علی بنی شیخ الاسلامی: چه بد است فکر کنیم علت روی سکوی نرفتن تیم ملی نونهالان در اولین دوره مسابقات جام ملت های آسیا در همدان، حذف تیم ملی نوجوانان و جوانان و افتضاح تیم ملی امید در بازی های آسیایی اینچئون فقط فدراسیون فوتبال است و با رفتن علی کفاشیان همه مشکلات فوتبال ایران حل خواهد شد!
البته که این نتایج دردآور است و نقش فدراسیون فوتبال در شکست ها کمرنگ نیست اما این ناکامی ها مقصران دیگری هم دارد که خود را پنهان کرده اند ...
فوتبال پایه روزی فنا شد که زمین های خاکی در نقطه نقطه شهر تهران تصاحب و تبدیل به آپارتمان شدند. فوتبال پایه روزی فنا شد که بیشتر باشگاه ها تیم های پایه خود را به بخش خصوصی اجاره دادند و برخی از مالکان تیم ها به بهانه تامین هزینه تیمداری دست به جذب بازیکنان پولدار زدند، البته بازیکنانی که پدرانی پولدار داشتند. فوتبال پایه روزی فنا شد که فوتبال شد ورزش بچه پولدارها...
چرا خود فریبی... با گذشت چهارده دوره از لیگ برتر هنوز تاسیس آکادمی برای باشگاه های حاضر در لیگ برتر تبدیل به ضرروت نشده، چشم چراغ همه باشگاه ها فقط تیم بزرگسالان است و کمترین اهمیت در باشگاه ها به تیم های پایه است. یکی دو فصل پیش بود که باشگاهی به سرمربی تیم بزرگسالان خود بیش از یک میلیارد تومان دستمزد داده بود اما سرمربی تیم امید در همان باشگاه قراردادش به 5 میلیون تومان هم نمی رسید!
تقصیر فدراسیون فوتبال به جای خود. به یقین علی کفاشیان و دوستان تصمیم گیرنده می توانستند در گزینش ها و تدارک تیم های پایه بهتر عمل کنند اما در هیچ کجای جهان فدراسیون فوتبال بازیکن نمی سازد. بازیکن در آکادمی باشگاه ها ساخته می شوند...
در فوتبال ایران باشگاه هایی که بی هیچ زحمتی هر فصل نزدیک به 20 میلیارد تومان از بیت المال بودجه می گیرند ترجیح می دهند به جای بازیکن سازی و سرمایه گذاری روی بازیکنان آینده دار روی ستاره ها زوم کنند و به سرعت به نتیجه برسند. البته شاید هم تقصیر ندارند چون اگر نتیجه بدست نیاید روزهای شیرین حضور در فوتبال را از دست خواهند داد و از موهبت دستمزد کلان، شهرت و معروفیت بی نصیب خواهند ماند.
ناکامی امروز تیم های ملی پایه حاصل یک نگاه غلط و سیسات گذاری اشتباه در یکی دو دهه اخیر بوده و اگر هم موفقیتی به دست آمده به قول استاد مرتضی محصص کاملا اتفاقی بوده. حتی صعود ما به جام جهانی و نتیجه ای که در بازی با آرژانتین بدست آوردیم هم یک موفقیت مقطعی بوده که شاید در آینده تکرار نشود. اگر در بازی با ازبک در تاشکند با خوش شانسی و اشتباه داور روبرو نمی شدیم و در بازی با کره در اولسان حریف موقعیت هایش را گل می کرد آیا باز هم به جام جهانی صعود می کردیم؟ آیا اگر یک بار دیگر با آرژانتین بازی کنیم می توانیم نتیجه حاصله در برزیل را تکرار کنیم؟
نگاه حرفه ای های به فوتبال پایه همانند نگاه یک مهندس به پی ساختمان است. آیا چنین نگاهی در فوتبال ایران وجود دارد؟ اگر پاسخ منفی است فقط نگاه علی کفاشیان است که این گونه است یا نگاه همه ما؟ از فدراسیون فوتبال گرفته تا باشگاه ها و رسانه ها.
حرف آخر اینکه ما فقط فوتبال بزرگسالان را می بینیم و از همه بدتر اینکه فقط حرف می زنیم...
4141
نظر شما