سمیه علیپور: در ابتدای این مراسم که شهرام شکیبا اجرای آن را برعهده داشت کلیپی از جشن سال‌های گذشته به نمایش درآمد.
در ادامه علی علایی رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی با بیان اینکه کاندیدا شدن از سوی داوران انجمن، چیزی کمتر از برنده شدن نیست گفت: «برخلاف تصور خیلی‌ها هیچکس به اندازه ما عاشق سینما و فیلم خوب نیست. ما از سینماگران هم بیشتر عاشق فیلم دیدن هستیم و متاسفانه مدیران و مسئولان سینمایی کمتر از همه ما عاشق سینما هستند. ما عضوی از خانه سینما هستیم و در چرخه اقتصاد سینما و سینمای اکران به شدت نقش داریم.»
او با اعلام اینکه خانه سینما 28 صنف به علاوه یک صنف دارد، تاکید کرد: «انجمن منتقدان به لحاظ کیفی با دیگر صنوف تفاوت دارد و از اساسنامه‌نویسان می‌خواهیم یادشان باشد این یک صنف را به اضافه دیگران جمع بزنند.»
علایی از کامبیز کاهه منتقد سینما یاد کرد و گفت: «جای یک نفر خیلی خیلی خالی است. او آبرو و افتخار نسل ما بود. نام کامبیز کاهه را در نشریات و مجلات نمی‌بینیم. به جای صاحبان فیلم‌هایی که او برای آنها نقد ننوشت تاسف می‌خورم و آرزو می‌کنم او به عرصه نقد برگردد.»
در ادامه مراسم فیلمی کوتاه در تقدیر از خسرو دهقان پخش شد که در آن امید روحانی، رضا کیانیان، گوهر خیراندیش، بهاره رهنما و سروش صحت درباره دهقان صحبت کردند و خود او هم درباره زندگی وحرفه اش توضیحاتی داد.
خسرو دهقان: بیشتر از حقم به من رسیده است
خیراندیش، محسن سیف و شهرام جعفری‌نژاد برای تقدیر از دهقان روی صحنه آمدند. دهقان برای برگزاری این برنامه از دوستانش تشکر کرد و گفت: «همیشه در این مواقع همه ناله می‌کنند، اما ناله‌ای در کار نیست. کسی با من بدرفتاری نکرده، حق من را کسی نخورده، بیشتر از حقم به من رسیده و بیش از سواد و لیاقتم به من پرداخت شده. از مجید توکلی و کیوان کثیریان و انجمن منتقدان و خانه سینما تشکر می‌کنم.»
او ادامه داد: «به دوستان به خصوص دوستان اولیه‌ام جمشید ارجمند، سیروس الوند و محسن سیف دوستانی که برای ترکتازی به من امکان دادند، مدیونم و از مجله علی معلم و مجله شهرام جعفری نژاد ممنونم و به مجله فیلم و سه تفنگدار معروفش محرابی، گلمکانی و یاری مدیونم.»
خیراندیش هم از منتقدان تشکر کرد و گفت: «بابت روزهایی که به من توجه و انتقاد کردید و به من فهماندید که چه کارهایی را انجام دهم و چه کارهایی را انجام ندهم، ممنونم . آقای دهقان همیشه به من دلیل همشهری‌گری و یا شاید کاری که بلد بودم لطف داشت و از من انتقادی نکرد، اما منتظرم روزی بنویسند که چطور بودم و چه باید کنم.»
محسن سیف هم از اینکه به نحو شایسته‌ای از دوست قدیمی‌اش تقدیر شد ابراز خوشحالی کرد.
جعفری‌نژاد نیز با ذکر خاطره‌ای از شروع همکاری‌اش با دهقان در مجله فیلم از اینکه از دهقان تقدیر شد ابراز خوشنودی کرد.
کثیریان: دو جشن نداریم
کیوان کثیریان دبیر پنجمین جشن منتقدان از حضور چهرههای پیشکسوت و هنرمندان در این مراسم ابراز خشنودی کرد و گفت: «خوشحالم که خیلی از چهرههای پیشکسوت و هنرمند را در این مراسم می‌‌بینم. هرسال بیش از سال‌های قبل این مراسم با حضور شما رونق می‌گیرد. تمام سعی خود را کردیم مراسمی درخور شان منتقدان برگزار کنیم.»
او ادامه داد: «مراسم سال گدشته جشن بنا به دلایلی دیر برگزار شد، اما امسال تلاش کردیم آن را به موقع برگزار کنیم و جوایز را به برگزیدگان جشنواره سال قبل بدهیم.»
