۰ نفر
۳۱ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۳:۲۷
پدر، مادر! ما متهمیم؟ مسئولان ما مجرمیم؟

سال‌روز شهادت‌گونه دکتر علی شریعتی در بیست و نهم خرداد بود. من در مشهد در درس‌های ایشان شرکت می‌کردم و نیز در سخنرانی‌های ایشان. ایشان فرد محققی بود و تأثیر زیادی بر نسل جوان روزگار خود گذاشت.

من در کلاس اسلام‌شناسی او به او ایراد گرفتم ولی او گفت تا الان من به این نتیجه رسیده ام. البته منابع مورد استفاده او منابع اهل تسنن از قبیل سیره ابن هشام بود. و از استادان غربی خود بسیار تأثیر پذیرفته بود. بعد ها کمی تغییر نظر داد. او هم مثل بسیاری نقطه قوت و ضعف دارد ولی نقاط قوت او بسیار زیاد بود.

ساعت ها شیرین و دوست داشتنی سخن می گفت بدون اینکه خود خسته شود و یا مستمع را خسته کند و این موهبت بزرگی بود. از جمله کتابهای او و یا سخنرانی های او این بود که پدر، مادر ما متهمیم. این سخن آن روزگار است و دیدیم علیرغم متهم بودن پدران و مادران در دوران قبل از انقلاب با همان جوانان و در سایه روشنگری های او و هدایت امام و شهید مطهری انقلاب شد. اما حالا بعد از چهل سال انگار حرف های او باز خطاب به ماست. اما به نظر می رسد خطاب فرق کرده باشد.

شاید ما دیگر در خیلی از موارد متهم نیستیم بلکه مجرمیم. ما مجرمیم از اینکه جنگل ها را تخریب کردیم، ما مجرمیم از اینکه با تولیدات ناقص صنعتی هوا را آلوده کردیم، ما مجرمیم از اینکه سرمایه های زیر زمینی را به ثمن بخس می فروشیم، ما مجرمیم از اینکه در صنعت وابستگی هامان بیشتر شده است، ما مجرمیم چون اغلب آمار غلط می دهیم و خود را سرگرم می کنیم.، ما مجرمیم که ضرر های انباشته را میپوشانیم، ما مجرمیم از اینکه شهر ها را بی قواره و غیر اصولی و با فضا فروشی به این صورت غیر مطلوب در آوردیم و باعث تخلیه روستا های مولد شدیم، ما مجرمیم از اینکه سر گرم اختلافات جزئی می شویم، ما مجرمیم چون از رانت استفاده می کنیم، ما مجرمیم زیرا سرمایه اجتماعی که در آغاز انقلاب توسط امام و شهدا به دست آمد را نابود کردیم و می کنیم.

ما مجریم برای اینکه به هر چیز دست می زنیم یا خراب است و یا اگر دست بزنیم به خاطر ندانم کاری و یا اغراض خرابترش می کنیم. ما مجرمیم از اینکه ثروت کشور را هدر دادیم و چیزی در خور توجه بدست نیاوردیم، ما مجرمیم از اینکه در مبادلات خارجی عدم النفع را لحاظ نمی کنیم، ما مجرمیم از اینکه هنوز هم از خواب غفلت بیدار نمی شویم و همواره سعی می کنیم تقصیرات خود را به گردن دیگری بیندازیم و خود را معصوم جلوه دهیم. ما مجرمیم از اینکه به داخل و استعداد های داخلی توجه نمی کنیم و برای ارتقای ظرفیتها، برنامه ای نداریم و اشتغال و تولید داخلی مد نظرمان نیست. ما مجرمیم که به واردات تکیه می کنیم و صادراتمان اغلب از مواد خام تجاوز نمی کند. ما مجرمیم از اینکه بعد از چهل سال یکدیگر را به فساد متهم می کنیم. ما مجرمیم از اینکه صندوق های ذخائر را به دست نااهلان می سپاریم و آنها را یا ورشکست می کنیم و یا پول آن را صرف خود می کنیم، ما مجرمیم از اینکه خود را مخاطب هیچ پیامی نمی دانیم. و ...

آری پدر، مادر، مدیر و مسئول، آیا می دانیم کجای کار هستیم و از کجا باید شروع کنیم؟ آری او کتاب «چه باید کرد» هم دارد. آری اگر چه باز پدر و مادر نقش اساسی دارند ولی در خیلی از موارد پدر و مادر ها تحت تأثیر مسئولان و تصمیم گیرندگان در حاشیه می مانند.
باید بدانیم که خدا حسابگر است. شب قدر برای حسابگری است. خدا به حساب همه می رسد چه در این دنیا و چه در جهان آخرت که روز حساب است. با این اعمال خیلی به عفو خدا امیدوار نباشیم. بسیاری از ما مجرمیم. گیرم که چند روزی از حساب فرار کردیم و یا محاسبه را به تأخیر انداختیم عاقبت چه خواهیم کرد؟ وصیتنامه علی علیه السلام را بخوانید. چه توصیه ای در باره یتیمان دارد. مردم اکنون همه همچون یتیمان اند که حقوقشان نباید ضایع شود. مسئولان دولتی و غیر دولتی باید علی وار از خود بگذرند تا بتوانند درد جامعه را نه به صورت شعاری بلکه علمی و کارشناسانه حل کنند. آیا می شود ما هم اقتصاد و توسعه پایدار داشته باشیم؟ اگر از جرم ویا شریک جرم بودن دست برداریم، آری. به امید آن روز.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 678341

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۰۷:۴۱ - ۱۳۹۶/۰۳/۳۱
    0 0
    کو گوش شنوا ؟؟؟؟؟؟؟؟
  • محمد حسین دیانی IR ۱۴:۱۶ - ۱۳۹۶/۰۳/۳۱
    0 0
    راهی که آن بزرگان پیش پای پدران و مادران متهم این ملک گذاردند، بعد از چهل سال فرزندانشان را به مجرم تبدیل کرد. کدام مقصرند، پدران، فرزندان یا راهی که طی شد؟ مسئله ای که باید پاسخ مبتنی بر واقعیات این چهل سال به آن پاسخ دهد و تغییر مسیر بدهد، و گرنه بعید نیست که فززندان این فرزنان به جنابتکار تبدیل شوند