یا امامزاده داوود (ع)

نامه وارده؛
هر کی یه عیبی داره دیگه. از خدا پنهان نیست، از شما چه پنهان که این حقیر از بچگی صرع دارم و به قول عوام «غشی» هستم. بابابزرگ خدا بیامرزم (که خدا رفتگان همه‌تونو بیامرزه) همون سالای بچگی‌م منو برد امامزاده داوود.

می‌گفت: «این بچه دعایی شده». اولش نمی‌دونستم دعایی یعنی چی. بچه بودم، چه می‌فهمیدم. حتی فکر می‌کردم این آقای دعایی روزنامه اطلاعات هم مثل منه. بعداً فهمیدم ایشون فامیلیشون دعاییه. خلاصه ماه به ماه مثل فیلم سوته‌دلان می‌رفتیم امامزاده داوود. یه دعای تازه می‌گرفتیم که باید می‌بستم به بازوم زیر پیرهنم. یه تیکه پارچه سبز تبرکی هم می‌بستم به مچم. حالا الان یه چن روزیه که توی خیابون یه آقاهایی از کنارم که رد می‌شن زیر لب یه حرفای بهم می‌گن. یه بارم یکی‌شون بهم گفت: «این چیه! زود وازش کن!» گفتم اگه وازش کنم غش می‌کنم. اون آقا هم یه حرفی زد که اگه پسر عمه‌م اونجا بود کله‌شو می‌کند. خیلی ناراحتم. عوضش یه خانومایی هم وقتی می‌بینن سبز تبرکی به دستم بستم بهم لبخند می‌زنن که منم از خجالت آب می‌شم.

شما که روزنامه‌نگارید و روزنامه‌تون‌رو همه مردم ایران(!) می‌خونن اینو چاپ کنین بلکه مشکل منم حل بشه. مرسی! تورو امامزاده داوود چاپش کنین.

احتمال ریاست جمهوری کرباسچی یا خاتمی
از خانه تا روزنامه که آمدم سرم دوار گرفت. زمان و مکان را کلاً گم کردم. عکس‌های بزرگ کروبی و کرباسچی که گفته‌اند آمده‌ایم برای تغییر. بیلبوردهای بزرگی که عکس خاتمی و جمله هاشمی رفسنجانی رویشان بود و...
یک همشهری خیلی پولدار داشتیم که به رحمت خدا رفت. اعلامیه فوتش را بزرگ و چهاررنگ چاپ کردند با یک عکس خوشگل. از قضا ایام انتخابات شورای شهر بود. همشهری مرحوم‌مان بالاترین رأی را آورد.
من نمی‌دانم کرباسچی و خاتمی کاندیدا شده‌اند یا کروبی و موسوی. با این حساب هیچ بعید نیست کرباسچی یا خاتمی رأی بیاورند... والله اعلم

دوره ریاست جمهوری چهل ساله شد
البته هنوز خبر تغییر زمان ریاست جمهوری از چهار سال به چهل سال تأیید نشده اما شواهد و قرائنی مثل حرص و جوش زیادی، تهدید و تهمت و بالاخص وعده‌های عجیب و غریب و فضایی و علمی - تخیلی برخی از کاندیداها مؤید همین نکته است. به حرف‌ها و وعده‌ها که گوش می‌دهم گمان می‌کنم احتمالاً 400، 500 تا میدان نفتی جدید کشف شده و دوره ریاست جمهوری هم چهل ساله شده. وگرنه عمراً درآمد موجود کفاف وعده‌های اقتصادی و زمان چهارسال کفاف وعده‌های اجرایی و عمرانی و علمی - تخیلی برخی از دوستان را نمی‌دهد.

کابینه کوچه و بازار
به قول عباس آقای قادری: «دور هم بودن چه خوبه / دور هم پیش عزیزان / یه صفایی دیگه داره / زندگی کنار یاران / دورهم بودن خودش یه نعمته / قدرشو بدونین این غنیمته، غنیمته، غنیمته (2بار)
با عنایت به نقل قول مشعشع فوق به عرض می‌رسانم که رئیس‌جمهور کنونی که کاندیدای ریاست جمهوری آینده نیز هست، گفته: «کابینه من متشکل از مردم کوچه و بازار با قید تخصص و خدمتگزاری است.»

بر این اساس اسامی و تخصص کابینه کوچه و بازار را تقدیم می‌کنم.
1-وزیر آموزش‌وپرورش: آقای مجیدی معلم پرورشی مدرسه بچه‌ها که آدم خوبی است و به آنها حرف‌های آموزنده یاد می‌دهد یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

2-وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: آقامرتضی که سرکوچه دکه دارد و کارت تلفن هم می‌فروشد. این طوری یک خاصیت دیگر هم دارد که او دیگر به مردم سیگار نمی‌فروشد. آقامرتضی آنقدر مرد خوبی‌ست که به کمتر از 18 ساله‌ها سیگار نمی‌فروشد یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

3-وزیر اطلاعات: نقی سلمونی. سلمونی محله‌مون که از همه مردم محل مطلع است، یا داداش سیدنبی که تاکسی دارد. یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

4-وزیر امور اقتصادی و دارایی: حاج‌اکبر سبزی‌فروش محل که درایتش در کنترل قیمت‌ها در بحران گوجه‌فرنگی زبانزد خاص و عام شد و خودمان هم در گفتگوهایمان به او اشاره کردیم یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

5-وزیر دفاع: پسر وسطیه محترم خانوم، که هم جوان مؤمنی‌ست، هم کمربند مشکی کاراته دارد و به جوان‌های محل هم یاد می‌دهد. یک بار هم که جوان‌های کوچه‌پشتی به دختر کاظم سیم‌کش متلک گفتند او را با مشت و لگد زد و از ناموس محله خوب دفاع کرد یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

6-وزیر امورخارجه: باجناق حاج‌اصغر که معلم زبان است و خارج هم رفته ولی با این همه نماز و روزه‌اش ترک نمی‌شود یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

7-وزیر نیرو: پهلوان حسن که خیلی نیرو و زورش زیاد است. یک‌بار هم که ماشینم افتاده بود توی جوب درش آورد، یا حسین رضازاده که خیلی نیرو دارد یا اسفندیار رحیم‌مشایی.

الباقی وزرا یا همین‌ها که هستند یا با مشورت اهل محل انتخاب می‌شوند یا اسفندیار رحیم‌مشایی.