بهنوش خرم‌روز: طی چند سال گذشته شمار زیادی از زنبورهای عسل در آمریکا ناپدید شده‌اند و به کندوهای خود بازنگشته‌اند. برای پدیده ناپدید شدن هزاران زنبور عسل و نابودی کندوهایشان نام اختلال سرنگونی کلونی‌ها یا به اختصار سی.سی.دی انتخاب شد. این پدیده به معمایی برای پرورش‌دهندگان زنبور و محققین تبدیل شد و پرونده‌ای شد با چندین مظنون مختلف، از جمله یک ویروس فلج‌کننده، یک پارازیت و حتی امواج گوشی‌های همراه.
به گزارش نیوساینتیست، به نظر می‌رسد بالاخره محففین فرضیه قابل قبولی برای سی.سی.دی پیدا کرده‌اند: یک ویروس به همراه یک قارچ که شرایط کندوها را برای زنبورها مرگ‌آور ساخته است.
بر اساس این گزارش، محققین دانشگاه مونتانا بین سال‌های 2006 و 2007/ 1385 و 1386، بقایای زنبورهای مرده از 31 کلونی مختلف را در سراسر ایالات متحده آمریکا جمع‌آوری کردند که همگی بر اثر سی.سی.دی نابود شده بودند. آن‌ها در سال 2008/ 1387 میکروب‌های موجود در این بقایا را با میکروب‌های موجود در کندوی ضعیفی مقایسه کردند. این کندو یک سال بعد سرنگون شد. همچنین زنبورهای سالمی که از استرالیا به آمریکا آورده شده بودند و تحت تاثیر سی.سی.دی قرار نگرفته بودند، در این مطالعه به دقت بررسی شدند.
نمونه‌ها حاکی از وجود ویروس آی.آی.وی و عفونت قارچی موسوم به نوسما در کنار هم بودند. به گفته این محققین، به دلیل ترکیب دو عامل، تشخیص آن برای پژوهشگران پیشین دشوار بوده است. آن‌ها ممکن بود عفونت قارچی نوسما را کشف کنند، اما چون فقط زمانی این عفونت قارچی موجب بروز سی.سی.دی می‌شود که ویروس آی.آی.وی هم همراه با آن وجود داشته باشد، محققین پیشین آن را به عنوان عامل سی.سی.دی شناسایی نکرده بودند.
نظر شما