اولین بار ژولیوس سزار قیصر روم، پس از مشورت با منجمی به نام «سوسیجنس» (Sosigenes)، این روز را در تقویم گریگوری(تقویم میلادی خورشیدی مرسوم) گنجاند. این کار بدین دلیل انجام شد که مدت زمان چرخش هر دور زمین در مدار خورشید، اندکی بیشتر از ۳۶۵ بار چرخش زمین به دور خودش است. یعنی اینکه یک سال کمی بیشتر از ۳۶۵ شبانه‌روز طول می‌کشد. چیزی در حدود ۳۶۵٫۲۴۲۱۹ روز. بنابراین تقویم‌های ۳۶۵ روزه، هر چهار سال یک روز به عقب می‌افتند. اگر این یک روز محاسبه و جبران نشود، جشن تولدتان را که زمانی در تابستان برگزار می‌کردید باید وسط زمستان بگیرید! هر چهار سال با اضافه کردن یک روز به سال و ۳۶۶ روزه کردن آن، تا حد زیادی می‌توان خطای تقویم را جبران کرد. سیستم تقویم ژولینی تا سال ۱۵۸۲ استفاده می‌شد. در این سال پاپ گریگوری سیزدهم آن را تصحیح کرد و گفت سال‌هایی که عدد آن‌ها به «دو صفر» ختم می‌شود نباید کبیسه باشند (مثل ۱۷۰۰، ۱۸۰۰، ۱۹۰۰)؛ مگر اینکه بر ۴۰۰ بخش‌پذیر باشند (مثل ۲۰۰۰). امروزه در جهان به طور معمول از تقویم گریگوری استفاده می‌شود.
5454
نظر شما