او از اسپانسر خانه سینما، مازیار میری و شرکت وینا گل، ابراهیم داروغه‌زاده، پیمان‌دار تشکر کرد و از ابوالحسن علوی طباطبایی یکی از اعضای انجمن منتقدان که دو سال قبل در همین مراسم از او تقدیر شده بود یاد کرد که در بستر بیماری است و از حضار خواست برای سلامتی او دعا کنند.
کثیریان با تاکید بر اینکه امسال همین یک جشن برای انجمن برگزار می‌شود، توضیح داد: ««ما دو جشن در انجمن نداریم. تنها اختتامیه جشنواره مطبوعات سینمایی باقیمانده که در نیمه دوم سال برگزار خواهد شد.»
بازیگر باشو: جای سوسن تسلیمی و بهرام بیضایی خالی است
مراسم با نمایش فیلم کوتاهی درباره عدنان عفراویان بازیگر نقش باشو در فیلم «باشو غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی ادامه پیدا کرد.
در این بخش که به تقدیر از باشوی بزرگ‌شده فیلم اختصاص داشت، سیروس تسلیمی تهیه کننده، پرویز پورحسینی و امیر پوریا منتقد سینما برای تقدیر از او روی صحنه حاضر شدند و عفراویان در میان تشویق حضار روی صحنه آمد.
او برای معرفی خود گفت: «من عدنان عفرایان هستم همان باشو غریبه کوچک. جای سوسن تسلیمی و آقای بیضایی در اینجا خیلی خالی است. سوسن تسلیمی همیشه در قلب من است. هنوز بعد از 25 سال با این دو نفر حرف نزدم و خیلی دوست دارم با آنها صحبت کنم. بیضایی شخصیت و آبروی من را بالا برد.»
عفراویان درباره زندگی خود توضیح داد: «من متولد سال 53 هستم و از سربازی معاف شدم. دکه‌ای دارم که نزدیک 20 سال است با آن زندگی خود و خانواده‌ام را می‌گذرانم. خداوند می‌داند چه زمانی باید به عدنان روزی بدهد و کی ندهد.»
پورحسینی که در کنار عفراویان بازی کرده بود خاطراتی از آن روزها تعریف کرد و گفت: «عدنان را این‌طور نبینید. او پسربچه خیلی شیطونی بود. من چون مانند یک خانواده گروه باشو کار می‌کردیم، خانواده ام را هم در آن کار با خودم سرصحنه بردم. پسر من هم متولد سال 53 است به سوسن تسلیمی تلفنی گفتم او را می‌آورم و او گفت بچه‌ای اینجاست که پورنگ چه از او بخورد و چه بزند، ضرر می‌کند پس بهتر است به او نزدیک نشود.»
سیروس تسلیمی هم گفت: «شب‌هایی که در استهکلم کنار خواهرم هستم یکی از جذاب‌ترین سرگرمی‌های ما تعریف اتفاقاتی است که پشت صحنه این فیلم افتاد. خواهرم گفت بیضایی برای بازی گرفتن از عدنان چند بار گریه‌اش گرفت، چون این بچه هیچ تجسمی از سینما نداشت و نمی دانست باید چه کار کند. با این حال بسیار خوب بازی کرد و بازی خوب او باعث شد وقتی می‌خواستیم «پرنده کوچک خوشبختی» را بسازیم تصمیم بگیریم یک نابازیگر ناشنوا بیاوریم. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که تهیه‌کننده این فیلم بود می‌توانست حمایت بیشتری از این بازیگر خوب بکند و برای او کلاس بازیگری بگذارد.»
پوریا هم با اشاره به اینکه عفراویان برخلاف گفت‌و‌گوهای قبلی خود این بار از سازندگان «باشو غریبه کوچک» شکایت نکرد، گفت: «در این مراسم آقای عفراویان با این تصور که باید بازیگری تثبیت‌شده می‌شده از سازندگان فیلم هیچ گله‌ای نکرد. بازی کردن به عنوان نابازیگر برای بهرام بیضایی باز هم نیاز به بازی دارد و این برخلاف حضورهای نابازیگران در فیلم‌های کیارستمی است. در این تقدیرها همیشه نوک پیکان حمله رو به عوامل حرفهای بوده، اما در این مراسم به این صورت نبود و ما برای تقدیر به عوامل حرفهای این فیلم بیشتر بدهکاریم.»
