خوش چهره: احمدی نژاد از حضورم در مجلس استقبال نمی کرد/ اصولگرایان به دلیل انتقادهایم حمایتم نکردند

عبدالله احمدی: محمد خوش‌چهره نماینده اصولگرای تهران در هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی و استاد دانشکده اقتصاد است. هر چند که در مهرماه سال89 به جمع اساتید بازنشسته شده دوران دولت دهم پیوست. وی كه ریاست جریان اصولگرایان مستقل در مجلس هفتم را برعهده داشت، معتقد است عملكرد برخی جریانات سیاسی در مجلس جایگاه  نهاد قانون گذاری و نظارت را از «راس امور» به نهادی دنباله‌رو دولت تبدیل كرده بود.

خوش‌چهره که در انتخابات مجلس هفتم از سوی مردم تهران عازم بهارستان شده بود در انتخابات مجلس هشتم نتوانست رأی لازم برای حفظ کرسی نمایندگی را به دست آورد و در انتخابات مجلس نهم نیز حضور پیدا نکرد.

در این گفت و گو خوش چهره به موضوعاتی همچون ناگفته هایی از مجلس هفتم و تشکیل فراکسیون اصولگرایان مستقل و رابطه اش با رئیس دولت نهم و دلیل قرار نگرفتن نامش در فهرست اصولگرایان برای انتخابات مجلس هشتم، دلیل غیبتش در انتخابات نهم و انگیزه حضور مجددش در انتخابات مجلس دهم سخن گفته است.

اگر چه او در انتخابات مجلس دهم مورد حمایت لیست انتخاباتی صدای ملت به سر لیستی علی مطهری قرار گرفته است اما با حضور در کافه خبر از ارائه لیست دیگری موسوم به 1+5  به عنوان لیست تکمیلی خبر داد که علاوه بر خودش علی مطهری، احمد توکلی، حسن سبحانی، علیرضا محجوب و حسین شیخ الاسلام در آن حضور دارند.

این نماینده مجلس هفتم می گوید که 1+5 ترکیبی با محوریت افراد خوشنام، توانمند، دلسوز، مردمی و دارای تخصص اقتصادی است که آزمون خود را در مقاطع مختلف در سلامت، پاکدستی، ضد فساد بودن، شجاعت، دلسوزی، علاقه مندي به پیشرفت کشور، آشنایی با درد مردم و داشتن درک مناسب از مشکلات اقتصادی و معیشتی و معضلات اجتماعی مردم پس داده اند.

مشروح این گفت و گو را در زیر بخوانید:

دلیل اینکه پس از یک دوره غیبت در این دوره تصمیم گرفتید وارد عرصه انتخابات مجلس بشوید، چه بود؟

من هيچ گاه دنبال پست و مقام نبودم ولي هر جا که رفته ام خيلي جدي وارد شده ام به طوری که براي خيلي ها جاي تعجب داشت کسي که خودش ابتدا به ساکن تمايل نداشته، اما چنین روحیه ای دارد که وقتی وارد کاری شد، ان را با انگیزه انجام دهد. از این رو، فضاي مجلس هفتم که من در آن حضور داشتم  محیطی برای کسب تجربه و تشخیص سره از ناسره برای من بود. من با تمام وجود به این فرموده حضرت امام (ره) که "مجلس در راس امور است"، اعتقاد داشتم که مجلس خوب می تواند باعث اعتلا، استقلال، پيشرفت و بس و گسترش عدالت شود. زمانی که وارد مجلس شدم تجربيات بسیاری پيدا کردم چون آن جا، جايي بود که هم توفيق آشنایی با بعضي چهره هایی داشتم که از درجه خلوص بالایی برخوردار بودند و هم سلامت نفس داشتند و دلسوز و درد آشنا با درد مردم بودند. از سوی دیگر در همان مجلس، چهره های عجیب و غریب هم دیدم، افردي که به ظاهر شعار هاي استقلال گرایانه و عدالت طلبانه مي دادند اما وام دار و وابسته هستند و مسائل حزبی و يا صنفي خود را دنبال مي کنند و از این بدتر نیز کسانی هستند که کیسه دوخته بودند و منافع شخصي خود را دنبال می کردند.بنابراين فضايي که در مجلس وجود داشت برای من فضاي سنگيني بود چراکه من در یک محیط آکادمیک و دانشگاهی حضور داشته و ببیشتر با جوانان با نشاط و دانشجویان سر و کار داشتم.

