ده‌‌‌‌نمکی و فتیله بارانداز آقای وزیر!

معلوم نیست در این چند هفته چه اتفاقاتی روی داده که ده نمکی به سیره رفتاری اش برگشته است. اتوبان رفاقت با او یکطرفه است و عمدتا در دوستی ها این طرف مقابل ده نمکی است که به دردسر می افتد. او که جشن 40 روز پیش (تصاویر پائین)و رونمایی از فیلمنامه اش را یک مجوز شفاهی و بی نوبت برای ساخت و ساز اثرش می دانست ؛ حالا تخت گاز در همان اتوبان یکطرفه پیش می رود و همه را هم زیر می گیرد. بعد از چهل روز طاقت او طاق شده چرا که هنوز مجوز ساخت اخراجی های 3 از سوی وزارت ارشاد صادر نگردیده است و امروز ده نمکی در گفتگویی اعلام کرده اگر این مجوز تا آخر این هفته بدستش نرسد ؛ به افشاگری خواهد پرداخت و حقایق را با مردم در میان خواهد گذاشت!

البته چند حالت را می توان دلیل رفتار او دانست :

1- شاید سید محمد حسینی وزیر ارشاد واقعا قانونمدار دارد با این سوگلی مسئولان سینمایی دولت نهم رفتار می کند و ده نمکی که اصلا به این شیوه عادت ندارد؛ اعمال این قانونمداری را بر نتابیده و خارج از نوبت اعتبار ؛ پول ، امکانات و چیزهای دیگر می خواهد تا فیلمش را زودتر بسازد. از این رو ست که به شیوه همیشگی اش که در انجامش تبحر و تخصص شگرفی دارد ؛ وارد میدان شده و یقه وزیر ارشاد و بقیه بدنه سینمایی وزارتخانه را گرفته. و تکنیک و شیوه ی او چیست ؟ همانا مایه گذاشتن از خلق الله. برای همین است که با خرج کردن و مایه گذاشتن از مردم ، تهدید به افشاگری کرده است. این مایه گذاشتن از دیگران همان کاری است که در جشنواره فجر گذشته کرد و با فریاد مظلومیت اکبر عبدی ها و دیگران ، بنای اعتراضش را به گوش فلک رسانید که چرا این سیمرغ به این رسید و آن سیمرغ به آن و فیلم من یعنی همان عبدی ها و غیره ذلک سرشان بی کلاه ماند. در حالیکه اکبر عبدی ها در دل مردم جای دارند و نیازی به این هوار کشیدن ها ندارند.

از این رو شاید سید محمد حسینی نیز بواسطه قانونمداری اش رفتار ده نمکی را برنتابد و اصلا پروژه را از او بگیرد و با یک خدا حافطی اساسی و دلنشین او را به اتوبان یکطرفه اش باز گرداند و اگرهم نگیرد ؛ به او بفهماند اینجا چه کسی مسئولیت دارد و اتوریته از آن کیست .و خلاصه بدل فنونی را که ده نمکی می زند را ایشان رو کنند . حتی اگر این فن فتیله بارانداز باشد که باعث ضربه فنی شدن طرف می گردد.

2- شاید این تهدید ها یک بازی نازیبا باشد برای روکردن سندی در آینده. یعنی بعد از در اختیار دادن مقدار معتنابهی از امکانات و اعتبارات و پول و غیره و ذلک و ماه ها پس از آن اگر کسی چیزی گفت و حرفی از رانت و مقوله های مشابه زد ؛ این گفتکو و اعتراض ده نمکی را علم کنند که ای بابا ما که مجوز اخراجی های 3 را نیز به زور دادیم و یا حداقل از رعایت نوبت و اعمال قانون و این جور چیزها سخن بگویند. اگر این داستان حقیقت داشته باشد که انشا الله نداشته باشد ؛ باید منتظر چند گفتگوی اعتراضی باسمه ای دیگر هم باشیم . که دو تای آنها از همین حالا قابل پیش بینی است . یکی در زمان اکران اخراجی های 3 که وانمود می کنند ؛ این فیلم مانند آثار دیگر و بدون هیچ رانتی اکران شده و دیگری داستان جشنواره سال بعد و سیمرغ هایی است که بال بال زنان دارند می آیند.

هنوز طریقه ساخت و ساز و ساخت و کار اخراجی ها یادمان نرفته ؛ پول بی حساب  و اکران قرق شده و هم چنین دیالوگ های وزیر قبلی ارشاد و معاون امور سینمایی اش که گویی این فیلم ها به تنها تن خویش باعث شده جنگ تهاجم فرهنگی متوقف شود و این جنگ سرباز خط مقدم اش مسعود ده نمکی نام داشته و فرماندهانش نیز صفار هرندی و جعفری جلوه بوده اند.

کم نبودند فیلم هایی که در دولت نهم به حق یا ناحق توقیف شدند ؛ کم نبودند فیلمهایی که علیرغم داشتن پروانه نمایش رنگ پرده را به خود ندیدند و کم نبودند فیلم هایی که وام بانکی شان به آثار سفارشی دیگری مانند همین اخراجی تعلق گرفت . خب عوامل سازنده این فیلم ها چه کردند؟ دوره راه افتادند و یا چپ و راست دیالوگ کردند و بنای اعتراض های خاص و ویژه را گذاشتند و یا لابی زدند ؟ اصلا تریبونی و جایی را داشتند که چنین رفتاری هم نشان دهند؟ آنها قانونمند رفتارکردند و فقط دست به دعا برداشتند تا فرجی بشود و زمان بگذرد و دعایشان برای رفع مشکلات شان کارگر بیفتد.

بنظر می رسد برخی از این دعاها مستجاب شده است و این چیز کمی نیست . واقعا سید محمد حسینی در مقام وزیر فرهنگ و شمقدری به عنوان معاون سینمایی او دست به ابتکار عمل زدند و چندین دست بر دعا برداشته را ؛ شادمان ساختند. قانونمداری و احترام به اهالی شریف سینما از سوی آنها قابل رویت است . می ماند تکلیف این سوگلی به جا مانده از دولت نهم. اگر با او هم مثل همه رفتار شود ؛ به وظیفه عمل شده است . همین .

یک مطلب فرعی ؛ جشن رونمایی از فیلمنامه اخراجی های 3 در ایام مسلمیه و در شب شهادت حضرت مسلم برگزار شد ، اگر چنین جشنی برای فیلمی و فیلمنامه ای و کارگردانی دیگر در همین شب برگزار می شد ؛ با آنان چه برخوردی می شد؟