او از حاضر نبودن مسئولان سینمایی در این مراسم ابراز خوشحالی کرد و گفت: «مسئولان نسبت به حاضر نبودن سوسن تسلیمی و بهرام بیضایی در سینمای ایران مسئولیت بیشتری در مقایسه با حاضر نبودن حضور عدنان در سینما دارند.»
رضا یزدانی در ادامه برنامه به همراه گروهش به اجرای برنامه پرداخت.
عسگرپور: برگزاری چنین مراسمی به قوام سینمای ایران کمک می کند
سخنان محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینمای ایران ادامه‌دهنده مراسم بود. او با ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم گفت: «شورای مرکزی انجمن منتقدان انصافا در دو سه سال اخیر فعالیت خوبی داشتند و تراز بسیار خوبی از خود به جا گذاشته که در گروه‌های بعد از ما که عهده‌دار مسئولیت می‌شوند لحاظ خواهد شد. همه دوست دارند نظر منتقدان را درباره آثارشان بدانند و برگزاری چنین مراسمی به قوام سینمای ایران کمک می‌کند.»
او با تشبیه سینمای ایران به کوه یخ گفت: «عزیزی سینمای ایران را به کوه یخ تشبیه کرده بود. مراد او شکل و شمایل آن بود که هرچه به آن نزدیکتر می‌شویم با حجم بزرگی روبرو خواهیم شد که با تصوراتمان برابر نیست. خانم محققی هم در زمان مسئولیت‌داری من در فارابی از ایتالیا به ایران آمده بود درباره سینمای ایران تحقیق می‌کرد. او هم همین تعبیر را از سینما داشت و می‌گفت سینمای ایران شمایلی دارد که بیننده را به اشتباه می‌اندازد، اما وقتی به آن نزدیک می‌شوید آن را بهتر درک می کنید.»
او ادامه داد: «شاید آن سال‌ها این سخن را بیان شاعرانه‌ای در نظر می‌گرفتم، اما وقتی کار اجرایی می‌کنیم می‌توانیم شرایط را بهتر بینیم و این تعبیر را به خوبی دریابیم. وقتی با بعضی بخش‌های دولتی مواجه می‌شویم این تعبیر را می‌توانیم به کار ببریم.»
عسگرپور ادامه داد: «سینما فرهنگی غنی و دوست داشتنی است که گاهی دچار مشکلات تاریخی می‌شود، اما در مجموع افتخار به آن‌چه داریم گزافه نیست. وضعیت سینما نسبت به سایر حوزه‌ها از جمله اقتصاد و صنعت بهتر است.»
مدیرعامل خانه سینما با تاکید بر اینکه باید به سینما توجه زیادی صورت بگیرد، گفت: «لزوم توجه به این بخش در حال حاضر بیش از زمان‌های دیگر است. زمانی که فارابی بودم عزیزی می‌گفت مراقب خودتان باشید و قدر خودتان را بدانید. وقتی این جمله را می‌شنویم تصور می‌کنیم تهدیدی وجود دارد، اما باید خیلی مراقب باشیم چون دوره خاصی را می‌گذرانیم. بخشی از بیماری‌هایی که از گذشته وجود داشته و آزاردهنده است امروز خود را بیشتر نشان می‌دهد و باید آنها را بشناسیم و به هم کمک کنیم.»
او ادامه داد: «بعضی از دوستان به دلایلی که ریشه‌اش را در اقتصاد سینما می‌دانیم رفتارهای سینوسی از خود نشان می‌دهند و بی‌جهت شروع به بدو بیراه گفتن می‌کنند. وقتی علت را می‌پرسیم می‌گویند قرار است فیلمی را شروع کنند . این موضوع آن‌قدر گسترش پیدا کرده که تبدیل به بیماری فرهنگی شده، اما امروز وضعیت در سینما به گونه‌ای شده که برای انواع و اقسام بیماری‌ها در درون خودمان متخصص داریم و فقط احتیاج به همگرایی هست و باید تلاش کنیم دلسوزانه نقد کنیم.»
او ادامه داد: «البته این به معنای بی‌خود و بی‌جهت تعریف کردن از خود نیست، اما همه آنها را باید در محدوده همگرایی ببینیم. ممکن است روزهای سختی در پیش داشته باشیم و بیماری‌ها به شکل جدی‌تر بروز کرده و ما را درگیر کنند. امیدواریم بتوانیم برنامه‌هایمان را با موفقیت اجرا کنیم و در روزهایی که حال خیلی بخش‌ها خوب نیست سینما حالش خوب باشد.»
