انفعال چرا؟

 نکته ای که پس از فتنه اخیر و بعد پاسخ قاطع مردم به آن داده شد صحبت رئیس جمهورمان با وی بود که اگر جنبه اعتراضی داشته باشد خوب است و لی اگر غیر از این باشد انفعال است. انتظار دیگر این بود که با این سوابقی که فرانسه و به ویژه مکرون دارد قبل از اینکه وی اظهار کند فعلا به ایران نمی آید ایران پیش دستی می کرد و از وی می خواست تا نه عذر خواهی بلکه دست کم تا تصحیح نظراتش در باره کشور ما مسافرتش به ایران به تأخیر بیفتد. او می خواهد کارهای ما را رصد کند مگر او چکاره است که چنین کاری را بکند؟ اما دیدیم که علیرغم شکوه تظاهرات مردمی وی پیشدستی کرد و آمدن به ایران را منوط به زمانی دیگر کرد. موقع شناسی و پیش دستی با رعایت همه قواعد دیپلماتیک و ادب لازم می تواند برای ایران احترام و اقتدار بیاورد.

سفر وزیر خارجه انگلیس را هم دیدیم که با چه هیئتی که گوئی اهانت است در حضور مقامات ما بدون کمربند و احیانا سرو وضع وکراوات آشفته که قطعا از نظر دیپلماتیک معنی دار است ظاهر شد.
یادداشت رسمی مقامات ما به سازمان ملل در مورد اعتراض به مداخله مستقیم امریکا در ایران به جای خود محفوظ اما چرا دولت ما ادعای خسارت نمی کند. وقتی آنها بدون سبب حتی مواردی را که به هیچ روی نمی تواند به ما نسبت پیدا کند نسبت می دهند و اعلام خسارت می کنند در این غائله ای که رسما مداخله کردند که وضوحش حتی از کودتای 28 مرداد هم بیشتر بود منتها با تاکتیکی دیگر چرا توسط حقوقدانان بین الملل ادعای خسارت نمی کنند؟ تا دست کم در جائی ثبت شود.

این نشان از این دارد که مسئولان باید عزت و اقتدار را از مردم بگیرند که گرفته اند و چنانچه عزت را در رابطه با آنان می بینند همین است که می بینید. هم پیاز را خورده ایم و هم چوب را! فاعتبروا یا اولی الابصار.