مهدیه جباری/ابوظبی - « بگذارید این توضیح اضافی را به جای سرمربی بگویم، ما بازیکنان زیادی را در اروپا داریم و فیفا معمولا زیاد راضی نیست که برزیلی ها حتی در خانه یا هر جای دوری از دنیا بازی کنند. بدون شک اگر این نبود ما دوست داشتیم به همه جا سری بزنیم.» رودریگو پایوا ، مدیر رسانه ای برزیل با این جمله ، پاسخ سرمربی تیمش به پرسش خبرآنلاین را تکمیل می کند. اینکه آیا بازی با ایران در ابوظبی یا مصاف ماه آینده آنها در دوحه با قطر بخشی از پروژه تبلیغاتی شان برای جام جهانی 2014 است؟ مسابقاتی که آنها میزبانی اش را دارند و می خواهند پس از یک دهه ناکامی ، دوباره با آن آقایی فوتبال جهان را از سر بگیرند؟
برزیل از لحظه ورود به ابوظبی توجه بسیاری از علاقمندان را به خود جلب کرد. اگرچه رسانه های اماراتی سعی کرده بودند این بازی را کم اهمیت جلوه دهند و در تمام اماکن شهری دبی و ابوظبی تبلیغی برای حضور پرافتخار ترین تیم جهان در ابوظبی ، چیزی دیده نمی شد اما این بازی بقدری برای شان جذابیت داشت که دختران اماراتی را با چادرهای عربی که به سر داشتن وا دارد تا دوربین به دست راهی تمرین تم ملی برزیل شوند و از ستاره هایی چون روبینیو ، پاتو و دنی آلوز بخواهند کنارشان بایستند و عکس هایی به یادگار بگیرند. بقدری حضور برزیل در ورزشگاه شیخ زاید هیجان انگیز بود که توریست های شرقی از فیلیپین ، تایلند ، هند و پاکستان ، راهی ورزشگاه شوند و با در دست داشتن پرچم برزیل ، این تیم را فریاد کنند. درست مثل بیش از 10 هزار ایرانی که سختی سفر را به جان خریده بودند و با هزینه های هنگفتش راهی کشور همسایه شوند و در کنار پرچم ایران که بر دست داشتند ، برای تماشای یک فوتبال ناب برزیلی لحظه شماری کنند.
سرمربی برزیل در پاسخ به سئوال ما اینگونه پاسخ گفت: «می دانم که برزیل در همه دنیا طرفدار دارد. سئوالت را از دو نظر جواب می دهم. بخشی از ماجرا فوتبالی است و من مسئول فنی تیم. ما باید با همه سبک های فوتبال دنیا مواجه شویم و بازی های آنها را تجربه کنیم. بازی با ایران برای مان فرصتی بی نظیر بود از این بابت. بازی با اوکراین ، آرژانتین ، آمریکا و همه فرصت های دیگری که به دست می آید تا در زمان های مخصوص فیفا بتوانیم برای تیم ملی مان بازی کنیم از این دست هستند. ما باید تجربه کنیم تا با هر سبک فوتبالی آشنا باشیم. از بازی تیم شما گرفته که بازیکنان تان تکنیک قابل قبولی داشتند تا بازی با تیم های دیگر.»
این البته تنها بخشی از قصه است، تنها بخش فنی. روز قبل از بازی ، خبرنگاران برزیلی که همراه تیم ملی کشورشان به امارات آمده بودند ، می گفتند بازیکنان تیم از شرایط راضی نیستند. از این سفرهای طولانی ، از اینکه باشگاه های شان مدام آنها را تحت فشار می گذارند . از اینکه فدراسیون با بازی هایی از این دست باید آنها را در تنگنا می گذارد. چه اتفاقی باعث می شود این بازی ها شکل بگیرند؟ آیا مشکل فقط بدست آوردن همان سود 2 میلیون دلاری است که برای انجام بازی از تیم هایی چون ایران عایدشان خواهد شد؟
پاسخ اما این بار فراتر از تنها کسب درآمد است. برزیل حالا دیگر قدرت اول فوتبال جهان نیست. حالا همه از تیکی تاکای اسپانیایی می گویند . حتی منزس باید در این باره توضیح دهد که او هم آیا تیکی تاکا را برای رسیدن به موفقیت ، سرلوحه فوتبال تیمش می کند؟ پرسشی که البته خیلی به مذاق سرمربی برزیل خوش نمی آید و پاسخ می دهد: «فراموش نکنید ما برزیل هستیم. همیشه برزیل ، برزیل است و اسپانیا ، اسپانیا. ما سبک بازی خودمان را داریم و قرار نیست از تیمی دیگر الگوبرداری کنیم. آنها این بار قهرمان شدند و دفعه بعد قطعا نوبت ماست.»