آغاز اهدای جوایز
آغازگر بخش اهدای جوایز اعطای جایزه بهترین تدوین بود. واروژ کریم‌مسیحی و جابر قاسمعلی برای اهدای تندیس بهترین تدوین روی صحنه آمدند و جایزه را به هایده صفی‌یاری برای «جدایی نادر از سیمین» اهدا کردند.
کریم‌مسیحی در سخنان کوتاهی گفت: «آقای بیضایی به من گفتند در سینما دو کار انجام بده فیلم بساز و حرف نزن. اولین کار را نتوانستم انجام بدهم و دومی را سعی می‌کنم انجام دهم.»
صفی‌یاری هم گفت: «خیلی خوشحالم و افتخار می‌کنم منتقدان من را تشویق کردند و خیلی باعث افتخار است از واروژ کریم‌مسیحی و جابر قاسمعلی جایزه می‌گیرم. کارم را در سینما با دستیاری واروژ کریم‌مسیحی شروع کردم. از گروه فوق‌العاده خوب فیلم و از آقای فرهادی خیلی تشکر می‌کنم. خیلی چیزها از ایشان یاد گرفتم و ازشان تشکر می‌کنم که فیلم‌های خوبی می‌سازند.»
قاسمعلی هم از اینکه کریم‌مسیحی تنها دو فیلم ساخته ابراز ناخشنودی کرد و گفت: «خیلی تراژیک است برای سینمای ایران که واروژ بعد از 30 سال دو فیلم ساخته و امیدوارم سال آینده فیلم بسازد.»
جایزه بهترین فیلمبرداری به حمید خضوعی‌ابیانه برای «یه حبه قند» اهدا شد. جواد طوسی و مازیار میری برای تقدیر از او روی صحنه آمدند.
طوسی از تلاش برای متفاوت بودن جوایز سینمایی نسبت به جشنواره فجر انتقاد کرد و گفت: «اتفاق نگران‌کننده‌ای از جشنواره اخیر فجر استمرار پیدا کرده و آن متفاوت بودن جوایز جشنواره‌های دیگر است. متفاوت بودن بد نیست، اما اگر نسخه بپیچیم به ساحت حقیقی و حقوقی جامعه سینمایی جفا کرده‌ایم. به «یه حبه قند»، «مرهم» و «سعادت آباد» در چند جشنواره و تشکل صنفی جایزه داده‌اند، اما به فیلمی که چند هفته از نمایش آن می‌گذرد بی‌تفاوتی صورت گرفته است. نمی خواهم وکیل مدافع فیلمی باشم، اما فراتر از سلیقه بی‌تفاوتی به اثری که به ذات سینما وفادار است جفا کردن به سینما است.»
این منتقد با ابراز ناراحتی از برخورد با فیلم «جرم» ساخته مسعود کیمیایی گفت: «موردی در یک نشریه سینمایی با تیتر درشت پیش آمد، اما فکر می‌کنم اهمیت فیلم را فراتر از یک نشریه که ادعای سینمایی بودن می‌کند، مخاطبان آن فیلم تعیین می کند.»
در ادامه بخش اعطای جوایز حامد ثابت برای موسیقی «اینجا بدون من» تندیس خود را از محمد سریر و خسرو دهقان گرفت. سریر از اینکه جوانان با ذوق و با استعداد وارد عرصه موسیقی فیلم شدند ابراز خوشحالی کرد.
جایزه استفاده خلاقانه از فن‌آوری‌های نوین از سوی فریبرز عرب‌نیا به هدیش بیگلری شاملو و عباس شوقیان برای طراحی جلوه‌های ویژه «خیابان‌های آرام» ساخته کمال تبریزی اهدا شد.
عرب‌نیا گفت: «سینمای ما سال‌ها است در نبرد نابرابر با تکنولوژی سینمای دنیا قرار دارد. در سینمای ایران از اندیشه و فکر هیچ وقت چیزی کم نداشتیم، اما از نظر فن و تکنیک باید دست مریزاد گفت به کسانی که با الوار انواع اختراعات را می‌کنند و دوستانی که در جلوه‌های ویژه با وسایلی کار می‌کنند که گاهی اوقات شرم‌مان می‌آید از آنها نام بریم.»
