حسن دانایی فر سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق در گفتگو با خبر درباره تحولات عراق گفت : ایران کشوری مقتدر و صاحب نفوذ در منطقه است که آن را به واقعیتی با شرایط خاص تبدیل کرده است. یعنی این که این شرایطی که ایران در عراق دارد همچنان ادامه پیدا خواهد کرد.

وضعیت جدید عراق پس از تشکیل دولت، سفر علی اکبر صالحی، سرپرست وزارت امور خارجه‌مان به عراق و بازگشت مقتدا صدر پس از چهار سال از ایران به نجف اشرف، این کشور را همچنان در صدر اخبار قرار داده است. به همین بهانه گفتگویی با حسن دانایی‌فر سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق انجام دادیم که در زیر می‌خوانید:

آخرین تحولات عراق با توجه به مذاکرات  مالکی برای تشکیل دولت و اعلام نشدن سه وزیر امنیتی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
با توجه به فضایی که دولت در آن شکل گرفت و  مالکی مجبور شد تعدادی از وزارت‌خانه‌ها را بدون وزیر معرفی کند، این طور که احساس می‌شود، فرایند دولت و دولتسازی تمام شده و وارد مراحل بعدی شده‌اند. فضایی که ما این جا احساس می‌کنیم و با ملاقات‌هایی که با وزرا داریم این چنین فضایی را نشان می‌دهد. درباره سه وزارتخانه‌ ای که اشاره کردید نیز باید بگویم که افراد و اشخاص مختلفی مشخص شده‌اند و گمان می‌کنم هر زمان که لازم شود آنها را معرفی خواهند کرد. قبلا برای این کار یک تا دو ماه زمان پیش‌بینی کرده بودند که من فکر می‌کنم در موعد مقرربه نتیجه برسند. افراد را هم تقریبا نهایی کرده‌اند. ‌

ممکن است نام آنها را بگویید.
متاسفانه نه. من از قول کسی نمی‌توانم صحبت کنم و نمی‌شود هم به کسی اشاره‌ کنم اما بر حسب فضایی که اینجا وجود دارد اخباری که می‌رسد به نظر می‌رسد که افراد مشخص شده مناسب این سمت ها هستند.

تکلیف شورای عالی سیاست‌گذاری های استراتژیک چه می‌شود؟
بر سر شورای سیاست‌های استراتژیک در دیداری که میان  مالکی و  ایاد علاوی و  ابراهیم جعفری در منزل  ابراهیم جعفری صورت گرفت گویا اصول و نکات باقی‌مانده‌ شورای عالی سیاست‌گذاری نهایی شده است. فضای رسانه‌ای نیز به این سمت و سو است و به نظر می‌رسد که با هم به توافق رسیده‌اند.

عده‌ای بر این اعتقادند که پستی که برای  ایاد علاوی ایجاد شده در حقیقت برای محدود کردن اختیارات نخست‌وزیری و شخص  مالکی است. آیا واقعا چنین است؟
آنچه ما خبر داریم بر اساس اصول و قواعدی که فراکسیون‌های عراق بر این تاکید داشته‌اند و اکنون هم دارند بنا بر این بوده که کسی در امور اجرا وارد نشود، ربطی هم به نام افراد ندارد. یعنی شواری عالی سیتاستگذاری صرفا یک شورای سیاستگذاری باشد با این مکانیسم که اگر صد در صد اعضا رای دادند، لازم الاجرا است درغیر این صورت موازی کاری با پارلمان می‌شود. به این معنا که این شورا بیش از آن چیزی که به قوه اجرایی کار داشته باشد به نظر می‌رسد بیشتر با سیاست‌ها کار دارد. چرا که می‌خواهد سیاست‌گذاری‌ کند و بر مبنای سیاست‌گذاری‌هایی که در آنجا مصوب می‌شود قوه مجریه وظیفه اجرا را داشته باشد. مکانیسم این گونه تعریف شده است که اگر صد در صد اعضا رای بدهند دولت موظف است آن را اجرا کند، اگر پارلمان هم اعتراضی داشت، آن دیگر موضوع دیگری می‌شود. اگر 80 درصد رای دادند باید این موضوع مورد مناقشه قرار بگیرد و به پارلمان ارجاع داده شود. به نظر می‌رسد که بیش از این با قوه مجریه کار داشته باشد نوعی موازی کاری با قوه مقننه می‌شود.

