اشکال ده نمکی این است که مخاطب خود را فرد ساده ای تلقی می کند که هر چه او به تصویر بکشد می پذیرد و از دنیا بی خبر است. اینقدر همه چی را گل و بلبل نشان دادن و تمام مشکلات و اعتراضات سیاسی را توهمات نشأت گرفته از تلوزیون های آن ور آبی دانستن، امری است که برای دوستان ده نمکی هم قابل باور نیست، چرا باید دانشجویان ما اینقدر بازی خورده نشان داده شوند که در کل سریال معراجی ها تماماً آلت دست نشان داده می شوند غیر از بچه های بسیج که فقط آنها هوشیارند و البته این هوشیاری هم در آثار ده نمکی دقیق نشان داده نمی شود بلکه بیشتر تعصبی است.
ده نمکی فکر می کند معترضین یا مخالفین یک شبه مخالف شده اند که با یک اردوی راهیان نور شاید متنبه شوند و با یک هفته جبهه رفتن بشوند مجید سوزوکی؟! در فیلم ماندگار آژانس شیشه ای ساختۀ ابراهیم حاتمی کیا، تا لحظۀ آخر کسی از گروگان گرفته شده ها به این راحتی حاج کاظم را قبول نمی کند و این سناریوی پیچیده و جذاب فیلم است که مخاطب را در حال خروج از سینما با حاج کاظم آشتی می دهد.
در فیلم های ده نمکی چه شبهه ای از شبهه های نقش های مقابل بسیجیان و ارزش محورها حل می شود که اینقدر سریع متحول می شوند؟! باید پذیرفت که ده نمکی این قضیه، خصوصا انتقادات سیاسی را شوخی و سطحی گرفته است.
1717
نظر شما