معصومه انصاریان تاکید کرد: آتش‌دادن عروسکهای باربی در مدرسه و جلوی چشم بچه‌ها، به نظر من یک حرکت نمایشی است. هر چند کسانی که مرتکب این رفتار میشوند، آن را در پوشش مقابله با فرهنگ بیگانه و دفاع از فرهنگ ایرانی-اسلامی توجیح می‌کنند اما این حرکت برگرفته از گرایش‌های میلیتاریستی است. متأثر از اندیشه‌ای است که در مواجهه با مخالف خودش، هیچ راهی جز حذف فیزیکی نمی‌شناسد.
این نویسنده و پژوهشگر کودکان گفت: برپایی مراسم آتش‌زدن عروسک در مدرسه جلوی چشم بچه‌ها رسما ترویج خشونت است. انجام آن در فضای مدرسه که قرار است مهد تعلیم و تربیت باشد، پیامدهای بسیار خطرناکی دارد. این‌ها که چنین رفتاری انجام می‌دهند، آیا هرگز لحظه‌ای به رابطه عاطفی بچه‌ها و عروسک‌ها فکر کرده‌اند؟ عروسک برای بچه‌ها یک موجود زنده است، یک همبازی است. بچه‌ها با عروسک‌هایشان حرف می‌زنند، بازی می‌کنند، تنهایی‌شان را پر می‌کنند. آتش زدن عروسک در نگاه کودک، آتش زدن یک دوست و همبازی است و نکته اصلی فاجعه همین‌جا است.
وی افزود: معلمی که به خود اجازه می‌دهد عروسکهای باربی را جلو چشم بچه‌ها آتش بزند، به بچه‌ها و بازی بچه‌ها و دنیای بچه‌ها کاری ندارد، او با این رفتار به احساسات و عواطف بچه‌ها آسیب جدی وارد می‌کند. او دارد بچه‌ها را وارد بازی‌های پیچیده خود می‌کند. او خواسته یا ناخواسته، روح و روان بچه‌ها را به بازی می‌گیرد؛ تا خشم خود را فرو بنشاند. به نظر من آتش زدن عروسک‌ها به هر بهانه و توجیهی در فضای مدرسه و جلو چشم بچه‌ها، تجاوز به حریم بچه‌هاست. این رفتار غیرانسانی سلامت روحی و روانی بچه‌ها را دچار مخاطره جدی می‌کند. آموزش و پرورش ما باید به خود بیاید و با تمام اقتدار سلامت غذای آموزشی بچه‌ها را تضمین کند.
۴۷۴۷
نظر شما