بنای قدیمی‌موسوم به مقبره دانیال نبی(ع) موجب رواج خرافات زیادی در میان ساکنان آن نواحی شده است؛ از جمله اینکه سنگ قبر دانیال پیامبر در طول زمان رشد کرده و بزرگتر شده است. یا اینکه جنازه دانیال هر سال نیم اینچ دراز می‌شود و از این رو طول مقبره زیاد است. برخی نیز بر این باورند که پای آن حضرت در زمان تیمور و پس از فتح عراق توسط وی از شوش به شهر سمرقند آورده شده است. گروهی دیگر می گویند امیر تیمور جهت حفظ مردم ترکستان از بلاهای آسمانی و هجوم دشمن، جسد دانیال و از جمله استخوان های اور ا از ایران به این محل حمل و دفن کرده است .
دانیال، پسر یوحنا پیامبری است که نسب وی به یهودا فرزند حضرت یعقوب نبی می‌رسد . داستان‌های بسیاری مبنی بر اسارت وی به دست بخت‌النصر و تعبیر خواب بخت‌النصرتوسط وی در کتب تاریخی و دینی آمده است. آن‌چه بیش از همه محل استناد و توجه است، حضور وی در شهر باستانی شوش و در نهایت وفات او در همین مکان است. در روایتی هم حضرت علی (ع) ضمن سفارش به زیارت حضرت دانیال(ع)،وی را برادرخود خطاب کرده است.معجزات و کرامات بسیار به حضرت دانیال نسبت داده شده است و همین امر سبب گردیده پیروان ادیان الهی ، مقام روحانی وی را پاس دارند. به همین دلیل بنای دانیال در سمرقند هم هر ساله زیارتگاه زائرین مسلمان،مسیحی و یهودی است.
جوی آبی نیز از کنار این بنای قدیمی‌می‌گذرد و اهالی محل معتقدند که آب این جوی به برکت وجود دانیال نبی، شفابخش بیماری‌های گوناگون است.شرقشناسان ازبکستان معتقدند که مقبره دانیال نبی(ع) در شهر شوش واقع در استان خوزستان است و منابع رسمی‌و دانشنامه‌های معتبر بین‌المللی نیز این موضوع را تائید کرده اند.
منبع:چهار سال در سرزمین تیمور،خاطرات سفیر ایران در ازبکستان،محسن پاک آیین،انتشارات فرهنگ سبز،تهران،1389
نظر شما