آیت الله مظاهری: مردم داری، تقلب، چاپلوسی و تملق نیست

به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مظاهری، این مرجع تقلید در جلسه درس اخلاق خود که در مسجد حکیم اصفهان برگزار شد، درباره صبر اجتماعی سخنانی را مطرح کرده است. بخشی از سخنان وی را که درباره مردم داری است در ادامه می خوانید.

تفاوت مردم‌داری و حقه‌بازی

منظور از مردم داری، تقلّب، دورویی، چاپلوسی و تملّق نیست. در واقع، مردم داری یعنی خدمت خالصانه به خلق خدا که با صداقت و صمیمیّت همراه باشد. کسی که مردم را فریب دهد و با زبان چرب دیگران را خام کند، نمی‌تواند ادعای مردم داری داشته باشد و رفتار او ناشی از سعه صدر نیست، بلکه از وسوسه شیطان سرچشمه می‌گیرد و مهم آنکه به مقصود مورد نظر هم نخواهد رسید و از تملّق یا نیرنگ خود نتیجه مطلوب نخواهد گرفت.

کسانی که مردم را فریب می‌دهند و صفا و صداقت ندارند و با ظاهری مردم فریب، به نیرنگ دیگران می‌پردازند، گرچه ممکن است در ابتدا زرق و برقی در زندگی پیدا کنند یا شهرتی به دست آورند، اما طولی نمی‌کشد که این شهرت به طور کلّی از بین می‌رود و دوان دوان به سوی ضدّ مطلوب خود که از آن گریزان بودند، می شتابند. امام حسین«سلام‌الله‌علیه» در روایت شیرینی می‌فرمایند: «یعنی هرکس بخواهد از راه گناه به مطلوب خود برسد، نه تنها به مقصود و مطلوب خود نمی‌رسد، بلکه با شتاب به آنچه از آن حذر داشته خواهد رسید.»

حقیقت مردم داری و مردم داری حقیقی

مردم داریِ با حقیقت و صداقت و مروت، همان است که در روایات شریف اهل بیت«سلام‌الله‌علیهم»، از جمله حقوق افراد نسبت به یکدیگر شمرده شده است: «انسان هرچه برای خود می‌خواهد برای دیگران هم بخواهد و آنچه برای خود نمی‌پسندد برای دیگران هم نپسندد.» مرحوم شیخ کلینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در کتاب شریف کافی، روایات مختلفی را با این مضمون نقل می‌کند.

کاسب مردم دار، به طور ناخودآگاه مشتری بیشتری دارد؛ روحانی که به راستی رابطه خود را با خدا و امام زمان«ارواحنافداه» اصلاح کند و در برخورد با مردم، صفا، صداقت و صمیمیت بیشتری داشته باشد، خواه ناخواه می‌تواند با افراد بیشتری رابطه برقرار کند و حرف خود را به دیگران برساند. لذا بحث ما این است که انسان در معاشرت با مردم، به گونه‌ای رفتار کند که خداوند متعال خواسته است. آن گونه که از نظر هر انسان پاک سرشتی، کار و رفتار او درست و منطقی باشد. اتّفاقاً شیوه صحیح برخورد و معاشرت اجتماعی، بیشتر فطری است. اگر کسی با خود بیندیشد، فطرت او به او می فهماند چه رفتاری بهتر و مناسب‌تر است.

/6262