تسخیر آمریکا با ورزش ملی و رقص پرچم سه رنگ ایران/کشتی قهرمان جهان شد /تهران جلس!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ؛ فینال جام جهانی کشتی در لس آنجلس با کشتی حسن رحیمی و راموس آغاز شد. درست ساعتی بعد از اینکه تیم پر ستاره آذربایجان با شکست دادن روسیه توانست تیم سوم مسابقات شود. سالن ورزشگاه پر بود و آمریکاهایی ها در خانه تقریبا در حضور ایرانیان پرشور حاضر در ورزشگاه غریبه بودند. در ورزشگاهی که مدام هوادارانش فریاد می زدند ایران.

57 کیلو گرم

رحیمی در مصاف با تونی راموس در سه دقیقه نخست توانست با یک زیرگیری زیبا 2 امتیاز بگیرد و شروع به اداره کشتی کند. حساسیت مسابقه سبب شده بود تا این کشتی متفاوت از مصاف او با رقیب آذربایجانی اش شود. رضا لایق و رسول خادم هم سعی می کردند کشتی گیرشان را آرام کنند. در یک کش و قوس میان دو کشتی گیر حسن رحیمی سعی کرد راموس را به پل ببرد و خودش هم روی فنش گیر کرد. رای دواران 4 بر 3 بود و اعتراض بی حاصل کشتی گیر آمریکایی باعث شد مسابقه 5 بر 3 شود. حملات راموس یک امتیاز فنی را برای او آورد . مسابقه 5 بر 4 شده بود. یک یورش از حسن و خارج کردن پای راموس از تشک ، باید امتیاز ششم را می گرفت اما امتیاز را به راموس دادند و وقت کشتی تمام شد اما باز هم رحیمی برنده مسابقه شد چون امتیازات درشت تری داشت. در لحظات پایانی این کشتی ، راموس و حسن می رفتند تا با هم درگیر شوند و خادم بعد از پایان کشتی لحظاتی با ورزشکار کشورمان حرف می زد تا او را آرامش کند.

61 کیلوگرم

کشتی دوم ایران و آمریکا در وزن 61 کیلو بود . جایی که بهنام احسان پور به مصاف اسکات رفت. در همان لحظات نخست اولیه احسان توانست از بالا اسکات را به پل ببرد و بعد خودش را روی پل گیر انداخت تا مسابقه 4 بر 4 شود اما با اعتراض آمریکایی ها رای داوران عوض شد و کشتی را 5 بر صفر به سود حریف آمریکایی کردند. بهنام اما جا نزد. او بلافاصله توانست حریفش را خاک کند و 2 امتیاز را برگرداند. بهنام در مصاف با قهرمان سوم المپیک با تمام وجود روی تشک رفته بود. کشتی دفاعی این آمریکایی عنوان دار و یک ضد حمله از او توانست 2 امتیاز دیگر هم برایش بیاورد و 7 بر 2 پیش بیفتد. بهنام در وقت دوم توانست در یک کش و قوس حریفش را به پل ببرد اما داوران تنها 2 امتیاز دیگر به او دادند و یک بار دیگر هم بهنام پای حریفش را از تشک خارج کرد و به امتیاز 5 رسید. بهنام سراسر حمله بود و سعی داشت با مچ پا به دو امتیاز دیگر برسد. او با یک سر زیر بغل زیبا توانست امتیاز 7 را هم بدست بیاورد. اسکات که خسته شده بود سعی داشت استراحت کند و احسان مدام حمله می کرد.  او با یک میانکوب عالی توانست دلاورانه به امتیاز 9 برسد. حالا باید کشتی را اداره می کرد و خیلی تماشایی توانست در خاک آمریکا ، قهرمان المپیک شان را شکست دهد.