هدیش بیگلری شاملو که به دلیل بیماری، به سختی روی صحنه آمد گفت: «هنوز شرایط عادی پیدا نکردم، اما خوشحالم با پای خودم روی صحنه آمدم. کار ما همان‌طور که گفتند خیلی سخت است. از داوران محترم منتقدان به خاطر انتخابشان تشکر می کنم. از علی تصدیقی و شهاب نجفی دستیارانم هم تشکر می‌کنم و فقط می‌خواهم بگویم با غول پلیدی 10 سال است که جنگیدم و خوشبختانه الان می‌توانم کار کنم و دو ماه بیشتر کارم عقب نیفتاده است.»
در بخش اعطای جایزه بهترین بازیگر زن نقش مکمل کبری حسن‌زاده برای «مرهم» دیپلم افتخار را از مهتاب کرامتی و امیر جعفری گرفت و ریما رامین‌فر هم تندیس بهترین نقش مکمل زن را برای «یه حبه قند» دریافت کرد.
رامین‌فر گفت: «از منتقدان تشکر می‌کنم. باور قلبی من است و واقعا احساس می‌کنم به نمایندگی از تیم بازیگری «یه حبه قند» جایزه می‌گیرم. در این فیلم همه یک‌دست بودند و من شاید یک واژه در آن شعر زیبا بودم. آقای میرکریمی خیلی چیزها از شما یاد گرفتم. امیدورام حال جامعه و سینما خوب باشد و آرزو می‌کنم شرایط برای تمام دوستان بازیگرم فراهم شود که یک بار فرصت کار با آقای میرکریمی را پیدا کنند.»
جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به شهاب حسینی اعطا شد و دیپلم افتخار این بخش نیز به امیر آقایی برای بازی در «سعادت‌آباد» تعلق گرفت. سروش صحت و علی علایی تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل را به شهاب حسینی برای «جدایی نادر از سیمین» اهدا کردند.
حسینی بعد از دریافت جایزه گفت: «عمو خسرو یادت بخیر و جایت سبز. از اصغر فرهادی تشکر می‌کنم که برای نقشی که در ایفای آن تردید داشتم به من اعتماد کرد و شرایط را طوری مهیا کرد که چاره‌ای جز خوب کار کردن نداشتم. این جایزه و جایزه سال گذشته ارزشمندترین جایزه‌هایی هستند که گرفتم و امیدوارم خدا ظرف و ظرفیتش را به من بدهد. از کار کردن با دوستانم خیلی چیزها یاد گرفتم و امیدوارم فرصت بشود در آینده هم کار کنم. از همه دوستانم ممنوم و دست همه آنها را می بوسم.»
علایی با اشاره به خبرهایی که درباره کار نکردن حسینی منتشر شده، گفت: «وقتی بعضی‌ها ورزشکار یا هنرمند می‌شوند سرمایه ملی و اجتماعی هستند. بازی شهاب حیرت‌انگیز است و دوستانه از او می خواهم حرفش را پس بگیرد و همین جا قول بدهد به حضور جذاب خود ادامه می دهد.»
جمشید ارجمند و هایده صفی‌یاری دیپلم بهترین بازیگر زن را به طناز طباطبایی برای بازی در «مرهم» دادند و ساره بیات تندیس بهترین بازیگر زن را برای «جدایی نادر از سیمین» گرفت.
ارجمند گفت: «ما را به عروسی خواندید که نقشی در آن نداریم .خوشحالم جایی هستم که به آن تعلق و ریشه دارم. 51 سال است که درباره سینما می‌نویسم.»
بیات هم از فرهادی و دیگر دوستان خود در «جدایی نادر از سیمین» و هیئت داوران تشکر کرد.
حمید فرخ‌نژاد و احمد طالبی‌نژاد منتقد سینما دیپلم افتخار بازیگر نقش اول مرد را به رضا عطاران رای بازی در «اسب حیوان نجیبی است» اهدا کردند. تندیس این بخش به پیمان معادی تعلق گرفت که در مراسم حضور نداشت و حسین شهبازی دیگر بازیگر فیلم این جایزه را به نیابت از او گرفت.
شهبازی گفت: «افتخار می‌کنم که با کارگردان محترم و خوبی مثل آقای فرهادی کار کردم. تا جایی که از دستم برآمد کوتاهی نکردم و رضایت همه را برآورده کردم.»
طالبی‌نژاد هم چند جمله طنز درباره شباهت اسم خود با افرادی چون ابوالقاسم طالبی، نادر طالب‌زاده و ... گفت.
جایزه خلاقیت و استعداد از سوی حبیب رضایی و شهرام مکری به هومن سیدی برای کارگردانی «آفریقا» اهدا شد.
