پس از گذشت 27 سال از تصویب قانون بانکداری بدون ربا ، هنوز جای بانک های قرض الحسنه در سیستم بانکی کشور خالی است .صندوق های قرض الحسنه در کشورما از جمله موسساتی هستند که تماما با شعار خدمت به مردم و بویژه اقشار کم درآمد پا به عرصه بازار پول گذاشته اند و با نام معصومین علیهم السلام شعار خود را زینت بخشیده اند. متاسفانه تعدادی از این صندوق ها در سالهای اخیر آسیب های جدی به قشر ضعیف جامعه وارد کرده اند و هرگز از قوانین و مقررات بازار پول و سرمایه تبعیت ننمودند تا آنکه منحل شدند.

 گاهی از خودمان می پرسیم آیا کار میکنیم تا در کنار آن اموراتمان طی شود؟ و یا کار می کنیم که هم امورات زندگیمان برگزار شود و در کنار آن منشا خدماتی هم برای دیگران شده باشیم؟

به احتمال بسیار زیاد قبول دارید که این دو نیت با هم تفاوت دارند و شکی نیست ، هستند کسانی که با نیت نخست فعالیت می نمایند اما و در هر صورت همینقدر که فکر خدمت به خلق خدا هستیم خوبست و صدالبته صدق گفتار ما زمانی ثابت می شود که مردم از نحوه ارائه خدمات ما راضی باشند. و در واقع نسبت به آنچه وعده داده ایم ؛ عملکرد مطلوب و کارنامه مفیدی برای ارائه داشته باشیم.

صندوق های قرض الحسنه در کشورما از جمله موسساتی هستند که تماما با شعار خدمت به مردم و بویژه اقشار کم درآمد پا به عرصه بازار پول گذاشته اند و با نام معصومین علیهم السلام شعار خود را زینت بخشیده اند.متاسفانه تعدادی از این صندوق ها در سالهای اخیر آسیب های جدی به قشر ضعیف جامعه وارد کرده اند و هرگز از قوانین  و مقررات بازار پول و سرمایه تبعیت ننمودند تا آنکه منحل شدند.

خوشبخنانه بانک مرکزی برای سامان دادن به این ناهنجاری ها ؛ اقدامات خوبی انجام داد و توانست بسیاری از این گونه صندوق ها را یا منحل یا ادغام نماید که در نتیجه تعداد آنها بسیار کاهش یافت و بقیه طبق برنامه در حال تطبیق وضع خود با مقررات بانک مرکزی هستند.

بحث ما اینجا در باره بانک قرض الحسنه است. که ضوابط تاسیس آن در 3 سال قبل توسط دولت محترم تصویب و ابلاغ گردید لیکن تاکنون تعداد محدودی از صندوق های قرض الحسنه و یا سرمایه گذاران مومن و متعهد ؛ با این رویکرد جدید دولت و بانک مرکزی عنایتی داشته اند.

اشکال و ابهام اساسی این صندوق ها و اشخاص مذکور آن است که چگونه یک بانک قرض الحسنه با وجود اینکه ملزم به پرداخت سپرده قانونی 10 درصدی به بانک مرکزی می باشد در حالیکه  کارمزد وام هایش حداکثر 4 درصد است ؛ میتواند سرپای خود بماند و بتواند هزینه های بانک را جبران نماید؟

این سئوال را بانکداران اینگونه جواب می دهند که :

الف :  سنگین ترین هزینه ی بانک های عادی ؛ پرداخت سود به سپرده گذاران است ؛در حالیکه بانک های قرض الحسنه سودی به سپرده گذاران نمیدهند چون اجازه افتتاح حساب سپرده گذاری ندارند .

ب : درآمد عمده بانکها از جمله بانک قرض الحسنه می تواند از کارمزد دریافتی بابت مجموعه خدمات بانکی باشد مانند خدمات بانکداری الکترونیکی و...

ج : و مهمترین پارامتر در هنر بانکداری امروز ؛ مدیریت کارآمد در گردش بهینه منابع مالی است ، که ثبات و تعادل بانک را تضمین میکند.

به نظر می رسد چنانچه بانک مرکزی ضمن برپایی همایش هایی ؛ دلایل فنی و کارشناسی موضوع را برای صاحبان این حرفه تشریح نماید ؛ بعید نیست با توجه به فرهنگ اسلامی و غنی جامعه ؛ بزودی تعداد بانک های قرض الحسنه از بانک های دیگر بیشتر شود و قرض الحسنه فعلی در دل بانک های قرض الحسنه جای بگیرند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 171831

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 0 =