های صنعتی بر روی دریافتهای محیطی مصرف کننده تاثیر گذاشته و با اختلال در نقاط دریافت اطلاعات در مغز واقعیت را دگرگون جلوه داده و در پیوند با دنیای درونی مصرف کننده دنیایی خیالی و خوشایند می سازد.
رواج مصرف ال اس دی در دنیای غرب در دهه شصت نمونه ای از طغیان جوانانی بود که با حقایق جامعه بعد از جنگ جهانگیر دوم کنار نمی آمدند.هیپی گری، زندگی آزاد جنسی،عشق و سرخوشی و دهها معیار درون گروهی نشان می داد که جوانان به دنبال بنای دنیایی دیگر هستند که در آن فرصتهای زندگی و خوش بودن را خود ترسیم کنند.
در جامعه ما این انگیزه ها گرچه مانند دهه شصت در آمریکا و اروپا در غالب گروههای فراگیر انحرافی متجلی نشده است اما گرایش به مخدر به عنوان یک واکنش جمعی به محدود بودن فرصتهای ترقی وشانسهای صعود رو به افزایش است.
افزایش جمعیت نسل جوان به دلیل رشد دهه شصت و ورود این جمعیت به بازار کاردر شرایط رکود اقتصادی و تورم باعث ایجاد بی کاری پیدا و پنهان در نسل جوان شد و تمهیدهای جامعه برای به تاخیر انداختن نیاز به کار، مثل رشد بی برنامه آموزش عالی وکم نشدن مدت سربازی نتوانست این مشکل را در جامعه ما حل کند.
از طرف دیگر جوانی که نتواند در مناسبات کاری جامعه جذب شود و درآمدی برای برآوردن آرزوهای معقولش پیداکند ، هم برای کسب در آمد و هم برای برآوردن آرزوها به راههای غیر معقول رو می آورد.
در اصطلاح جامعه شناسان چنین فردی از به تدریج از دایره نظارت اجتماعی خارج می شود و با خروج از این دایره در اوانگیزه های انجام انحرافات اجتماعی تقویت می شود.
مواد مخدر لا اقل در تبلیغات دهان به دهان این خاصیت را دارد که با ایجاد دنیایی متفاوت مصرف کننده را در چنبره سرخوشی مصنوعی فرو برد.
بسیاری از مصرف کنندگان مواد مخدر درگریز از واقعیتهای محیطی جامعه به مدد مواد مخدر این واقعیتها را دگرگون کرده و از صافی سرخوشی لحظه ای این مواد عبور می دهند و چون این فرآیند از لحاظ روانی جذاب است تکرارش نیز توجیه پذیر است لذا اعتیاد اتفاق می افتد بی آنکه فرد از این کار انگیزه جنایتکارانه ای داشته باشد.
در حقیقت کنترل مواد مخدر توسط بخش رسمی جامعه تنها بستن مرزها ومجازات مصرف کننده و توزیع کننده نیست.
جامعه باید بتواند در حالت عادی تخیلات نرمال و نیازهای پیشرفت جوان را پوشش دهد در این حالت نسل جوان نه تنها به گریز از واقعیت تمایل پیدا نمی کند بلکه سعی می کند با مشارکت هرچه بیشتر موقعیتهای ارتقای اجتماعی خود و جامعه اطرافش را فراهم کند.
بی کاری و اعمال سلایق شخصی در تعریف تفریحات جوانان و چگونگی حضور آنان در جامعه از عوامل اصلی گرایش جوانان به ساختن دنیای فردی و جامعه گریزی است که متاسفانه اعتیاد یکی از بدترین میوه های این درخت است که ریشه های خود را در جامعه ما بیش از پیش دوانده است.