سیدی این جایزه را از تمام جایزه‌هایی که در این مدت گرفته باارزش‌تر دانست و آن را به همسرش آزاده صمدی و حبیب رضایی اهدا کرد و گفت: «با حبیب رضایی رابطه استاد و شاگردی داشتم و اگر ایشان نبود من اصلا وارد سینما نمی شدم.»
جایزه استاندارد حرفه تهیه‌کنندگی به فرشته طائرپور برای «آینه‌های روبرو» تعلق گرفت که منوچهر محمدی و علیرضا شجاع‌نوری این جایزه را به غزل شاکری دختر طائرپور اهدا کردند. شاکری هم از اینکه مادری چون او دارد ابراز افتخار کرد.
توحیدی و قاسم قلی پور دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه را به امیر عربی برای «سعادت‌آباد» دادند و تندیس بهترین فیلمنامه هم به بهرام توکلی برای «اینجا بدون من» تعلق گرفت.
مسعود کیمیایی برای اهدای تندیس بهترین کارگردانی به اصغر فرهادی روی صحنه آمد و گفت: «قرار هست از یک انسان کمیاب حرف بزنم. یک اثر قبل از هر چیز با مردم ارتباط برقرار می‌کند و از مردم جایزه می‌گیرد، اما دنیای جایزه هم ارزشمند است.»
فرهادی پس از گرفتن جایزه خود گفت: «همان‌طور که آقای شکیبا گفتند حال هیچکس خوب نیست. زمانی که نوجوان بودم کتابی که زیاد می‌خواندم کتاب زاون درباره کیمیایی بود و نسل ما علاقه‌مندی‌اش به سینما را مدیون افرادی چون کیمیایی است.»
جایزه ویژه هیئت داوران به علیرضا داود‌نژاد برای «مرهم» اهدا شد.
سیروس الوند و هوشنگ گلمکانی برای تقدیر از کیمیایی به مناسبت بیست و دومین سالگرد اکران فیلم «سرب» روی صحنه آمدند. سیروس الوند گفت: «کیمیایی پای منتقدان را به نگاه کردن به فیلم‌های ایرانی و نقد نوشتن باز کرد.»
فاطمه معتمد آریا و محمد مهدی عسگرپور به همراه هیئت داوران برای اهدای جایزه بهترین فیلم روی صحنه آمدند.
معتمدآریا از این مراسم به عنوان یکی از نادر مراسمی نام برد که در آن شرکت می‌کند و گفت: «من از شما منتقدان یاد گرفتم که صبور باشم و گوش بدهم و همه حرفهای شما را شنیدم. ته دلم هیچ چیز جز عشق و مهر نیست. با تمام رنج و درد و مصیبت‌ها دلمان شاد است. من از از زمانی که گذرنامه‌ام را گرفتند با آقای عسگرپور به سختی سلام و علیک می‌کنم، اما برای اینکه فضای مشترک داشته باشیم اینجا کنارشان می‌ایستم. اختلاف ما سرجایش است، اما اینجا با افتخار کنارشان می‌ایستم.»
جایزه ویژه هیئت داوران به رضا میرکریمی برای «یه حبه قند» و عبدالرضا کاهانی برای «اسب حیوان نجیبی است» تعلق گرفت.
کاهانی پس از گرفتن جایزه خود گفت: «این جایزه را به طور مشترک به آقایان شمقدری و سجادپور که مدیریت سینمای جهان را برعهده دارند و کار خیلی سختی انجام می‌دهند، اهدا می‌کنم. آنها نتوانستند آدم مزخرفی مثل من را مهار کرده و به راه راست هدایت کنند و اخیرا فون تریر را به راه راست هدایت کردند! خوشحالم این جایزه را به طور مشترک به آنها می‌دهم. آن را نصف کنند و جلوی چشمشان بگذارند و هر وقت چشمشان افتاد بدانند که من هستم و نمی توانند من را حذف کنند.»
در پایان مراسم تندیس بهترین فیلم بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر از نگاه هئیت داوران انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی به اصغر فرهادی برای «جدایی نادر از سیمین» اهدا شد.
فرهادی گفت: «دو سه اتفاق خوب امشب افتاد. برنامه‌ای که برای باشو ترتیب داده بودند خیلی زیبا بود. او جمله قشنگی درباره دکه‌اش گفت و سادگی و صداقت در لحنش بسیار تکان‌دهنده بود. آقای ارجمند نقش اصلی را شما دارید و از همه منتقدان سپاسگزارم.»
58243
نظر شما