فیلم‌هایی مثل خیابان‌های آرام (ساخته کمال تبریزی و به تهیه‌کنندگی محمود رضوی) یا صد سال به این سال‌ها (ساخته سامان مقدم و به تهیه‌کنندگی هدایت فیلم) و... با چه بودجه‌ای ساخته شده‌اند؟ جز این است که این فیلم‌های ضد ایرانی، ضدانقلاب و ضد منافع ملی، جملگی با بودجه دولتی ساخته شده‌اند؟!
در سازمان جاسوسی آمریکا «C.I.A» مرکزی فعال است که در قالب فعالیت‌های آن- دست کم- برنامه یک‌ساله هالیوود تعیین و برای اجرا به کمپانی‌های فیلم‌سازی صهیونیستی مانند والت‌دیسنی، پارامونت، برادران وارنر و... ابلاغ می‌شود. آیا تحقق نظیر این اتفاق، در سینمای ایران قابل تصور است؟!
در سینمای ایران؛ سازمان سینمایی کشور، ساز خود را می‌زند و فیلمسازان هرکدام به فراخور حال و حوصله و نوع باور و سلیقه شخصی‌شان، ساز خود را! گروهی چنان یله و رها هستند که فیلم خود را دقیقا غیرهمسو با قانون اساسی کشور می‌سازند و اتفاقا اغلب اوقات هم موفق به گرفتن مجوز اکران می‌شوند. گروهی که متعهد به دین و انقلاب و نظام‌اند با خون دل و با زحمت، فیلم می‌سازند و بعد با مشکلی به نام بودجه و کمبود تالار نمایش روبه رو می‌شوند!
گروهی از فیلمسازان نیز باری به هر جهت، روزگار می‌گذرانند.
در سایه نبود استراتژی فرهنگی واحد و روشن است که در آینه سینمای کشور، نشانی از یک رخداد بزرگ، نشانی از ضروریات و نیازهای «روز» و «به هنگام»، دیده نمی‌شود.
این در حالی است که گواه تپندگی نبض استراتژی فرهنگی واحد و سینمای تابع آن، واکنش به رخدادها و ضروریات روز و به‌هنگام است!
در آمریکا، فیلم ضد ایرانی «300» دقیقا در مسیر تقویت پروژه ایران هراسی طراحی و ساخته می‌شود تا انتساب ایران به محور شرارت از طرف واشنگتن، به نوعی دیگر به اذهان القاء شود.
چند فیلم‌ساز وطنی را می‌توان سراغ گرفت که ساخت 300 از نوع ایرانی و در واکنش به بدخواهان را طراحی و ساختن آن را دنبال کرده‌اند؟! از طرف دولت چه تمهیدی برای مقابله با فیلم‌هایی چون 300، برای مواجهه با جشنواره‌های ضدایرانی مانند جشنواره ؟؟ و... اندیشیده شده است؟!
17302
نظر شما