به گزارش خبرآنلاين، در اين کتاب، اشعاري از حضرات آيات و حجج اسلام والمسلمين «محمدعلي اراكي، حسين وحيدي خراساني، لطف الله صافي گلپايگاني، علي صافي گلپايگاني، سيدحسين شمس، محمدحسين آيتي بيرجندي، ميرزا محمد ثقفي تهراني، علي دواني، محمد محمدي اشتهاردي، جواد محدثي، سيد جعفر احتشام، شمس اصطهباناتي، محمدباقر امامي و...» درج شده و در بخش دوم کتاب نيز اشعاري به زبان عربي منتشر شده است.
در شعري از آيت الله العظمي محمدعلي اراكي(ره) مي خوانيم:
دلا اگر بهمّي از غشاوه هاي ذمائم / و يا بهمّ و غمي ز ارتكاب ذنب و جرائم
و يا كه خائفي از آنكه در دم مردن / نباشدت به دل ايمان مستقري وقائم
و يا زنكبت دنيا هراس داري و بيم / و يا كه دين كثيري است بر سرت متراكم
مباش دل غم و خرّم همي نشين به زمين / كه پاس حرمت آن را گرفته اند اعاظم
زمين قم كه عجب تربتي است خاك شريفش / طناب عزت آن را بسي قوي است دعائم
كجاست خاك شريفش كجاست ماء حيات / كان به بدن روح بخشد اين به روح مكارم
مرتبه حائري يزد شاهد صدقي است / ثمّ قوانين و قبض و بسط آن ز معالم
شاهد ديگر معاش حوزه در اين جزء / كه سر به جيب فرو اهل حرفه اند و مغانم
شاهد ديگر عطيه هاي خصوصي است / كه اهل خرد را از آن، چه بهره ها و غنائم
چرا چنين نبود تربتي كه كاخ محيطش / همي بود حرم خاص اهل بيت افاخم
در او دفين شده از امر حق شفيعه صغرا / صاحب اعزاز و فرّ و رشته دار كرائم
محرم اسرار حق سليل حضرت كاظم / مصطفوي فرّ و مرتضي نژاد و علائم
منبع صدق و صفا برج عفت و عصمت / فاطمه معصومه كوست اصل جمله مكارم
بحر عطا و سخا، سماء فضل و فتوت / مرقد پاكش بود مطاف عُرب و اعاجم
مخزن علم حق كنز معارف يزدان / شمس و قمر مرو را چه نوكرند و چه خادم
در بر قدرش بس است قدر تسعه افلاك / مات مقامات او عقول سبع عوالم
دخت امام عمه امام بنت ائمه / نور حق از قبه منير او متراكم
گشته ديار قم از نزول شأن و جلالش / مورد شدّ رحال بهر عامي و عالم
هر كه تواند زند به دامن او چنگ / رهد ز ابحار همّ و محنت متلاطم
حوزه علميه منعقد شده در قم / تا كه شود ملتجي به قبر او و ملازم
بنابراين گزارش در شعري از آية الله العظمي حسين وحيدي خراساني نيز مي خوانيم:
اي دختر عقل و خواهر دين / وي گوهر درج عزّ و تمكين
عصمت شده پاي بند مويت / اي علم و عمل مقيم كويت
اي ميوه شاخسار توحيد / همشيره ماه و دخت خورشيد
وي گوهر تاج آدميّت / فرخنده نگين خاتميّت
شيطان به خاطب «قُمْ» براندند / پس تخت تو را به قم نشاندند
كاين خانه بهشت و جاي حوّاست / ناموس خداي جايش اينجاست
اندر حرم تو عقل مات است / زين خاك كه چشمه حيات است
جسمي كه در اين زمين نهان است / جاني است كه در تن جهان است
اين ماه منير و مِهر تابان / عكسي بود از قم و خراسان
ايران شده نوربخش ارواح مشكاة صفت به اين دو مصباح
از اين دو حرم دلا چه پرسي حق داند و وصف عرش و كرسي
هر كس به درت بيك اميدي است محتاج تر از همه «وحيدي» است
در اين کتاب چند شعر از آيت الله العظمي لطف الله صافي درج شده که يکي از آنها بدين شرح است:
اي كه دل افسرده و غميني و مضطر / واي كه تو را روزگارْ كرده مكدّر
خويش زغم كن خلاص و گير به اخلاص / رشته اي از چادرِ شفيعه محشر
بضعه خيرالنّساء، صَفيّه يزدان / معدن جود و كرم، عزيز پيمبر
گوهرِ بحرِ كمال و حشمت و عصمت / اخترِ برجِ حيا، سليله حيدر
طاهره و پاكْ همچو مريمِ عَذرا / صاحبِ عزّ و شرفْ حبيبه داور
منبع زهد و عفاف و دانش و بينش / مركز ايمان و قُدس و معرفت و فر
مَفخرِ قم عُشِّ اهل بيتِ رسالت / شهرِ حديث و محدّثينِ موقّر
خاك درش توتياي چشم خلايق / بويِ رواقش حيات بخش و معطّر
همچو پدر قبله حوائج مردم / كارگشاي بشرْ ز كهتر و مهتر
روضه او طور طالبان تجلّي / مهد كرامات و معجزات مكرّر
حُرمتِ آن همچو حُرمتِ حرم و بيت / حِجْر و مقام و صفا و زَمزم و مَشعَر
مرقد پاكش مطاف عالي و داني / خطّ ولايش شعار اكبر و اصغر
صاحب اين نعت و اين صفات نكو كيست؟ / حضرت معصومه دخت موسي جعفر
اي فلك رفعت و سپهر معالي / اي شرف دودمان ساقي كوثر
اي همه اسلاف تو اعظامِ عالَم / حجّت و پيغمبر و امام و رهبر
«لطفي صافي» زهول روز قيامت / سخت غمين و پريش باشد و مضطر
چون پدر و چون برادرش به همه عمر / بوده شما را مديح خوان و ثناگر
چشم اميدش بود به سوي شما باز / تا برهانيدش از جحيم مسعّر
6060
نظر شما