فعالان محیط زیست ایران طرفدار کدامیک از این شش مرد هستند؟

    و سرانجام 24 خرداد فرا رسید و مردم ایران تا چند ساعت دیگر خود را به صندوق‌های رأی می‌رسانند تا یکی از سرنوشت‌سازترین انتخاب‌های خود را ثبت کنند.

    نگارنده هم به عنوان یک فعال محیط زیست کوشید تا در حد بضاعتش، فضای سرد و یأس‌آلود حاکم بر اغلب مجامع محیط زیستی را شکسته و آنها را تشویق به پایان دادن به دوران بی‌تفاوتی و انفعال کند؛ دورانی که هرگز سیاه‌تر از آن را برای طبیعت ایران به یاد نداشته است. زیرا هرگز رتبه ایران، در بین 132 کشور مورد بررسی از منظر عملکرد محیط زیست به جایگاه حقیر 114 سقوط نکرده بود و هرگز میزان افت سطح آب زیرزمینی در 70 دشت اصلی کشور از مرز 2 متر در سال نگذشته بود و هرگز به صورتی همزمان، تالاب‌های هامون در خاور، گاوخونی و بختگان در مرکز و ارژن و پریشان در باختر اینگونه پریشان‌حال نشده بودند.

    و شاید از همه دردناک‌تر آن که هرگز روزگار دریاچه ارومیه تا این حد بحرانی نشده بود و هیچگاه موجودی کل و بز و قوچ و میش و آهو و جبیر و مرال و گوزن کل کشور به مرز 110 هزار رأس نزول نیافته بود.

    فعالان محیط زیست حق دارند تا از خود بپرسند که ما بر سر این طبیعت چه آورده‌ایم که شمار حیات وحش آن بیش از 90 درصد کاهش را باید در کمتر از سه دهه تجربه کند؟!

    و سرزمینی که حال زیستمندان گیاهی و جانوری‌اش خوب نباشد، معلوم است که حال مردمانش هم خوب نخواهد بود.

    در چنین شرایطی اقدام به طرح یک پرسش و طراحی یک نظرسنجی در تارنمایم - مهار بیابان‌زایی - کردم. پرسش این بود: انتخاب کدامیک از این شش نفر را به نفع طبیعت ایران می‌دانید؟

    در این نشانی می‌توانید پاسخ‌ها را ببینید که تا این لحظه - ساعت 2 بامداد 24 خرداد - از مجموع 693 نفری که در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند، 255 نفر (44.7 درصد) حسن روحانی را برگزیده‌اند؛ 109 نفر (19.1 درصد) محسن رضایی، 100 نفر (17.5 درصد) محمّد باقر قالیباف؛ 52 نفر (9.1 درصد) علی اکبر ولایتی، 36 نفر (6.3 درصد) سعید جلیلی و سرانجام 18 نفر (3.1 درصد) هم محمّد غرضی را انتخاب کرده‌اند.

    حال باید دید تا پایان وقت امروز چه اتفاقی رخ خواهد داد و نظر مردم تا چه اندازه به نظر فعالان و دوستداران محیط زیست ایران نزدیک است.

    فقط لطفاً هموطن عزیز من!

    هر جای این کره زمین که هستید و زندگی می‌کنید، یادتان باشد انتخاب عالی‌ترین مقام جمهور ایران، حقی است که هرگز نباید آن را از دست دهید و دهیم. قهر کردن با صندوق‌های رأی، قهر کردن و انفعال نسبت به آینده‌ی وطنی است که دوستش داریم. پس نه تنها خود رأی دهید، بلکه از دوستان و خویشان مرددتان هم بخواهید که چنین کنند.
متشکرم.