از عمده‌ترین منابع اطلاعاتی ما، حس بینایی است. گاهی بدون دیدن، گرفتن اطلاعات حتی معنی ندارد و تازه همین هم بعضی وقت‌ها کافی نیست. یکی از حوزه‌های که اطلاعات بصری در آن حرف اول را می‌زنند، شبیه‌سازی‌های علمی است. مسئله‌ این‌جاست که اطلاعات دو بعدی همه آن‌چه را یک دانشمند نیاز دارد بداند، در اختیارش نمی‌گذارد. حتی دانشمندان هم برای این که یک نمودار را بفهمند، ‌نیاز دارند آن را فراتر از یک تصویر دوبعدی ببینند. شاید سه گوی بزرگ آلومینیومی واقعی با یک راه‌پله در وسط که در کنار 6 ویدئوپروژکتور سه‌بعدی با کیفیت بالا ، ابن امکان را در اختیارشان قرار بدهد که روی یک صفحه کروی، تصاویر را به صورت 360 درجه تماشا کنند. ممکن است کمی شبیه خیال‌پردازی به نظر برسد، اما در دنیای فناوری امروز خیال و واقعیت گاهی مرز چندان مشخصی ندارند!

 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 5 =