از سوی دیگر؛ من معتقدم که هر چقدر مسئوليت بزرگتر باشد، جهنم آن نیز سنگين تر است از این رو، با همه وجودم به این مسئله اعتقاد دارم و ديگران نیز مي دانند، بنابراين خودم هيچ گاه پيشتاز شرکت در انتخابات نبودم اما اما در انتخابات مجلس هشتم که وارد شدم به دلیل استقلال رایی که داشتم فضا برایم دشوار شد که در اینجا نمي خواهم به آن بپردازم اما خلاصه اش این است که به نظر من، در آن انتخابات به من که مستقل از لیست های جریان میلط دولتب آمده بودم، جفا شد.

دلیل اینکه در آن دوره از انتخابات در ليست اصولگرايان حضور نداشتید چه بود؟

يکي از دلايلش اين بود که بعضي از عناصري که تنظيم کننده لیست بودند مي دانستند که من استقلال راي دارم و آن ها از نظر خودشان این ویژگی من را مناسب نمی دانستند چون معمولا تشکل های سياسي وام دار هستند اما از آن تحت عنوان انظباط سياسي نام می برند.

برای من فرمایش امام راحل که به نظرم خطاب به نمایندگان دوره اول مجلس گفته بودند، مهم بود که می فرمایند، مشکل ما مسئولان، حب و بغض هاست. معمولاجريان سياسي همسو با دولت در مجلس، همچون پدری است که به فرزندش علاقه دارد و حاضر نیست ایراد های او را ببیند و بگوید و یا بلعکس چون نسبت به طرف مقابل بغض دارد، حاضر نيست خوبي های آن را ببیند در حالي که ما در مجلس هفتم فارق از حب و بغض ها  با اين که شوراي مرکزي اصولگرايان بودیم اما اگر اقليت (فراکسیون اصلاح طلبان)  نیز حرف خوبي مي زد و یا طرح  یا پیشنهاد خوبي داشت به عنوان موافق با آن صحبت مي کردیم که این رفتار از نظر آن دوستان با قواعد اصولگرايی مخالف بود!

برعکس اگر در دولت اصولگرا اگر اشکالي مي ديديم، روبروی آن می ایستادیم به طوري که بعد از انتخابات که دولت وزرای کابینه را معرفي کرد، من در اوج دوستي از دولت احمدي نژاد جدا شدم و حرفم اين بود که چون نماينده مجلس هستم، به مردم تعهد دارم و نمی توانم وارد دولت بشوم.

ما آنجا مجبور شديم برای کمک به جریان اصولگرايي ، جریان اصولگرايان مستقل رو مطرح کنیم. روزی یکی از سران فراکسیون اقلیت به من گفت که شما انحصار گرا هستید چون اجازه نقد را از ما گرفته و ما را خلع سلاح کرد هاید که من در پاسخ به وی گفتم ما انتقاد نمی کنیم که صرفا انتقاد کرده باشیم و بگوییم که ضريب انتقاد بالارفته است بلکه احساس مسئوليت مي کنيم و برای کمک به اصولگرایان هر جایی که نارسایی مشاهده کنیم، هشدار می دهیم.

 از این رو زمانی که رئیس جمهور وقت کابینه را معرفی کرد با اینکه بعضی از وزرای پیشنهادی از دوستان ما بودند اما من با اعتقاد به اینکه  در حکومت اسلامی مسئولیت را باید به اهل آن سپرد، با بعضی از آن ها مخالفت کردم چرا که درتفسیر، اهل، را قوی و امین ذکر کرده اند یعنی هم توانا باشد و هم سلامت نفس داشته باشد.

