به گزارش خبرآنلاین ؛ خولیو ولاسکو در پایان بازی تیم ملی والیبال با ژاپن در کنفرانس خبری قبل از هر چیز به انتقاد از سیاستی پرداخت که مانع از حضور بانوان به ورزشگاه آزادی شد. درحالی که بانوان در بازی های قبلی والیبال با هیچ مشکلی به ورزشگاه آمده بودند ، این بار به یکباره از این کار منع شدند تا خولیو ولاسکو در جشن صعود تیم ملی به لیگ جهانی این پیروزی را به آنهایی هدیه کند که به ورزشگاه راه پیدا نکردند. ولاسکو در این باره گفت:«اين برد تقديم به تمام زنان ايراني كه واليبال ايران را دوست دارند. به نظر من در حضور پرشور هواداران واليبال بايد بانوان هم حضور داشته باشند، چراكه واليبال يك ورزش خانوادگي است و در آن بوي خشم، جنگ و بي‌ادبي وجود ندارد. من در تمام كشورهاي زيادي كه در آنها كار كردم، حضور پررنگ بانوان را در كنار واليبال ديده‌ام و بايد اين شرايط در ايران وجود داشته باشد. »
ولاسکو همچنین درباره تداوم حضورش در تیم ملی گفت:«وقتي در ژاپن بودم، با آقاي داورزني صحبت كردم و به او گفتم پس از بازي‌هاي مقدماتي براي حضور در ليگ جهاني نياز به استراحت طولاني دارم. بايد به خانواده و دخترم و نوه‌هايم برسم. من زمان طولاني از آنها دور بودم و حالا مي‌خواهم با كمي استراحت از شرايط كنوني بيرون بيايم. البته فراموش نكنيد كه جدا از ايتاليا، دوستان زيادي در آرژانتين دارم كه بايد به آنها برسم. درباره قرارداد هم بايد بگويم كه در ابتدا فدراسيون ايران بايد به من پيشنهاد بدهد كه من آن را بررسي كنم.»
ولاسكو درباره چگونگي اهداف خود در ايران گفت:« وقتي به ايران آمدم فدراسيون درباره مسابقات آسيايي، المپيك و ليگ جهاني با من صحبت كرد، متاسفانه المپيك را تنها با يك ست از دست داديم، اما خوشحالم كه سهميه ليگ جهاني را به دست آورديم. كار ما تمام نشده، بايد بتوانيم همين موفقيت‌ها را تكرار كنيم. براي مسابقات مردان آسيا در قطر نيز كار آساني در پيش نداريم. فكر مي‌كنم نياز به برنامه‌ريزي بيشتري است. به هرحال ما در قسمتي از روابط بين‌الملل وارد شديم و بايد در عمل خيلي از مسائل را نشان دهيم. تنها توضيح دادن درباره موضوعات مختلف كفايت نمي‌كند.»
گفتن ولاسکو از جدایی ، آن هم درست در دقایق شیرینی پس از پیروزی شاید ترسی بزرگ را به ورزش ایران هدیه می کند. اینکه آیا آقای خاص با ورزش ایران وداع می کند؟
4141
سرمربي تيم ملي در پاسخ به سوالي درباره اهدافش در ليگ جهاني گفت: ليگ جهاني هم شرايط خاص خودش را دارد، ما نيازمند چيزهاي جديدي هستيم، از جمله اينكه به كار سخت عادت كنيم و به غذاهاي بين‌المللي و دوري از خانواده و فشار تمرينات زياد. بايد ببينيم كه گروه‌بندي ما در ليگ جهاني با چه تيم‌هايي است. اگر با تيم‌هاي قوي‌تري، روسيه و برزيل همگروه بشويم كار به مراتب سخت تر است و اگر با تيم‌هاي كره‌جنوبي و تيم‌هاي ضعيف‌تر در يك گروه بيفتيم شايد اميد بيشتري براي حضور مستمر در ليگ داشته باشيم.
نظر شما