مرتضی جوادی آملی: فرهنگ اعتدالی رمضان را ترویج کنیم تا ایران دوباره بر عرش فرهنگ جهان تکیه بزند

به گزارش خبرآنلاین به نقل از اسرا نیوز، حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی در سخنانی در مراسم ضیافت افطاری ریاست جمهوری که با حضور مسئولین و جمعی از روحانیون، ائمه جمعه و جماعات برگزار شد، ماه مبارک رمضان را ماه پاک داشتن صحنه جان و شست و شوی عرصه عقل عنوان کرد. خلاصه سخنان وی را در ادامه می خوانید.

*در ماهي که انسان ها به ضيافت الهي فراخوانده شده و پا از کرامت انساني فراتر نهاده و در زمرهء اهل کرامت الهي گرديده اند [شهر دعيتم فيه الي ضيافة الله و جعلتم فيه من اهل کرامة الله ] بسيار شايسته است از فضاي ضيافت الهي سخن گفتن و به انديشه کرامت الهي به سر بردن. 

* ماهي که سيد شهور است و سيد کتب يعني قرآن درآن نازل گشته و سيد اولياء يعني علي مرتضي ( ع ) در سيد ليالي که شب قدر است به وسيلهء سيد مرگ که شهادت است به سيد رسولان حضرت محمد مصطفي ( ص ) و سيده زنان عالم حضرت صديقه طاهره فاطمه زهراء مي پيوندد. صومش جُنّة است و فِطرش مُنّة

* ترديدي نيست که مراد از إکرامِ الهي إطعام طعام و پر نمودن أنبان بطن نيست زيرا همهء موجودات عالم و از جمله آن، انسان ها در تمام ايام حياتِ خويش بر خوان بي دريغ الهي مهمانند و اين اختصاصي به يک ماه غير ماه هاي ديگر ندارد، [ وما من دابّة الا علي الله رزقها ]

١- آنچه از همه بيشتر در بارگاه الهي چشم نواز است و جان ها را به شگفتي وامي دارد ، قداست، نزاهت، طهارت و پيراستگي است. ساحت قدس اله از هر آنچه شائبه بدي و زشتي و يا خالطهء إثم و إفک و يا شريکهء ظلم و فساد دارد مبرّا و منزّه است [ إن ربک ليس بظلّام للعبيد ] آنچه زينت اين سفرهء ضيافت و زيور اين خان کرامت است همانا نزاهت اخلاقي و طهارت نفساني است، به عبارتي بهترين ارمغان اين سفر الهي و برترين تحفهء اين مأدبهء ربوبي عبارت از پاک داشتن صحنه جان و شستشو نمودن عرصه عقل، روشن است آناني که چنين باوري در دل و چنان انديشه اي در سر ندارند نه از ضيافت طرفي بسته و نه از کرامت مايه اي مي اندوزند .

٢- علم و قدرت از برترين اوصاف ذاتي حضرت حق است و خداوند عالم سخاوتمندانه اين دو را براي شريف ترين موجود و کريمترين مخلوق يعني انسان فراهم ساخته. جامعه اي که از علم، توشه بر گرفته و از قدرت، زاد اندوخته با فرزانگي و شکوهمندي امورات جامعه را تمشيت نموده و تدبير مي نمايد، نه بي مهابا تن به تحريم مي سپارد و نه از تحريم ظالمانه هراسي به خود راه مي دهد. انسان و يا جامعه اي که به سوي ضيافت الهي گام بر مي دارد و شهر الله را سکوي راهيابي به علم الهي و منطقه باريابي به اراده تخلّف ناپذيز ربوبي مي داند هرگز در جهت جهالت و استخفاف خويش و جامعه گام بر نمي دارد و تلاش دارد تا همه اراده خود و جامعه را در تحقّق حق و صدق و تنجّٰزعقل و عدل بسيج نمايد.

٣- خدواند متعال در اين سفر معنوي و ضيافت روحاني انسان را با رازو رمز آفرينش آگاه نموده و زوال دنيا و بقاي آخرت را به انسانها مي نماياند، شهود اين معنا و رؤيت اين حقيقت تنها در اينگونه از سفرهاي معنوي و عروج هاي رحماني امکان پذير مي باشد، تمايلات نفساني و عشق به خواهشهاي جسماني کشش دنيا گرائي در انسان را فزوني مي بخشد.
برپائي ضيافت الهي در اين ماه خدائي براين اساس است تا گرايشات به طبيعت که مال دوستي ، ثروت اندوزي و مقام خواهي از بارزترين جلوه هاي آنست در دل ها افسرده و تمايلات به فطرت که حقيقت خواهي و عدالت طلبي از ظاهرترين چهره هاي آنست در قلب ها فزوني يابد.