 من یادم است که در روز رای اعتماد به کابینه نهم، رئیس جمهور با حالتی تقاضا مند پیش من آمد و گفت: دکتر! در میان موافق ها اسم ننوشتید! من گفتم همین که من سکوت کرده و حرفی نمی زنم بزرگترین کمک را به شما کرده ام و گرنه من آتش فشان هستم هرچند که حاضرم پشت سر بعضی از گزینه هایی که معرفی کرده اید نماز بخوانم اما آن ها را مناسب برای وزارت نمی بینم که آن جا آقای احمدی نژاد گفت من از این ها (وزرای پیشنهادی) میثاق نامه گرفته ام که اگر تا یک سال نتوانستند توقع من را  براورده کنند با افراد دیگر جایگزین شوند و علت اینکه شما دیدید در دولت های نهم و دهم بیش از نیمی از کابینه تغییر کرد این بود اما حرف من این بود که چرا باید آزمون و خطا کرد و یک سال به فردی فرصت داد مسئولیتی را بپذیرد که از عهده آن بر نمی آید.

یعنی وزرایی که نتوانستند رای اعتماد بگیرند با تلاش شما این اتفاق افتاد؟ البته به معنای تلاش شخصی نه ولی گروهی که ما به عنوان اصولگرایان مستقل بودیم، با منطق نمایندگان را قانع کردیم که به بعضی از گزینه ها رای ندهند.

یکی از آن افراد که شما با آن مخالف بودید،آقای محصولی بود که برای وزارت نفت پیشنهاد شده بود؟

بله یکی از آن ها آقای محصولی بود اما نمی خواهم وارد جزئيات شوم. چون وزارت نفت وزارتخانه بسیار مهمی است و کسی که در رای این وزارتخانه قرار می گیرد، باید امتحان خود را پس داده باشد.

يا مثلا اینکه من به شدت با تشکیل وزارتی تحت عنوان رفاه مخالف بوده و هستم چون معتقدم که رفاه در ادبيات آکادميک و دانشگاه هدف استراتژيک يک نظام حکومتی است و یکی از معیارهایی که می توانیم با آن  کار آمدی یک نظام را قضاوت کنیم، این است که چقدر آن نظام توانسته است سطح رفاه عمومی را ارتقاء دهد که در ادبیان ساده آن بهبود وضع عمومی زندگی مردم می شود که این این امر مستلزم افزایش سطح درآمد با رونق تولید ملی  همچنین و تامين نيازهاي اساسی مردم که در قانون اساسي آمده است اما این رفاه را ما به اشتباه از الگوهای غربی، با تامين اجتماعي مخلوط کرده ایم. یعنی اجازه مي دهیم که مردم در فرآيند تصميم گيري غلط اقتصادي و سياست گذاري دچار فقر بشوند و بعد تحت حمايت دولت از گروه های اسيب پذير قرار گرفته  مبلغی به آن ها پرداخت شود که این نشان از انفعال است در حالی که تفکرات منطقي و علمي ثابت شده در دنيا و همچنین آموزه های ديني به ما گوید که ما باید جلوي دلايلي که مردم مستضعف و فقیر می شوند، را بگیریم.

من معتقدم که يارانه  نوعی مسکن است و تنها برای بیماری که درد دارد به صورت کوتاه مدت بادی تجویز شود تا درد او را کاهش دهد اما راه درمان این نیست.

بنابراين جنس حرفاي ما اينگونه بود اما دولت مي خواست يارانه نقدی بدهد هر چند که ما در مجلس هفتم تا زمانی که حضور داشتیم، از تصویب پرداخت نقدی یارانه ها جلوگیری کردیم. البته عده ای از نمایندگان حامی دولت به ما معترض می شدند که شما موافق عدالت اجتماعی نیستید در حالی که ما معتقد بودیم ضرری که به مردم از ناحیه پرداخت یارانه با افزایش تورم می رسد بیشتر از سود آن است که الان متاسفانه همین طور شده است و پرداخت یارانه برای دولت یازدهم تبدیل به یک چالش ملي و شده است و اگر دولت فعلی می توانست زیر بار آن نمی رفت.

روحیات انتقادی ما در انتخابات مجلس هشتم ظاهرا به مذاق دوستان اصولگرایی که لیست اصولگرایان را تنظیم می کردند، خوش نیامد.چراکه من استقلال راي داشتم و من در انتخابات مجلس هشتم نیز مستقل وراد شدم و تا مرحله دوم نیز رفتم که این موضوع درک و آگاهی مردم را می رساند. در انتخابات مجلس هشتم که رقابت میان لیست‌ها بود، منطق نشان می داد کسی که یه صورت مستقل آمده نباید رای بیاورد اما آن رای برجسته شد و در دور دوم نیز نفر یازدهم شدم اما با همه این تفاسیر، زمانی که به مجلس راه پیدا نکردم خدا را شاکر بودم که وظيفه سنگيني  از روی دوشم برداشته شد و به دانشگاه برگشتم.

