مایکل اسپنس، اقتصاددان برنده نوبل اقتصاد در سال 2001، در یادداشتی به بهانه بررسی بودجه پیشنهادی باراک اوباما برای سال مالی 2014 نوشته درسی که میتوان از بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه آموخت این است که بدون بدون سرمایه گذاری کافی در زیرساخت ها، سرمایه انسانی، نهادها و اقتصاد دانش محورر، رشد اقتصادی بلند مدت کاهش مییابد و رشد کوتاه مدت نیز تنها به بهای بدهی دولتی، یعنی قرض گرفتن از آیندگان، میسر میشود.
اسپنس نوشته که اوباما چاره ای جز کاهش بدهی های دولتی ندارد اما کاهش ناگهانی در هزینه های دولت با کاهش شدید تقاضای کل همراه میشود و به اقتصاد ضربه میزند و حتی رشد اقتصادی را با اخلال مواجه میکند و از سویی دیگر ادامه روند بدهی دولتی آمریکا نیز به نظم مالی این کشور آسیب میرساند.
به اعتقاد اسپنس، باراک اوباما به همین خاطر در بودجه جدید از هزینه های دولتی کاسته اما نه به آن میزان که تقاضای داخلی آسیب زیادی ببیند و به مالیات ها نیز افزوده اما نه به آن میزان که سرمایه گذاری بخش خصوصی از بین برود. اسپنس نوشته که بودجه پیشنهادی اوباما این واقعیت در نظر گرفته شده که همه آرزوهای اقتصادی همزمان قابل برآورده ساختن نیستند.
به اعتقاد اسپنس، بیشتر اقتصادهای توسعه یافته باید به زودی در مورد کاهش بدهی های دولتی دست به انتخاب بزنند، انتخابی که در کشورهایی که عدم توازن بودجه در آن ها شدیدتر است، مانند ایتالیا و اسپانیا، دردناک تر خواهد بود. اسپنس نوشته که حضور در دنیای سیاست گاهی به معنی انتخاب های دشوار است، انتخابی که آمریکا و بسیاری از اقتصادهای توسعه یافته اکنون با آن مواجهند. انتخابی که اگر در آن دقت نشود، ممکن است تصمیمات دردناک تر را در آینده به همراه بیاورد.
3131
نظر شما