در گزارش سالانه پنتاگون با عنوان «قدرت نظامی جمهوری خلق چین 2009» سران پکن به سبب ذخیره تسلیحات و امکانات دفاعی و نظامی متهم شناخته شده‌اند چرا که به عقیده اهالی کاخ سفید انبارسازی این حجم از مهمات به چین توانایی آن را می‌دهد تا در زمانی نابهنگام زیرساخت‌های تایوان و پایگاه‌های هوایی و دریایی آمریکا در مجاورت مرزهای خود را نشانه برود!
حتی اگر وزارت دفاع آمریکا مانند سایر گزارش‌هایی که در مورد تسلیحات هسته‌ای معدود کشورهای جهان ارائه می‌دهد، درونمایه‌هایی از اغراق و غرض را وارد کرده باشد، باز هم می‌توان از گزارش پنتاگون به نکات بسیاری دست یافت. همچنان که بودجه نظامی چین به شکلی دو رقمی در حال افزایش است، اما هنوز در باره نیات و تمایلات واقعی آنها از ادامه چنین روند پیچیده‌ای هیچ اطلاعاتی در دست نیست. این در حالی است که درباره اهداف استراتژیک آمریکا با حضور رئیس‌جمهوری لیبرال همچون اوباما همه جوانب به روشنی مشخص است. آمریکا همچنان در پی تسلط و نفود نظامی خود بر آسیای شرقی و بلکه تمامی جهان است که برای تحقق این موضوع همچنان به رغم سپری شدن سالهای بسیار از زمان جنگ سرد سعی دارد با همراه ساختن هم‌پیمانانی در آسیای دور و استقرار پایگاه‌های نظامی کوچک و بزرگ با فناوری روز دنیا، راه را بر خودنمایی نظامی چین در مقام قدرت نوظهور شرق دور مسدود کند. این در حالی است که تفاوت آشکار هزینه‌های نظامی آمریکا و چین همچنان به قوت خود باقی است. هزینه فعالیت‌های نظامی ایالات متحده برابر با نصف میزان هزینه‌هایی است که در کل جهان هزینه می‌شود! در حالی که بودجه‌ای بالغ بر 711 میلیارد دلار برای هزینه‌های نظامی آمریکاییان در نظر گرفته شده است، کشور چین حتی با 17 درصد افزایش بودجه نظامی ذخیره‌ای 122 میلیارد دلاری برای هزینه در بستر تجهیزات نظامی خود در اختیار دارد. از سوی دیگر آنچنان که نیروهای نظامی آمریکا گرداگرد چین را به محاصره خود درآورده‌اند چین هنوز پا در نیم کره غربی ننهاده و هیچ تهدیدی برای آمریکا نخواهد بود که چنین ترس و واهمه‌ای در کاخ سفید به راه افتاده است!
مهم‌ترین موضوعی که در گزارش پنتاگون نمود دارد این که چین تا سال 2015 میلادی توان گسترش و اعزام نیروهای نظامی خود را ولو در ابعادی کوچک به خارج از مرزهای خود نخواهد داشت. این گزارش اضافه می‌کند که چین حتی قادر نیست تا دهه‌هایی دیگر گردان‌های نظامی عظیم خود را هم به سایر مناطق گسیل کند.
درعوض پنتاگون از تصمیم چین برای به روز کردن تسلیحات نظامی خود برای تقابل با درگیری‌های خرد پیرامون مرزهای خود خبر می‌دهد. در واقع پنتاگون با اعلام این گزارش بر این امر تأکید دارد که توان نظامی چین تا سالهای آینده به گونه‌ای نیست که بخواهد تهدیدی جدی برای کشورهای همجوار یا پایگاه‌های نظامیان آمریکا تلقی شود.
اما تایوان مسئله دیگری است. هنوز درباره این که چین بخواهد اقدامی نظامی در برابر تایوان صورت بدهد تردیدهای بسیاری وجود دارد. در این میان بزرگ‌ترین تهدیدی که امروز تایوان را به واهمه انداخته احتمال پرتاب موشک‌های بالستیک از خاک چین خواهد بود. این روزها همواره این سؤال مطرح است که آیا تایوان به واقع پایگاه نظامیان آمریکاست؟ باید گفت نه! چرا که به نظر نمی‌رسد حتی آمریکا هم بخواهد که خود را در معرض خطر کشور چین با امکانات هسته‌ای فراوانش قرار دهد!
هر اندازه هم که نظامیان چین قدرتمند شوند باز هم تایوان با بهره‌گیری از استراتژی دفاعی خارپشت مانند خود نظامیان چین را در هم می‌شکند. این در حالی است که موقعیت استراتژیک و سوق‌الجیشی تایوان در مجاورت چین برای سران پکن به شدت وسوسه‌انگیز است چرا که هر قدرت نظامی خارجی می‌تواند به راحتی با استقرار سامانه‌ای هوایی در تایوان کرانه‌های چین را نشانه بگیرد. حتی اگر چین از تسلیحات هسته‌ای کمتری در مقایسه با آمریکا برخوردار باشد باز هم نمایش تسلیحاتی آمریکا و سایر قدرت‌ها در تایوان، محرک احساسات ملی گرایانه مردم چین خواهد بود که در این میان خطر جنگی هسته‌ای همه منطقه را تهدید می‌کند.
پس مقامات کاخ سفید باید اعلام کنند که دیگر قصد حمایت از تایوان را ندارند و همه ناوهایی را که تا به حال با گشت‌زنی دورادور چین از سوی پکن به مثابه تهدیدی جدی تلقی می‌شدند از منطقه دور سازند. امروز دیگر زمان جنگ سرد به سر آمده و بمب و موشک نمی‌تواند تأمین کننده امنیت آمریکا در گوشه و کنار جهان باشد.
مشاور کمیته امنیت ملی کنگره آمریکا ترجمه: لیدا هادی
نظر شما