تمام امیدهای صنعت پتروشیمی

اگر قرار باشد درباره صنعت پتروشیمی سخن گفت نباید از نظر دور داشت که در حال حاضر به درستی پتروشیمی ایران به این نتیجه مهم رسیده که با تک محصولی بودن و عدم تمایل به تنوع محصولات پتروشیمی راه به جایی نخواهد برد. هم اکنون پتروشیمی ایران 32 محصول تولید می کند که اگر به این توان، دانش فنی روز جهان نیز افزوده شود بدون تردید بازار پررونق تری در داخل و خارج از مرزها به دست خواهد آمد. به عنوان یک نمونه موفق مجتمع پتروشیمی اروند توانسته با تولید پی. وی. سی پزشکی اقدامی مهم در زمینه تولید فناوری داخلی بردارد.

 خوشبختانه دانش فنی و توان نیروی انسانی کشور آنقدر قابل اعتنا و اتکا است که بتوان با خاطری آسوده روی آن سرمایه گذاری کرد.بنابراین می توان میان دانش فنی و انسانی موجود در کشور و فعالیت اقتصادی پالایشگاهها ارتباطی منسجم به وجود آورد، دراین صورت علاوه بر تامین خوراک پتروشیمی های داخلی این توان وجود دارد که نسبت به صادرات کالاهای فرآوری شده از نفت و گاز اقدام شود.

ناگفته پیداست که تامین تکنولوژی با خرید دانش روز جهان امکان پذیر است؛ درست مانند آنچه امروز از سوی کشورهایی چون چین و ژاپن در دستور کار قرار گرفته و کشور ما نیز می تواند در صورت قدم گذاشتن در این راه به فعالیت های خود در صنعت پتروشیمی سرعتی دو چندان بخشد.

 نباید از نظر دور داشت که در صنعت پتروشیمی ما پتانسیل های بالایی نهفته است. اگر نفت را موتور محرک اقتصادی فعالیت های کشور بدانیم باید به هوش باشیم که اگر کوچکترین مشکلی برای صنعت نفت ایران به وجود آید، اختلال در روند توسعه کشور کمترین آسیبی است که پیش بینی می شود.

 بنابراین توسعه کشور حکم می کند به دلیل وسعت تاثیرگذاری این صنعت لازم است تا نسبت به سرمایه گذاری کلان در آن اقدام شود. از دیگر سو باید هرم شکل گرفته در بخش بهره برداری در حوزه نهادهای حکومتی و نظارتی با محدودیتهای پیش روی کشور همسو شده و ساختار و مدیریت سیستم نفت می بایست اصلاح شود.

در همین حال یکی از نقدهای اساسی بخش خصوصی ایران به بخش دولتی پر رنگ بودن حضور بخش دولتی در لایه های مختلف کار صنعتی است به شکلی که با وجود تاکید مکرر بر اجرای اصل 90 و ضرورت حضور بخش خصوصی، غالبا اقدام عملی و اجرایی مناسبی در این زمینه صورت نمی گیرد.

 در شرایط حاضر که آسیب های اقتصادی متأثر از اجرای طرح هدفمندسازی یارانه ها برای صنعتگر و تولیدکننده داخلی ما مشکل آفرینی می کند، ضرورت حفظ و حمایت سرمایه های انسانی و نیز سایر سرمایه های مالی و فیزیکی با پایداری در نظام مدیریت تصمیم گیر و اجرایی به ویژه در بدنه حیاتی کشور که تغذیه مالی و اعتباری را فراهم میآورد، یک نیاز جدی است. واقعیت این که نباید موضوعات روز را به آینده موکول کرد چرا که آینده مدام در تغییر و تحول است.

*عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران

3535