65 کیلوگرم

رقابت میان مسعود اسماعیل پور و متکالف آمریکایی با یورش های تماشایی مسعود آغاز شد. او که جانشین محمدی در کشتی حساس نهایی شده بود با کشتی رو به جلوی خود توانست پای متکالف را از تشک بیرون ببرد و یک امتیاز بگیرد اما لحظه ای بعد خودش خاک شد و 2 بر یک عقب افتاد. کالف یک بار دیگر هم به پشت مسعود رفت اما هرچه تلاش کرد نتوانست اسماعیل پور را خاک کند و تنها برای خارج شدن مسعود از تشک به یک امتیاز دیگر رسید. کشتی در 3 دقیقه نخست 3 بر یک به سود حریف آمریکایی اش شد. متکالف در 3 دقیقه دوم هم عالی زیر می گرفت و برتر از مسعود نشان می داد. مسعود در این رقابت نشانی از آن کشتی های قلدرش در وزن 61 کیلو نداشت . وقت می گذشت و کشتی گیر ایران دو امتیاز عقب بود. نتیجه ای که تا پایان کشتی حفظ شد و آمریکایی ها به اولین پیروزی شان رسیدند.

70 کیلوگرم

حسن یزدانی ، جوان خوش آتیه جویباری ایران در کشتی چهارم با رقیبان آمریکایی باید به مصاف نیکلاس مارابل می رفت. در 90 ثانیه ابتدایی این کشتی ، دو رقیب تنها همدیگر را آنالیز می کردند چند پیش انداز نصفه و نیمه از حسن نتوانست یزدانی را به امتیاز برساند و در نهایت هم یزدانی اخطار 30 ثانیه گرفت. حسن در این زمان با قلدری توانست با یک یورش زیبا حریفش را خاک کند و 2 امتیاز زیبا بگیرد. حسن با همان 2 امتیاز توانست 3 دقیقه نخست را ببرد. رسول در 30 ثانیه استراحت با تمام وجود به شاگردش نکاتی را می گفت و او را تهییج می کرد برای رفتن و تمام کردن کار کشتی در 3 دقیقه دوم. حسن مدام زیر کتفان رقیبش می زد و رو به جلو کشتی می گرفت. سرانجام هم توانست پای مارابل را از تشک خارج کند و یک امتیاز دیگر بگیرد. این بار مارابل پای یزدانی را از تشک خارج کرد و یک امتیاز گرفت . کشتی اینگونه 3 بر یک شد.  30 ثانیه پایانی این کشتی به زیبایی هر چه تمام تر پیگیری شد. دو کشتی گیر بارها به هم پیچیدند اما امتیازی ندادند و در نهایت حسن توانست خیلی زیبا این کشتی را به سود خود تمام کند و ایران 3 بر یک پیش بیفتد.

74 کیلوگرم:مرتضی رضایی باید یکی از مهمترین کشتی های زندگی اش را در همین سنین جوانی با غول کشتی دنیا برگزار می کرد. کشتی با جردن باروفس ، قهرمان المپیکی آمریکا که بارها کشتی گیران سرشناس ایرانی چون گودرزی را شکست داده بود. کوه عضله آمریکایی در مصاف با پسر جوان بهشهری ایران. باروفس که در 102 کشتی متوالی فقط دو شکست داشت با سوت داور توانست با یک زیرگیری زیبا مرتضی را خاک کند و به امتیاز برسد. باروفس در ادامه در یک کش و قوس رضایی را به پل برد و لحظه ای بعد با زیر چشم بسته مرتضی ، او به پشت حریف ایرانی پرید و توانست امتیازاتش در 3 دقیقه اول را به 6 برساند.

شروع سه دقیقه دوم و 2 امتیاز دیگر برای باروفس ، مرتضی اسیر نام و کشتی زیبای حریفش شده بود . هادی عامل مدام از این کشتی گیر «چغر و بدبدن» می گفت و در نهایت باروفس در کمتر از 5 دقیقه کشتی را 10 بر صفر کرد و اگرچه آمریکایی ها یک برد کمتر از ایران داشتند اما با 4 امتیاز فنی که باروفس برای شان گرفت شرایط خوبی پیدا کردند.

