عراق؛یا ما یا هیچکس!

اوایل ماه مه پس از یک دوره آشوب سیاسی و حمله به پارلمان عراق توسط هوادارن مقتدا صدر ونیزسلسله اقدامات تروریستی هفته گذشته در بغداد توسط داعش ، مقتدی صدر این روحانی جوان شیعه عراقی قصه های شرقی هزار و یک شب بغداد را کامل کرد . روحانی جوان و ماجراجوی عراقی در تداوم سیاست های جاه طلبانه خود آنهم در آستانه عملیات ارتش در فلوجه، بار دیگر بغداد را به آشوب سیاسی کشاند. هواداران این روحانی تندرو چند روز پیش با یورش به منطقه سبز بغداد،دفتر نخست وزیر عبادی را به اشغال خود درآوردند و فریاد زدند"یا ما یا هیچکس!". جمله یی آشنا و اغوا کننده برای هر شورشی در عراق.اما تنها این مقتدار صدر است که در خیابان های بغداد به قول آقای عبادی اینگونه از دولت مرکزی باج خواهی می کند.
صدر با تسلطی تعجب آور بر مریدانش که بی شباهت به نفوذ رهبران فرقه یی مذهبی به نام اسماعیلیان باطنی در تاریخ هزاره اول میلادی مشرق زمین نیست،قصدش برای ایجاد رعب و آشوب را پنهان نمی کند. او روز یکشنبه در اطلاعیه یی نیت خود را آشکار و به مثابه یک رهبر تمام عیار سیاسی و مذهبی، آشوب هوادرانش را انقلاب توصیف کرد. صدر که خود می داند بر سایر احزاب و گرو های شیعه مانند ائتلاف های مواطن؛ اصلاح ملی؛ مجلس اسلامی اعلاء و یا حزب الدعوه نفوذی ندارد و رهبران اصلی شیعیان عراق مانند آیت الله سیستانی او را جدی نمی گیرند، برای اثبات موقعیت متزلزل خود با طرح شعار های مردم پسند عمومی مترصد است گروه ها مانند کرد ها و سنی هارا با خود همراه کند. اما به اعتقاد ناظران امور امنیتی عراق بعید است سایر گرو های شیعه وحتی سنی ویا کرد با این ماجراجوی آشوب طلب حداقل بنا به دلایل ایدوئولوژیک و یا قومیتی همراه شوند.
به گفته برخی کارشناسان سیاسی و امنیتی مقیم بغداد مسئله صرفا باج خواهی صدر مانند مطالبه 3 تا 5 وزارتخانه از نخست وزیر نیست.او همه کیک را می خواهد،نه فقط بخشی از آن را. یک مقام ارشد عراقی نزدیک به دفتر نخست وزیر که زمانی روابط نزدیکی با صدر داشته می گوید" مقتدا عملا خودرا در راهی بی بازگشت قرار داده است.صدر که می بیند کسی جز هوادارانش او را جدی نمیگیرد تصمیم به آشوب در بغداد گرفته است". این مقام می افزاید مطمئن است افرادی از درون حکومت که مخالف آقای عبادی هستند و مترصد بازگشت به قدرت،در تحریک صدر مقصرند". این مقام خاص  هرچند نام فرد به قول او مقصر را به زبان نیاورد، اما در پاسخ به این سوال که آیا منظور او نوری مالکی ست؟ سکوت کرد. او تا کنون نسبت به وقایع 1 ماه اخیر واکنشی جدی از خود نشان نداده. مالکی اوت سال 2014پس از یک دوره کشمکش های داخلی خونین ،بی کفایتی آشکار در اداره دولت و ارتش و نیز رشد فساد در کشور مجبور به کناره گیری از قدرت شد. دیپلمات های غربی مقیم بغداد اما می گویند در ملاقات با مالکی متوجه شده اند او سودای بازگشت به قدرت را همچنان در سردارد.به همین دلیل شرایط عراق ،جدای از جنبه های نظامی و عملیاتی مانند نبرد فلوجه(که فعلا نمی دانیم با چه نتیجه یی همراه خواهد شد) موجب نگرانی شده و توجهات را به سوی خود جلب کرده است. مسئله این است بسیاری از عوامل سیاسی با هدف مشترک اما منافع متفاوت و متضاد خواهان سقوط دولت عبادی هستند که ظاهرا به آخرین سنگر عراق برای جلو گیری از آشوب و تجزیه کشور تبدیل شده .هدفی که صدر زمینه های تحقق آن را از زاخو در شمال گرفته تابصره در جنوب به خوبی فراهم کرده است.matinmos@gmail.com