به گزارش خبرآنلاین، تریلر ترسناک «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» اولین بار در دنیا روز پنجشنبه در بخش مسابقه شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن روی پرده رفت و به گرمی مورد تشویق قرار گرفت.
آنتونبو باندراس در این فیلم که یکی از 20 رقیب جایزه نخل طلای این دوره کن است، نقش یک جراح پلاستیک را بازی می‌کند که به دنبال انتقامی از مردی است که اعتقاد دارد به دخترش تجاوز کرده است.
«پوستی که در آن زندگی می‌کنم»، آلمودوار و باندراس را برای اولین بار پس از کمدی سیاه «مرا باز کن! مرا ببند!» در 1989 - که باعث شهرت هر دو در سطح بین‌المللی شد - کنار هم قرار داده است.
باندراس 50 ساله که متولد شهر مالاگا در جنوب اسپانیاست و اکنون یکی از ستاره‌های هالیوود به حساب می‌آید، گفت خیلی وقت بود دوست داشت به طور موقتی هم که شده به سینمای اسپانیا بازگردد.
او به خبرنگاران گفت: «همکاری مجدد با آلمودوار یک جور قدردانی است، برای اینکه او جایگاهی ویژه در زندگی من دارد. او به من آموزش هنری داد.»
باندراس افزود: «حضور من در سینما با آلمودوار آغاز شد و بازگشت به فیلمی از او در حقیقت بازگشت به خانه، ریشه‌های من و کشور من با تمام نقاط ضعف و قوت و تناقض‌های آن است.»
باندراس در «پوستی که در آن زندگی می‌کنم» نقش یک محقق دیوانه را دارد که با زنی بزرگ‌تر از خودش که ظاهرا خدمتکار اوست و یک زن جوان که در ویلایش در شهر تولدو اسیر اوست، زندگی می‌کند.
زن لباسی به رنگ پوست بدن به تن دارد و به تدریج مشخص می‌شود او برای دکتر حکم مخلوق فرانکنشتین را دارد، کسی که دکتر می‌خواهد تصویری از همسر مرده‌اش باشد، اما او برای این‌کار به یک نمونه انسانی نیاز دارد، برای همین مردی را به گروگان می‌گیرد که باور دارد سال‌ها پیش در یک عروسی دختر نوجوانش را مورد آزار و اذیت قرار داد و باعث خودکشی او شد.
پدرو آلمودوار و آنتونیو باندراس در مراسم فرش قرمز فیلم «پوستی که در آن زندگی می‌کنم»
آلمودوار 61 ساله که چهارمین فیلم بلند خود را به جشنواره کن آورده، گفت پس از ملودرام‌هایی مانند «آغوش‌های گسسته» با حضور پنه‌لوپه کروز بازیگر محبوبش، خود را برای یک ژانر جدید آماده کرده بود.
او گفت: «در حال حاضر در مقطع تریلر از زندگی‌ام قرار دارم، اما شما در یک فیلم تریلر می‌توانید تمام ژانرهای دیگر را لمس کنید. تصور نمی‌کنم مجبور باشید تنها قواعد یک ژانر را رعایت کنید. با این حال، فیلم‌های تریلر را دوست دارم و شاید باز هم از این جور فیلم‌ها بسازم.»
کارگردان فیلم‌های «همه چیز درباره مادرم» و «بازگشت» تاکید کرد موضوع فیلم برایش جالب بود چون تحقیقات ژنتیکی جوامع را در مسیری بالقوه خطرناک قرار داده است.
آلمودوار گفت: «اعتقاد ندارم فیلم من فانتزی یا علمی تخیلی است، چون این جور آزمایش‌ها امروز انجام می‌شود. ما می‌دانیم علم انسان‌ها را تغییر می‌دهد و ما را به جایی ناشناخته می‌برد. در آینده شاید انسان‌ها کاملا متفاوت باشند، چون می‌توانیم حتی پیش از تولد یک بچه خصلتی حاص برایش انتخاب کنیم.»
او افزود: «همه چیز سریع پیش می‌رود و ما را به ورطه‌ای می‌کشاند که هیچ کدام آخرش را نمی‌دانیم.»
«پوستی که در آن زندگی می‌کنم» اقتباسی آزاد از رمان «رتیل» نوشته تی‌یری ژونکوئه جنایی‌نویس فرانسوی است که آلمودوار آن را «داستانی درباره بقا در شرایط بسیار حاد» می‌داند.
او که سال 2006 برای «بازگشت» برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره کن شد و سال 1999 هم برای «همه چیز درباره مادرم» جایزه بهترین کارگردان را برد، گفت بین دکتر فرانکنشتین جدیدش و شغل فیلمسازی شباهت‌هایی هست.
آلمودوار توضیح داد: «ما بازیگرانی داریم که می‌توانند تجسم تصاویر خیالی ما باشند.»
شصت و چهارمین جشنواره فیلم کن 11 مه (21 اردیبهشت) آغاز شد و یکشنبه 22 مه (اول خرداد) به پایان می‌رسد.
خبرگزاری فرانسه / 19 مه / ترجمه: علی افتخاری
5858
آنتونیو باندراس از اینکه بعد از دو دهه بار دیگر در فیلمی با پدرو آلمودوار کارگردان اسپانیایی همکار شد، ابراز خوشحالی کرد.
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 152132
نظر شما