مرحوم حاج آقا دولابی فرمودند: در مسیر کمال باید طالب بود ولی با ادب

*طلبه، یعنی کسی که مؤدّبانه طالب خداست.

*در مسیر کمال باید طالب بود ولی با ادب، نه با زور.

*دوجور طلب داریم، یکی به ضرر آدمی است یکی به نفع اوست. طلبی که با صدق و ادب باشد به نفع عبد است و او با آن مثل سلمان طلبه فقه آل محمّد می‌شود. اگر طلب توأم با ادب نباشد و شلوغ کند مثل دومی می‌شود که طلبکار بود و در را سوزاند و شکست. هرچه ادب و صفای عبد بهتر، ریزش رحمت از جانب خدا بیشتر.

* انسانی که طول امل و آرزوی دراز و زیاد دارد هر چه را خداوند به او داده و می دهد اصلاً نمی بیند ، چون حواسش جای دیگر است .

* خلوت کردن با خدا به این معنی است که به فکر گذشته و آینده ات نباشی . قم فاغتنم الفرصة بین العدمین : برخیز و فرصت بین دو عدم - گذشته و آینده - را غنیمت بشمار .

*چند وقت است که خداوند این معنا را مرحمت کرده است که آیاتی که می‌گویند: یضلّ من یشاء و یهدی من یشاء، یعنی اینکه اگر شما بخواهید، این کارها را می‌کند. خداوند هدایت می کند کسی را که خودش بخواهد هدایت شود(ضمیر مستتر در یشاء به من راجع است و فاعل یهدی و یرزق، خداوند است) چون او که همه درها را باز کرده است و سعادت و هدایت و رزق رساندن به عباد را می‌خواهد، عمده این است که شما بخواهید.