در این فراخوان آمده است: {لینک} بدینوسیله اعلام می دارد معاونت شبکه شرکت مخابرات ایران به منظور افزایش سرعت دسترسی کاربران به اینترنت و بالا بردن سطح رضایت مندی ایشان مطالعه و استقرار پروِژه caching server را در شبکه دیتای سراسر کشور آغاز نموده است.لذا از تمام افراد حقیقی و حقوقی دارای تخصص و تجربه در زمینه شبکه دعوت بعمل می آورد سوابق و مستندات کاری خود را بهمراه شرح کامل تجربیات مرتبط با پروژه حداکثر تا تاریخ 30/8/92 به نشانی network@tci.ir ارسال نمایید.
برای کاربرانی که نمی دانند "کش سرور" چیست باید بگویم در معنای ساده تعریف سرورهای ذخیره سازی روی شبکه و وب است تا به جای اینکه کاربر از فلان وب سرور مستقیما اطلاعات را کسب کند، از سرورهایی که قبلا این کار را انجام داده اند اطلاعات را بگیرد. خوب من یادم هست زمانی که اینترنت کم بود و گران، شرکتهای اینترنتی دایال آپ برای باز شدن صفحه یاهو و آلتاویستای آن زمان "کش سرور" راه اندازی کرده تا بدون رفتن روی اینترنت سود بیشتری کنند و کاربر هم با سرعت بهتری به اطلاعات مورد نظر دسترسی پیدا کند.
تا اینجا سود دو جانبه بود. اما حالا که سال 1392 است و نه 1377! این داستان آنهم در سطح ملی و توسط استراتژیست های نابغه در مخابرات سوال برانگیز است.
همان زمان در صدا و سیما این پروژه راه اندازی شد و کاربران سازمان دائما شکایت می کردند که فلانی وارد آدرس ایمیل ما شده و یا ما ایمیل یاهو را باز کردیم و رفتیم داخل ایمیل فلانی!
این یک نمونه از مشکلاتی بود که آن زمان با آن دست به گریبان بودیم (حدود 1200 کاربر) و در نهایت مشکلات آنقدر زیاد شد که عطایش را به لقایش بخشیدیم.
پیاده کردن "کش سرور" در سطح ملی می تواند فاجعه آمیز باشد و به عنوان مثال ناگهان خبری روی سایتهای آنلاین منتشر می شود (سایتهای خبری و شبکه های اجتماعی) و تا "کش سرور" بخواهد آن را لود کند خبر می سوزد و یا مثلا اس اس ال فلان بانک مشکل داشته باشد و کاربران وارد اکانت های بانکی یکدیگر شوند. یا در حال خرید کارت شارژ هستید و با اطلاعات نفر قبلی به طور ناگهانی وارد سیستم پرداخت می شوید و ...
البته چند وقتی است که کاربران مخابرات از نداشتن اینترنت واقعی در رنج و عذابند که علاوه بر سوئیچ کردن های شبها و پنج شنبه، جمعه ها روی شبکه ملی، می توانیم آزمایش "کش سرورها" و وارد مدار شدن آنها را در برخی شهرها تحت شبکه مخابرات حس کنیم.
نابغه های مخابرات بدلیل اینکه استراتژی های دهه قبل را یدک می کشند بد نیست معایب "کش سرور" را در زیر بخوانند تا اینقدر خود را آلت دست مدیران ارشد نابغه تر از خود نکنند:
- slower performance if the resource isn't found in the cache
- being given a stale copy of a resource when an uptodate copy is needed
- resources sometimes getting mangled/lost on route
- sharing an access point to the web increasing risks to service
- proxy server access logs invading the privacy of users
- proxy intermediary confusing logging and access control by subscription services
5656
نظر شما