همه چیز درباره مشخصات فنی اس۳۰۰ که در فردو مستقر شد/قدرتمندی سد دفاعی آسمان ایران

در‌واقع تحویل سامانه اس 300 روسی و پایان یافتن فرآیند ساخت اس 300 ایرانی یا همان باور 373 و قرار گرفتن این 2 سامانه پدافندی در کنار یکدیگر، نفوذناپذیری آسمان ایران را کامل خواهد کرد.

برد سامانه S-300PMU2 در حدود 200 کیلومتر است و با استقرار در منطقه فردو می تواند بخش های بسیار مهمی از کشور را تحت پوشش دفاعی خود قرار دهد.  با استفرار این سامانه در نقطه اعلام شده، شهر اراک و تاسیسات آب سنگین اطراف آن، تهران به عنوان پایتخت کشور و همچنین شهر اصفهان که بخشی از تاسیسات اتمی ما در آنجا جضور دارد تحت پوشش این سامانه دفاعی قرار می گیرد.

فیلم منتشر شده از استقرار این سامانه در اطراف تاسیسات اتمی فردو را می‌توانید از {اینجا} ببینید.

در تصاویر پخش‌شده، لانچرهای سامانه موشکی S300-PMU2 برای اولین بار رسماً به نمایش درآمده و همچنین برخی رادارهای جانبی این سامانه نیز به نمایش گذاشته شد. سامانه اس 300 و خصوصا مدل PMU-2 آن که ایران خریداری کرده است یکی از پیشرفته ترین سامانه های دفاع هوایی حال حاضر در جهان محسوب می شود. آمریکا و رژیم صهیونیستی به خوبی می دانستند که با ورود اس 300 به شبکه پدافند هوایی ایران، احتمال غافلگیری و حمله موفق هوایی بسیار کمتر می شود. برد و ارتفاع درگیری بالا، مقاومت بسیار مناسب در برابر جنگ الکترونیک، تحرک بسیار زیاد و همچنین قابلیت شبکه شدن با سایر سامانه های راداری و تسلیحات پدافندی، همه و همه از اس 300 یک مدافع نیرومند می سازد.

اس-۳۰۰ یک سامانه موشکی سطح‌به‌هوای دوربرد و خودکششی با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست که در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت همکاری‌های صنعتی آلماز برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد. مدل‌های مختلف این موشک در نام‌گذاری ناتو با نام‌های سام ۱۰، سام ۱۲ و سام ۲۰ شناخته می‌شوند.
هر گردان اس300 مدل PMU2 شامل چهار خودروی حامل پرتابگر موشک‌هاست که هر خودرو چهار پرتابگر دارد و به غیر از پرتابگرها نیز چندین سامانه راداری، پست فرماندهی و ادوات جانبی دیگر را شامل می‌شود.

 در تصاویر منتشر شده پرتابگرهای موشکی و همچنین رادار Big Bird یا «پرنده بزرگ» دیده می‌شد. لانچرهای موشکی مشخص شده در تصویر حامل دو کپسول موشکی بودند که البته این تعداد برای هر پرتابگر قابل ارتفاء تا 4 عدد است.



این سامانه توانایی پیگیری همزمان ۱۰۰ هدف و درگیری همزمان با ۱۲ هدف را دارد. زمان آماده‌سازی آن حدود ۵ دقیقه و موشکهای آن از نوع انبارشونده‌است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچگونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند.
مدل‌های پیشرفته‌ اس-۳۰۰ توانایی اجرای تاکتیک «بزن‌دررو» را دارند که بقاپذیری آن‌ها را در شرایط جنگی افزایش می‌دهد و در شرایط ویژه می‌توانند به عنوان یک سلاح تهاجمی عمل کنند.



می‌توان گفت که در مقابل سامانه اس-۳۰۰ تقریباً همه جنگنده‌های نسل چهارم مانند اف-۱۵ و اف-۱۶ حرفی برای گفتن ندارند. سال گذشته میلادی گزارش‌هایی منتشر شد که سامانه اس-۳۰۰ مستقر در سوریه موفق به سرنگون کردن یک فروند جنگنده اف-۱۶ رژیم صهیونیستی شده است. هر چند این خبر توسط رسانه‌های غربی منتشر نشد.موشک‌های اس ۳۰۰ پی‌ام‌یو از لحاظ ظاهری بسیار شبیه مدل FM است حتی وزنش با آن یکی است. در ارتفاع ۲۷ هزار متری پرواز می‌کند و سوختش از مواد جامد تشکیل می‌شود. کمترین بردش پنج کیلومتر و بیشترین برد آن ۹۰ کیلومتر است. مدل بعد در سال ۱۹۹۷ ساخته شد که در واقع یک نمونه برداری از مدل MU بود. این موشک MU-2 نام داشت که از لحاظ اندازه و ابعاد دقیقاً مانند مدل قبلی بود ولی بردش به میزان ۱۰۵ کیلومتر افزایش یافته بود یعنی برد کلی آن به ۱۹۵ کیلومتر رسید. توانایی حمل آن نیز بیشتر شده‌است و می‌تواند ۱۸۰ کیلوگرم کلاهک را با خود حمل کند.

رقیب غربی S-300 پدافند آمریکایی MIM 104 پاتریوت است.  موشک‌های نیمه متحرک از خانواده‌ی V این سیستم با سوار شدن بر روی وسایل نقلیه زرهی و استفاده از قابلیت shoot & scoot می‌توانند اهداف را هدف قرار داده و سپس محل خود را تغییر دهند، چین به خوبی از این قابلیت برای تهدید تایوان استفاده می‌کند. موشک سطح به هوای اس۳۰۰ در سال ۱۹۷۹ برای دفاع از ساختمانهای حساس و مهم شوروی ساخته شد. این سامانه پدافندی سپس با تکمیل و توسعه بیشتر برای دفاع در برابر موشک‌های بالستیک بکار می‌رود. تا کنون چندین نوع سامانه پدافندی اس-۳۰۰ با موشک‌های متفاوت و سیستم‌های راداری بهینه شده، افزایش ویژگی مقابله با اخلال الکترونیک، افزایش دقت برخورد باهدف به خصوص برای اهدافی که در ارتفاع کم پرواز می‌کنند و موشک‌های بالستیک طراحی شده است.

۵۴۵۴