۰ نفر
۴ مهر ۱۳۹۰ - ۱۱:۴۱

مظفرالدین­شاه قاجار بر این عقیده بود که بقای تاج و تخت او از برکت دعای سید بحرینی است. وقتی رعد و برق در آسمان ظاهر می­شد، عبای سید را بر سر می­کشید تا رفع بلا شود.


این حافظ استقلال مملکت و دافع بلاها، یعنی سید بحرینی، یک­بار مبلغی پول از شاه گرفت و خانه­ای خرید، اما خانه کوچک بود. درباریان طرفدار سید بحرینی به عرض شاه رساندند که آن خانه کوچک در شأن سید عالی­قدر نیست! امر ملوکانه صادر شد که از صندوق دولت مبلغ شش هزار تومان بابت خرید خانه ای دیگر فورا به سید بحرینی تحویل شود.

این خبر را به اطلاع مسیو نوس که در آن زمان مأمور تنظیم امور مالی ایران بود، رساندند. مسیو نوس پس از شنیدن این فرمان گفت: به طور حتم شاه نمی­داند که شش هزار تومان چه مبلغی است!

پس امر کرد شصت کیسه پول نقره از قرار هر کیسه صد تومان حاضر کردند. کیسه­ها را در سینی­های بزرگ گذاشتند و فراشان آنها را بر سر گرفته و به دربار بردند تا در حضور شاه به سید عالی­قدر تحویل شود.

شاه از دیدن آن همه سینی و کیسه­های پر از پول تعجب کرد و گفت: بقیه را برای صرف جیب، خرج روزانه دربار، به صندوق سلطنتی تحویل دهید.

اما درباریان که در این مواقع به هم نان قرض می­دادند به عرض اعلیحضرت رساندند که «وعده سلطان نباید تخلف کند» و طبق درخواست آنها تمام مبلغ به سید تحویل شد...

* ابوالحسن بزرگ امید، از ماست که بر ماست، صفحه ۱۳۶.


60

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 175316

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 0 =