٤- در وعدگاه وحداني و ميعاد گاه سبحاني همه کث رتها به وحدت و تمامي تفرقه ها به جمع منتهي مي گردد، تا زماني که انسان گام در زمين نهاده همه پراکندگي ها بر او تاخته و جميع تشتّت ها به او حمله ور مي شود ليکن گاهي که سر بر فلک ساييد و دست در دست ملک نهاد و درهاي آسمان بروي خويش باز ديد، مشاهده مي نمايد که کثرت ها به وحدت گرائيده و همهء پراکندگي ها به نقطهء جمع مي رسد.
آناني که در صيام روزانه خود و قيام شبانه خويش احساس مهر و وفا و قريحه لطف و صفا در خويش نيابند بلکه همچنان زبانه قهر و شعله کينه را مشتعل دارند به آن ضيافت الهي راهي نداشته و از کرامت الهي بهره اي ندارند.

٥- همان سان که نياز عالميان همگاني و حاجت آنان هميشگي است اسماء حضرت الهي و مأموران ساحت سبحاني را لحظه اي درنگ نبوده و خدمت به عائلة رحماني بي دريغ است [ يسئله من في السموات و من في الارض کل يومٍ هو في شأن ] تدبير کنندگان هستي و مدبران عالم خلق همواره در حال سعي و تلاشند که لحظه اي از کاروان نياز دور نمانده بلکه قبل از اظهار حاجت و اعلام نياز رزق و روزي آنان بر سفره کرامت بنهاده باشد. آنانيکه در ضيافت الهي با چنين ذوق و شوقي حضور نيافته و خدمت به خلق محتاج و جامعه نيازمند را مورد توجّه و اهتمام نداشته بلکه با انگيزه بر داشتن کلاه فکر و انديشه و نهادن کلاه مکر و حيله اند جائي در اين ضيافت الهي نداشته و از خزانه کرامت الهي ذرّه اي بر ندارند.

به سروده شيخ اجلّ ؛ مسلّم کسي را بود روزه داشت         که درمانده اي را دهد نان چاشت
و گرنه چه لازم که سعيي بري                  زخود باز گيري و هم خود خوري

٦- از وعده هاي شيرين الهي و اميدهاي گواراي ربوبي برداشتن خوف و هراس و زدودن حزن و اندوه از دل و جان دوستانش مي باشد به گونه اي که نه از گذشته اندوهي نه به آينده هراسي در دل نيست [ تتنزل عليهم الملائکة الاّ تخافوا و لا تحزنوا ]
بدون شک در اين ضيافت الهي که فسحت ارادت و بسط فيض دامن گستراند و به همه فرصت حضور بخشيد ، دوستان حضرت حق به اين بارگاه فرا خوانده شده و از الطاف اين ماه که مشحون از فضيلت و مملو به شرافت است بهره مي برند، بدون شک آنچه بر اين خوان کرامت نهاده شده تحقق وعده هاي الهي و تثبيت آيات قرآني است.
از اين رو آن دسته از اشخاصي که نهال اميد را از دل ها کنده و به جاي آن حنظل يأس مي کارند و شادي و نشاط را از جان ها ربوده و در عوض آن بذر غم و دانه اندوه غرس مي کنند بدون شک ضيافت الهي براي آنان جايگاهي نمي بيند و کرامت و جلالت سبحاني بدان ها پشت مي نمايد.

* عالي جناب رئيس جمهور محترم و محبوب ، عالمان و فاضلان حوزه و دانشگاه از دولت تدبير و اميد و عدل و اعتدال انتظار دارد و مجدانه اميد وار است که با سعي بليغ و کوشش وسيع در حاکميّت فرهنگ الهي رمضان که همواره به عدل و اعتدال مي خواند و از افراط و تفريط و وحشت و خشونت در گريز است، به عقل و عدل فرمان مي دهد و از جهل و ظلم در نفرت و بيزاري است، و نيز به وحدت و همدلي توصيه مي نمايد و از تنازع و جدال گريزان است، به نيايش و دعا و ستايش و ثنا توصيه دارد و از قساوت جان و عبوسي روان برائت مي جويد ، کام روا بوده و در اين مسير همه انديشه ها و تمامي همّتها را به خدمت درآورد تا بار ديگر جهانيان شاهد باشند که جمهوري اسلامي و مردم اصيل ايران اسلامي همانگونه که قدرتمندانه بر قلّه صبر و شهامت و بر بام جهاد و شهادت ايستاده بر عرشه دانش و فرهنگ و اخلاق و ادب تکيه زده و از اين باور خويش دفاع مي نمايد .

/6262