بدون شک همه دغدغه دولت آقای روحانی مشکلات اقتصادی و معیشت مردم میباشد و باید پذیرفت که تلاش فراوان صورت گرفته که البته کافی نیست و انتظار هم نداشته باشیم که این بحران که ،طی سالها بی تدبیری صورت پذیرفته طی یک دوره کوتاه حل گردد.
با این فرض که مشکل تحریم ها مرتفع گشته و انشا ا... با تلاش هوشمندانه و قابل تحسین تیم مذاکره کننده بخش بزرگی از مشکلات که ناشی از تحریم ها میباشد رفع و فضا برای سرمایه گذاری مهیا گردد اما فراموش نکنیم که بار سنگین مشکلات اقتصادی بر دوش مردم است و رفع آن فقط در راستای افزایش تولید ملی و درآمد کلی جامعه بدست می آید،نه با پرداخت یارانه ها و یا بالا بردن میزان آن که این تجربه تلخ علی رغم بالا بردن سطح نقدینگی رخوت و ستمی را برای جامعه به ارمغان می آورد.
رفع تحریم ها میتواند صنایع نفتی کشور که امروز زیر 34 درصدی را تجربه میکند را ه اندازی نموده و این خود عامل اصلی (نه تنها عامل)تحرک صنایع زیر دستی خواهد بود اما چیزی که باعث عدم رونق صنایع متوسط و عمومی کشور میگردد نبود نقدینگی و افزایش قیمت سرمایه در گردش واحد های تولیدی است حدود یکصدهزار میلیارد معوقه که البته بنا به اظهارات و آمارها 14 درصد آن متعلق به تولید میباشد اجازه تحرک و چالاکی و حتی جذب منابع جدید را از صنایع گرفته است اگر دولت بخواهد نقدینگی نظارت شده ای را به واحد های خاموش و یا کم ظرفیت تزریق نماید مانع بزرگ معوقات اجازه جذب را نمی دهد زیرا اکثر واحد ها یا خود معوقه دارند یا ضمانت واحدی را نموده اند که مشمول معوقه بانکی است به نظر میرسد تا مشکل معوقات حل نگردد اقتصاد و تولید حرکت نخواهد نمود.
پیشنهاد این است که دولت با توجه به بحران اقتصادی که اثرات عمده آن را تولید تحمل نموده تا رفع نسبی و ثبات اقتصادی که به نظر بسیاری از تحلیل گران دو تا سه سال به طول می انجامد کلیه تسهیلات بخش تولید و مولد کشور را با بهره تصویب شده بانک مرکزی 14-12 درصد متوقف نموده و هیچ واحد تولیدی (واقعی) در این مدت نسبت به بازپرداخت تسهیلات اقدام ننماید و از محل عدم پرداخت ،نقدینگی خود را تامین و در طول این مدت نسبت به ترمیم بازار و تغیر ساختار و بازپروری جسم بی جان خود اقدام نماید شاید این سئوال پیش آید که منابع بانکی از چه منبعی تامین گردد و مطمئنا سفته بازی کنونی ارزش افزوده کاغذ ی به پایه پولی کشور خواهد داد؛ و این امر ارزش پایه پولی را کاهش میدهد زیرا پشتوانه تولید ندارد ثانیا دولت میتواند از محل مطالبات بخش تولید از هدف مندی یارانه ها منابع این توقف پرداخت را تامین تا پس از خروج از بحران بصورت اقساط بلند مدت این مطالبات باز دریافت گردد ثالثا چون نقدینگی جدید به جامعه تزریق نمی گردد و تولید کننده فقط از کاهش سربار به منابع دست می یابد تورم نیز کنترل شده خواهد بود.
* عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران
3939
نظر شما