با جایگاهی که علاوی دارد روابط ایران با ایاد علاوی چگونه خواهد بود؟ به خصوص این که ایشان صاحب منصب است و از ارکان قدرت عراق محسوب می‌شود اگرچه هنوز جسته و گریخته علیه ایران صحبت‌هایی ایراد می‌کند؟
من فکر می‌کنم در روزهای اخیر بسیاری از مواضع ترمیم شده و با گذشته متفاوت شده است. گو این که جلساتی که ما نه با ایشان بلکه با دیگر همکاران  ایاد علاوی داشتیم همگی تاکید بر همکاری و کار با جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از کشورهای مهم منطقه و همسایه عراق داشته اند. جلسه‌ای که من با افراد مختلف العراقیه مثلا با  رافع العیساوی داشتم بر روی همکاری و توسعه مناسبات با جمهوری اسلامی ایران تاکید شد. الآن هم کسانی که از العراقیه در دولت عراق پست وزارت گرفته‌اند روابطشان با ما خیلی خوب و جدی دنبال می‌شود.

برخی رسانه‌های عربی بازگشت مقتدا صدر به عراق را به نوعی پیام هشدار به جریان‌های سنی این کشور از جمله العراقیه و طیف‌های همراه با امریکا دانسته‌اند. نظر شما در این زمینه چیست؟ا
ا
ولا که بازگشت  مقتدا صدر طبیعی است. ایشان باید تلاش کند در مسئله‌ای که رهبری آن را بر عهده گرفته حضور داشته باشد. جریان صدر یکی از احزاب موثر و بزرگ در عراق است که تعداد کرسی‌هایی که در پارلمان در اختیار دارد نزدیک به 41 کرسی است که کرسی‌های کمی نسبت به دیگر احزاب عراقی نیست. از این رو طبیعتا بایستی ایشان خودشان در عراق حضور داشته باشد و مسائل را دنبال کند. از این بابت هم که پرسیدید، ایشان هر کجا که باشد همین مسائل مطرح است چه در نجف باشد چه در قم. حالا هم ایشان به عراق بازگشته و اسقبال بسیار خوبی از ایشان شده که مورد توجه تمام رسانه‌ها بود. سخنرانی ایشان را تقریبا اکثر رسانه‌های داخل عراق و برخی رسانه‌های خارج از عراق پخش کردند.

 صدر ابتدا از مخالفین مالکی بود اما اکنون از حامیان مالکی است، برخی بر این اعتقادند که بازگشت او باعث تقویت جایگاه  او می شود نظر شما چیست؟
به هر حال این جریان‌ها با یکدیگر توافقاتی داشته‌اند و ائتلاف کرده‌اند. در مرحله اول ائتلاف، صدری‌ها به  مالکی رای دادند که نقش صدری‌ها تعیین‌کننده بود و بعد از آن هم در مراحل بعدی برای تشکیل دولت آنها در کنار هم بودند. در آینده هم فکر می‌کنم کنار هم باشند، از صحبت‌های  مقتدا صدر نزد هوادارانش نیز این گونه برداشت می‌شود که ایشان بر حمایت از دولت، قانونی عمل کردن و هماهنگ بودن با دولت تاکید دارد. طبیعتا اگر این گونه باشد تقویت جایگاه دولت کنونی محسوب می‌شود.

آیا بازگشت مقتدا صدر به عراق تاثیری بر افزایش نفوذ ایران در عراق خواهد داشت؟
ایران کشوری مقتدر و صاحب نفوذ در منطقه است که آن را به واقعیتی با شرایط خاص تبدیل کرده است. در عراق این شرایط همچنان ادامه خواهد داشت. یعنی این که این شرایطی که ایران در عراق دارد همچنان ادامه پیدا خواهد کرد.

مقتدا صدر در سخنرانی روز شنبه‌ در نجف اشرف بر استمرار مقاومت حتی به صورت مسلحانه تاکید کرد. برخی با استناد به این سخنرانی این گونه برداشت کرده‌اند که مواضع او نسبت به گذشته تغییر چندانی نکرده است. نظر شما چیست؟
ببینید اکثر رهبران عراقی با اشغال مخالفند. من بعید می‌دانم یک رهبر عراقی یافت شود که بپذیرد کشورش در اشغال بیگانه باشد و آن را تایید کند. بی‌شک ایشان هم به عنوان یکی از رهبران تاکیدش بر این است که ما راضی نیستیم کشور در دست اشغالگران باشد، این طبیعی است. به ذهن من نمی‌تواند خطور کند که یکی از رهبران عراقی روزی بگوید که اشکالی ندارد کشورم در اشغال باشد...

پرسش من این است که او بر مقاومت مسلحانه تاکید دارد؟
نه مقاومت مد نظر ایشان این است که نیروهایی که کشورشان را اشغال کرده اند باید بیرون بروند. اگر کسی در این زمینه بخواهد اقدامی بکند و اسم آن را بگذاریم مقاومت آن بحث دیگری است. اما هر کس که کشورش اشغال شده حق دارد از آن کشور که کشورش را اشغال کرده بخواهد کشورش را ترک کند. اگر رفت که رفت اگر نرفت به هر حال مجبور است به هر شکلی آن را وادار به خروج از کشورش کند. به هر صورت اشغالگر از نظر هر کشوری که اشغال شده، اشغالگر است. به نظر می‌رسد که این موضوع فقط مختص به ایشان نباشد که با اشغالگر مخالف باشد.