 دلیل اینکه در انتخابات مجلی نهم غائب بودید و ثبت نام نکردید، چه بود؟

در انتخابات مجلس نهم دوستان ابراز لطف داشتند و ميگفتن شما هم از سبد اصلاح طلبان رای دارید، و هم از سبد اصولگرایان چون شما را شخصیتی فراجناحی می شناسند اما من اعلام کردم که تا یک گروه 10- 15 نفره که هم فکر خودم باشند پیدا نشود، نمی شود اثر گذار بود و با این توجیه سعی کردم دوستان  را منصرف کنم اما آن ها گفتند که مگر مدرس یک نفر نبود؟ من مکثی کردم و گفتم  روبروی مدرس هم رضاخان بود و همه چیز مشخص بود و دست انگلیس نیز برای مردم رو شده بود اما الان شما وارد مجلس که می شوید با ظاهری عابد و ظاهر کسانی روبرو می شوید که انگار وصل به کائنات هستند و این کار را پيچيده وسخت مي کند.

آقاي لاريجاني هم از شما خواست که برای مجلس نهم ثبت نام کنید؟

ايشان جز افرادي بود که ابراز لطف داشت و می گفت که شما به مجلس بیاید خوب است البته افراد دیگری هم بودند که از من دعوت کردند هر چند که می دانستم دولت آقای احمدی نژاد و و بازيگردانان مجلس از حضور مجدد من در مجلس استقبال نمی کنند و در مجموع به این دلایل و دلایل دیگر در دوره نهم نامزد نشدم.

انگیزه حضورتان در انتخابات مجلس دهم را چه می دانید؟

در حال حاضر فضای اقتصاد ملی به شدت به سمت لحظات خاص و حساسی پیش می رود و از نظر شرایط و محیط اقتصادی به حساس ترین لحظات می رسیم.

حضور من در مجلس هفتم سنگینی مسئولیت را به من نشان داد و متوجه شدم که مجلس جایی است که جهنم اش سنگین است ولی ما آن را ساده می گیریم در حالیکه مقدرات مردم، در مجلس تعیین می شود و چه بسا در قیامت پاسخ کاستی ها و نواقص را از هر نماینده ای بخواهند چون مجلس ظرفیت بالایی دارد و اگرچه  رئیس جمهور نفر دوم کشور است اما مجلس باید به کابینه او رای اعتماد دهد،بنابراین اگر کابینه  ای ضعیف است و از آن فساد در بیرون می آید، یکی از ریشه های اصلی و بنیادی آن مجلس است که نتوانسته  درست تشخیص بدهد. ضمن اینکه من منتقد بسیاری ازدولت ها بوده یا هستم اما راس کل خطیئه را در پیشامدن بسیاری از مسائل مجلس می دانم.بنابراین من مجلس را اینگونه دیدم  که می تواند نقش بسیار جدی و تاثیر گذاری داشته باشد.

اولویت مجلس دهم را مصوبات اقتصادی می دانید؟

من از قانون اساسی در حوزه اقتصاد به شدت دفاع می کنم چون اصول برجسته ای در این وجود دارد و مجلس باید یک تیم اقتصادی مورد قبول و عملیاتی داشته باشد، البته ادعای معجزه فردی نداریم چون مجلس یک کار جمعی است و رای حرف آخر را می زند.

مهمترين هدف اقتصاد، توليد ناخالص داخلی است و توليد ملي بايد شکوفا و پويا باشد و دائما پررونق باشد چون به طبع توليد ملي است که متغيير هاي کلان مثل اشتغال،درآمد و سرمايه گذاري رشد می کند. در حال حاضر دغدغه ما رفع بیکاری و ایجاد اشتغال است اما اشتغال با موعظه ، نصیحت و دعا ایجاد نمی شود بلکه بايد حتما اقتصادی شکوفا و پويا داشته باشيم که ما اين ظريفیت بالقوه را در کشور داريم. که باید بالفعل شود. از این رو، مجلس مي تواند با ابزاهای نظارتی  که در اخیار دارد جلوی بعضي از تصميم گيري هاي،انحرافي را در حوزه اقتصاد بگیرد.