86 کیلوگرم:

کشتی مصطفی جوکار با  فوستر کلایتون برای کاروان ایران اهمیتی ویژه داشت. بعد از پیروزی راحت باروفس برابر رضایی ، ایران برای قهرمانی حتما باید این مسابقه را می برد تا کارش به اما و اگر نیفتد. در همان شروع بازی اما فوستر با یک خاک 2 امتیاز گرفت. میثم اما پا پس نگذاشت و توانست با یک درختکن زیبا فوستر را از بالا به پل بزند و 4 امتیاز بگیرد. یک بار دیگر هم او توانست بلافاصله با درختکنی دیگر امتیازاتش را به 8 برساند و برای بردن کشتی با امتیاز عالی 4 امتیاز می خواست. او یکبار دیگر هم توانست حریفش را از تشک خارج کند و به امتیاز 9 برسد. میثم تصمیم گرفته بود کشتی را با زیرهای تماشایی خود تمام کند. یک امتیاز دیگر از او کشتی را 10 بر 2 کرد. او در شروع 3 دقیقه دوم توانست دو امتیاز دیگر هم با یک زیر و درختکن ، 2 امتیاز بگیرد و کشتی را با امتیاز عالی ببرد و باخت رضایی را جبران کرد تا شرایط دوباره برای ایران خوب شود. حالا حتی اگر محمدیان در کشتی با وارنر قهرمان المپیک هم می باخت ، این شانس برای مان بود که با کمیل قاسمی چهارمین قهرمانی متوالی دنیا را این بار در لس آنجلس کسب کنیم.

96 کیلوگرم:

حسین محمدیان ، فرزند قهرمان بزرگ کشتی ایران و برنده دو مدال طلای المپیک یعنی عسگری محمدیان به مصاف وارنری باید می رفت که قهرمانی المپیک 2012 لندن را داشت. حسین در مصاف با این کوه عضله کاری دشوار داشت اما در شرایطی که رضا یزدانی نشان داد اصلا آماده نیست ، رسول خادم چاره ای غیر از اعتماد به این جوان خوش استیل نداشت. او که پدرش سال هایی پر افتخار اما مهجور را در کشتی و فضای بسته دهه 60 ایران پشت سر گذاشته بود. حسین در 3 دقیقه نخست با یک کشتی دفاعی و به این دلیل که نتوانست از حریفش امتیاز بگیرد ، یک امتیاز فنی و یک اخطار به حریفش داد. اخطار پوئنی که 3 دقیقه نخست را به سود حریفش کرد. در زمان استراحت خادم خیلی جدی به حسین توضیح می داد که برای بردن این حریف چه باید بکند. رسول که خودش عمری در کشتی هایش بزرگانی چون خادارتسف را شکست داده بود. شروع 3 دقیقه دوم با حملات بیشتر حسین شروع شد.تلاش او با اخطار برای رقیب سرشناسش روبرو شد و حالا حسین باید 30 ثانیه دوام می آورد تا کشتی مساوی شود اما حسین با یک زیر زیبا 2 امتیاز هم گرفت و از قهرمان المپیک پیش افتاد.چیزی که آمریکایی ها باورش نداشتند. زیرهای زیبای حسین ادامه داشت و یکبار دیگر توانست وارنر را از تشک بیرون بیاندازد و یک امتیاز دیگر را بگیرد. فریادهای ایران ایران هواداران کشورمان هم حسین را حسابی سر ذوق آورده بود. اگرچه حسین در 3 ثانیه پایانی از وارنر بارانداز خورد و مغلوب شد اما توانست امتیاز خوبی را برای تیم ایران بدست بیاورد. حسین در این کشتی نشان داد که می تواند برای آینده سرمایه ای بزرگ باشد.

120کیلوگرم:

کمیل قاسمی در آخرین مصاف با آمریکایی ها باید کار را یکسره می کرد.  عنواندار جوان سنگین وزن ایران در مصاف با زاچ باید قهرمانی ایران را تکمیل می کرد تا هزاران طرفدار ایرانی حاضر در سالن که گزارشگر شبکه جهانی ان بی سی مدام از جو وحشتناک شان در سالن مسابقه می گفت بتوانند جشن قهرمانی شان را در خاک آمریکا بگیرند. کمیل در 3 دقیقه اول با اخطاری که گرفت یک امتیاز به رقیبش داد و بازنده بود. در 3 دقیقه دوم کمیل کمی هجومی تر شد اما نشانی از آن کشتی گیر جنگنده مسابقات قبلی نداشت. در این وقت اخطار به ری زاچ آمریکایی توانست سبب شود تا کشتی مساوی شود. کمیل در لحظات پایانی با یک خاک زیبا هم کشتی را برد و هم ایران را سزاوارانه قهرمان جهان کرد.

لس آنجلس با این پیروزی غرق در شادی ایرانیان شد. 

4141