با توجه به وجود جریان‌های منشعب شده‌ای از جیش المهدی چون عصائب اهل حق که در بغداد و دیگر مناطق عراق مستقرند و وجود خود جیش المهدی، آیا گمان می‌کنید باز هم درگیری‌ای میان ارتش امریکا و این جریان‌ها به وجود بیاید؟
ببینید الآن که امریکایی‌ها در حال کم‌رنگ کردن حضورشان در عراق هستند. ولی در همان راستا اگر اشغالگر بخواهد اشغالش را ادامه دهد بعید نیست که این اتفاق بیفتد. ولی گمان نمی‌کنم در شرایط کنونی شاهد چنین حوادثی باشیم.

میدل ایست آن لاین به هنگام بازگشت مقتدی صدر به عراق تحلیل کرد که وی با دریافت تضمین‌هایی از مقام معظم رهبری به عراق بازگشته است. این تضمین‌ها چه نوع تضمین‌هایی است؟
این سئوال را از  مقتدا صدر بپرسید. چون ایشان یک رهبر عراقی است، رهبر یک جریانی است که آمده در کشورش برای جریانش کار کند و آن را اداره کند، ایشان باید جریانش را اداره کند. ایشان یکی از روحانیون و علما است و علما کارهای زیادی دارند. این تحلیل آن پایگاه خبری است. اگر آن پایگاه خبر یا تحلیلی از خودش ساخته یا اگر از جایی چیزی شنیده است ما به عنوان سند نمی‌توانیم از آن یاد کنیم و پیرامون آن نظر بدهیم. 

در ایران خبری منتشر شد مبنی بر این که  صالحی در سفر به عراق پیامی را به سه مرجع بزرگ شیعی یعنی آیت الله سیستانی، آیت الله حکیم و آیت الله فیاض رساندند. می‌توانید به ما بگویید محتوای پیام چه بود؟
نه ایشان حامل پیامی نبود و در واقع ابلاغ سلام بود. چون در همان موقع که ما در نجف بودیم پس از آن که از خانه آیت الله سیستانی آمدیم بیرون یکی از خبرنگاران سئوال کرد و  صالحی گفت من سلام مقام معظم رهبری و مسئولان ایران را به اطلاع  حضرت آیت الله رساندم. در دیدارهایی که با مراجع دیگر هم داشتیم همین ابلاغ سلام بود نه پیام. برخی خبرگزاری‌ها این سلام را تبدیل به پیام کردند. البته بلافاصله همین خبرگزاری‌ها این پیام را تصحیح کردند و نوشتند سلام. اما اگر منظور پیام تبریک تشکیل دولت باشد، پیام به همه دولتمردان بود. از بغداد تا نجف در هر ملاقاتی که در حدود 11 ملاقات بود، تماما پیام تبریک مسئولان نظام به مسئولان عراقی مبنی بر تشکیل دولت بود. در حضور مراجع نیز هم تبریک و هم سلام بود که البته بیشتر سلام مسئولین و مقام معظم رهبری بود.

استقبال عراقی‌ها از  صالحی نسبت به متکی تفاوتی داشت؟
از آن جا که من بارها در این دیدارها بوده ام خیلی تفاوتی در این زمینه حس نکردم. چون من در ملاقات‌ها و دیدارهای  متکی همراه ایشان بودم و در دیدارها و ملاقات‌های  صالحی هم بودم چیزی حس نکردم. مثلا در یکی از سفرهایی که با  متکی به عراق آمدیم و به یک سال و نیم پیش در سال 88 باز می‌گردد ایشان هم با نخست وزیر، هم با رئیس جمهوری، هم با رئیس پارلمان که آن موقع  ایاد سامرایی بود ملاقات‌ کردند، با  هوشیار زیباری هم که دیدار داشتند. در نجف هم که بودیم همین ملاقات‌های چهارگانه صورت گرفت. اما شرایط فعلی به گونه‌ای متفاوت با زمان  متکی است، به هر حال عراقی‌ها بعد از آن که یک دوره بسیار سخت و طولانی را طی کردند، اکنون از نشاط زیادی برخوردارند که احتمالا این نشاط در حین برخورد با صالحی نمایان بوده است که البته مختص ایشان نیست کما این که یکی دو روز قبل از آن نیز مسئولان دیگری از کشورهای دیگر مثل عمرو موسی آمده بودند که به همین صورت بود اما در کل همیشه مسئولین عراقی از مسئولین ایرانی خوب و با محبت استقبال کرده‌اند.

با توجه به استقبال خوبی که از  صالحی در عراق شد آیا گمان می‌کنید در آینده تغییری در روابط عراق با کشورهای عربی علی الخصوص عربستان سعودی حاصل شود؟
من فکر می‌کنم عراق در مسیر گسترش روابط با تمام همسایگانش است./16346

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 122414

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 4 =