نماد موسیقی توریستی و شیرین‌نوازانه خراسان

جناب مختاباد با درود استاد عثمان شخصیتی است که تحصیلات آکادمیک ندارد و دوتار نوازی را فقط از راه گوش وتمرین آموخته است. پس تبحر چنین شخصیتی بسیار ارجح است به اشخاصی که مدارک دانشگاهیشان معرف آنهاست. دیگر آنکه نحوه نواختن دوتار استاد عثمان به طریقیست که از قونیه گرفته تا مسکو و ژاپن والبته خواف از جان با او ارتباط برقرار میکنند. این به نظر شما موسیقی توریستی است؟!!! و آوازهای کسالت آور در مجالس رسمی که حضار از روی اضطرار باید گوش کنند ، آکادمیک است؟ قربان روی ماهت، مردم (متخصص وغیرآن) دوست ندارند این جنس آکادمیک را. سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند. مجالسی بوده است که موسیقیدانهای گوناگون به اجرای برنامه پرداختند،ولی مردم لحظه شماری کردند برا ی ساز استاد عثمان، در آخر،جمعیت حدود 2دقیقه ایستاد سید ابوالحسن مختاباد: جناب محکم اگر متن یاداشتم را دقیق خوانده باشید در هیچ جایی از نوشته به مدرک جناب عثمان ایرادی نگرفتم. ضمن آنکه دیگرانی چون حسین سمندری،یگانه،سرور احمدی و حاج قربان هم مدرکی نداشتند. سخن اصلی من این بود که عثمان در سنت موسیقایی منطقه و با توجه به شیوه های نوازندگی و خنیاگری و نیز اشراف به تمامی گوشه های مهجور(مثلا مرحوم سرور احمدی تا 120 گوشه منطقه را در حافظه داشتند، و یا حاج قربان سلیمانی برخی از نقل ها و قصه های منطقه را که تا 3 ساعت هم خواندنش به طول می انجامید از حفظ بودند)به مانند دیگر اساتید نیست. تاکید من بر وجه توریستی به معنای خوب خواندن و نواختنشان نیست و من هم از موسیقی و صدایشان لذت می برم و به احترامش می ایستم و کف می زنم. اما بحث بر سر شیوه نواختن و دوری و نزدیکی این شیوه به سنت نوازندگی در همان منطقه است.