او بزرگترین رویایش را رسیدن به قهرمانی جهان در خانه و در بازی هایی که میزبانش هستند می داند و می گوید: «هدف نهایی ما در دست داشتن کاپ قهرمانی در فینال بازی های 2014 است. ما از امروز تیمی جدید را می سازیم که برای آیا دلایل سیاسی به لیست بازی های برزیل افزوده شده؟ این پرسشی بود که بیش از 5 بار در دو روز برای منزس طرح شد و او هربار تنها یک جواب برایش داشت. من مربی هستم ، با فدراسیون قرارداد دارم. ما در این تاریخ می توانستیم یک بازی ملی داشته باشیم و فدراسیون هم این بازی را برای مان تدارک دیده. من فقط این بازی را یک تمرین فنی می بینم و نمی دانم شما از چه حرف می زنید.»
برزیل برای رسیدن به میزبانی المپیک و البته جام جهانی در سال های 2114 و 2116 پروسه ای پر پیچ و خم را از سر گذراند. داسیلوا ، پله و پائولو کوئیلو روزهایی دشوار را برای رسیدن به میزبانی از سر گذراندند و حالا برای قهرمانی در چهار سال بعد و برای تحقق رویای برزیل ابرقدرت نیاز به مشروعیت سیاسی دارند. مشروعیتی که به عکس دیگر ابرقدرت ها برای آنها قرار است با دیپلماسی عمومی برای این کشور حاصل شود. آنها که همه جا به نشانه دوستی ، پیراهن تیم ملی کشورشان را هدیه می دهند. آنها که در حاشیه سفر رئیس جمهورشان در تهران ، وزیر امور خارجه شان از بازی تیم های ملی دو کشور گفت و اینکه آنها بازی را با اختلاف دو گل خواهند برد و البته پیش بینی شان چه زود تحقق یافت و نتیجه هم تقریبا همان بود که او پیش بینی می کرد.
و پاسخ سئوال خبرآنلاین درباره دیپلماسی عمومی و دعوت از تمام تیم ها برای بازی با برزیل که بخش دوم گفته های منزس به آن ماند برای پایان کنفرانس مطبوعاتی . جایی که در راهروی سالن کنفرانس با همکار مان به زبان اسپانیولی سخن می گفت: «ما می دانیم در تمام دنیا طرفداران زیادی داریم. خیلی دوست داریم که به همه آن کشورها سر بزنیم و مردم شان را ببینیم . ما می خواهیم بازی های 2014 باشکوه باشد و در جشنی فراموش نشدنی ، کاپ قهرمانی را بالای سر ببریم. می دانیم که خیلی از مردم دنیا با قهرمانی مان شاد می شوند. البته این سفرها را خیلی راحت هم نمی توانیم انجام بدهیم چون فیفا تاکید دارد نباید سفرهای مان بیش از 5 ساعت پرواز هوایی از اروپا طول بکشد. با این وجود ما از هر فرصتی برای دیدار با تیم های مختلف از سرزمین های گوناگون استفاده می کنیم. تیم های مثل تیم ملی شما که فکر می کنم اگر بازنده بازی شدید اما مقابل ما بازی پایاپایی را به نمایش گذاشتید. مثلا شما از گلی حرف می زنید که شاید آفساید بوده. من آن صحنه را ندیدم اما حتی ممکن است درست گفته باشید چون این اتفاقات همیشه بخشی از فوتبال است. بازی با ایران برای مان یک تجربه خوب بود.»
نظر شما