روز جمعه تعدادی از سلفیهای مصر در مقابل منزل کاردار ایران در مصر تجمع اعتراض آمیز کردند. سلفیهای مصر از دیرباز با ایران به چند دلیل مشکل داشتهاند. بخشی از این دلایل، دلایل مذهبی است. آن ها به شدت وهابی زده هستند و از همین روی با شیعیان مخالفاند.
مسئله بعدی آنها مسئله سوریه است. تحلیل آنها این است که ایران از سوریه حمایت میکند ولی آنها نمی گویند که ایران از محور مقاومت حمایت میکند، بلکه آنها میگویند ایران از شیعیان سوری حمایت میکنند. با این تحلیل آنها با ما به تضاد میرسند. در نتیجه آنها چون رویکرد این چنینی دارند از هر فرصتی برای مقابله با ما استفاده میکنند. برادر آقای ایمن الظواهری از رهبران آنهاست که چند روز پیش هم تهدید کرد که نباید ایران در مصر حضور داشته باشد. الان به بهانه اینکه ایران میخواهد روابطش با مصر را از طریق بحث گردشگری افزایش دهد آنها به مقابله برخواستهاند و این عکس العملها از آنجا ناشی میشود.
مسئله سوم تحریک رقبای ایران است. عربستان و کشورهای مرتجع حوزه خلیج فارس با پول دادن به سلفیها آنها را علیه ما میشورانند.
در نهایت اگر در یک بعد جهانی نگاه کنیم؛ این خوابی است که غرب برای منطقه دیده که همان گسترش جنگهای مذهبی است و بحران سوریه را نیز به همین سمت هدایت می کنند و عوامل سلفی تندرو خواسته یا ناخواسته در این زمین بازی میکنند.
به غیر از سلفیها، گروههای دیگری هم در مصر مخالف برقراری رابطه با ایران هستند. به عنوان مثال امنیتیها از این دستهاند اما آنها الآن در چارچوب دولت حرکت میکنند و چارهای ندارند جز اینکه از دولت تبعیت کنند.
گروههای سلفی در انتخابات مصر حدود یک پنجم پارلمان را به دست آوردند. وزن این گروهها در میان گروههای سیاسی مصر در همین حد است و نمیتوانند کاری بکنند. آنها تنها میتوانند حرکتهای ایذایی انجام بدهند و مانع تراشی بکنند ولی اگر بخواهند کار مثبت یا چشمگیری انجام بدهند حتما باید با گروههای دیگر ائتلاف بکنند به همین دلیل الآن پشت سر اخوان ایستادهاند و سعی میکنند تا جایی که امکان دارد همپیمانی خود را با اخوان المسلمین حفظ کنند. با توجه به قضایایی که در مصر پیش آمد، وزن آنها همچون گذشته یک پنجم نیست و قدرتشان خیلی کمتر شده است. آن یک پنجم وزن در پارلمان هم ناشی از این بود که مردم مصر به دنبال اسلامگراها بودند و فکر میکردند هر گروه اسلامگرایی خوب است. البته بخش دیگر این آرا هم ناشی از پولهایی بود که عربستان و برخی کشورهای دیگر هزینه کردند.
در سالهای اخیر و به خصوص پس از پیروزی انقلاب مصر، ایران تلاش کرده است که روابط خود را با مصر بهبود ببخشد. اما از آنجایی که دولت آقای احمدینژاد شناخت درستی از اوضاع مصر ندارد، کارهای عبثی انجام میدهد و چون پای در تاریکی میگذارد، دچار مشکل میشود. اقدامات ایشان از روی شناخت و آگاهی نبوده است. این عجلهای که دولت ایران برای برقراری روابط از خود نشان داده به ضرر ما تمام شده است.
29219
نظر شما