نسرین وزیری
فاطمه کروبی را همه از عینک درشت مشکی او می‌شناسند که تمامی چهره و حتی سن 63 ساله‌اش را در پس آن می‌پوشاند. این عینک که از سالهای دور تاکنون بر چهره وی نقش بسته، آنچنان صورت وی را فراگرفته که در صورت عدم حضورش، فاطمه کروبی را تنها از صدایش می‌توان شناخت. او که تنها همنام شیخ اصلاحات است و هیچ نسبت فامیلی‌ای تا پیش از ازدواج با مهدی کروبی نداشته است، در سال 1342 یعنی سرآغاز مبارزات امام‌خمینی ره با او آشنا شد. حاصل این زندگی مشترک، چهار فرزند پسر است.
فاطمه کروبی را همواره در کنار همسرش در عرصه سیاست کشور دیده‌ایم. چه آن زمان که کروبی نماینده امام در بنیاد شهید بود و همسرش رئیس برخی از مراکز درمانی این بنیاد بود و تنها زنی شد که به دلیل خدمات پزشکی به مجروحین جنگی از امام تقدیرنامه گرفت. در دوران ریاست کروبی در مجلس پنجم هم نماینده تهران بود و از صندلی‌های سرخ‌فام پایین دستی مجلس مدیریت همسرش را نظاره‌گر بود. او حتی در مجمع روحانیون مبارز نیز تا زمانی که کروبی دبیر کل بود، ماند.
تا اینکه آقای همیشه دبیرکل، عطای مجمع روحانیون را به دلیل عدم همراهی این حزب با کاندیداتوریش در انتخابات ریاست جمهوری نهم به لقایش بخشید و حزب نوپای اعتماد ملی را بنا نهاد. فاطمه اگرچه به خواست کروبی برای اینکه این حزب، یک تشکل فامیلی نشود، در آن عضویت نیافت، اما همواره در جلسات عمومی اعتماد ملی دیده شد. البته او در دی ماه 77 مجمع اسلامی بانوان را بنا نهاد تا به عنوان دبیرکل آن، همسطح همسرش در یک تشکل سیاسی، دبیرکل باشد.
او حتی در واکنش به عملکرد اصلاح‌طلبان بویژه از نوع مجلس ششمی هایش نیز همپای همسرش انتقادات تندی را مطرح کرده است. از جمله آنکه «آنهایی عامل بدبختی ما شدند که کناره‌گیری کرده، در انتخابات حضور پیدا نکردند تا اینکه انتخابات مجلس هفتم اینگونه رقم خورد» فاطمه را تنها در دو مقطع همراه کروبی ندیدیم. نخست در انتخابات شوراهای سوم که مجمع اسلامی بانوان فهرستی مجزا از حزب اعتماد ملی ارائه داد و در ارائه یک فهرست واحد به اجماع نرسیدند و دوم در روز ثبت نام کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری دهم که علی‌رغم دور قبل، به جای فاطمه کروبی، جمیله کدیور شیخ اصلاحات را همراهی می‌کرد.
نظر شما