بهترين مجلس بعد از انقلاب را کدام مجلس مي دانيد؟

من اين سئوال را کافي نمي بينم چرا که بايد آن را در ظرف زمان و مکانی که وجود دارد، قرار داد مثلا مجلس اول ،در شرايط جنگي و با کمبود امکانات ممکن است بهترین تصمیم ها را گرفته باشداگرچه شاخص های اقتصادی این را نشان نمی دهد اما در آن دوران، منافع ملی و دفاع از تمامیت ارضی اولویت داشته است و در آن شرایط بود که کشور حفظ شد و خود کفايي پيدا کرديم و پس از آن به  توان نظامي بازدارنده ای دست يافتيم که دشمن در مرحله تصميم گيري دچار ترديد و رعب مي شود.اين در حالي است که ما نتوانسته ايم اقتصاد باز دارنده داشته باشيم البته یک معنای اقتصاد مقاومتي این است که با اقتصادی شکوفا و پر رونق طرف مقابل را از تحريم باز داريم.

نحوه مدیریت آقاي حداد عادل و آقاي لاريجاني در مجلس را چگونه ار يابي مي کنيد ؟

اگر چه علاقه اي به پاسخ دادن به اين سوال ندارم اما يکي از اشکالاتي که در مجلس هفتم داشتيم همين نوع نگاه مديريت بود. در جلسات مشترک دولت و مجلس عنوان می شد که ما می خواهیم تعامل سازنده داشته باشیم و انحرافاتی از همین جا شروع شد، چون زمانی که ما می گوییم تعامل یعنی عمل دو طرفه و  متقابل که مستلزم فهم مشترک برای ایجاد هم افزایی است اما اگر این تفاهم و درک صحیح وجود نداشته باشد، عامل به ضد خودش تبدیل می شود.

متاسفانه برداشت دوستان از تعامل این بود که اگر دولت زیاده خواهی کرد، ما برای اینکه چالشی به وجود نیاید کوتاه بیاییم و عقب نشینی کنیم. در حالیکه  تفاهم سلبی-ایجابی است و باید توامان باشد و متاسفانه پیش بینی من درست درآمد و ما هر چه جلو رفتیم، دولت وقت هم جلو می آمد.تلقی ای که دوستان از تعامل داشتند، این بود که کاری نکنیم دولت ناراحت نشود.

یکی از مسائلی که ما در مجلس هفتم دنیال می کردیم سئوال از رئیس جمهور  بود  که هیئت رئیسه مخالفت می کرد ما می گفتیم که نمی خواهیم رئیس جمهور را استیضاح کنیم بلکه می خواهیم او به مجلس بیاید  ودر زمانی که بودجه را ارائه می دهد درباره گزارش اقتصادی سال قبل خود نیز توضیح دهد اما اجازه این کار هم به ما داده نمی شد.

یعنی سئوال از رئیس جمهور در مجلس هفتم نیز مطرح بود؟

ما سئوال داشتیم اما اجازه پیدا نمی کردیم مطرح کنیم. سئوال نه به معنای تخریب بلکه به معنای پاسخگویی و اجازه داده نمی شد البته بازیگردانان مجلس افراد مشخصی بودند اما آقای حداد با لطافت روح و رفتاری که داشت کاملا بادیدگاه اصولگرایان مستقل در تعارض بود.ما از اینکه فضای مجلس به عنوان یک بزرگراه در اختیار رئیس جمهور وقت گذاشته شده بود به شدت گله داشتم. از این رو، بسیاری از مشکلاتی که دولت نهم و دهم دارد و بعد حمله های زیادی که به رئیس جمهور وقت شد که البته باید بشود اما همه تقصیرها با دولت نبود بلکه مجالسی که  روبروی او بودند می توانستند جلوی خیلی از خطاها را بگیرند و برخی از اشتباهاتی که در تصمیم گیری وجود داشت را اصلاح کنند.

از دل دولتی که شعار عدالت خواهی می داد، یک اختلاس سه هزار میلیاردی و یک بابک زنجانی درآمد که هنوز دلیل این اتفاق برای مردم جای سئوال است، نظرتان در این باره چیست؟

اگر بخواهیم آسیب شناسی فساد کنیم که بعضی ها به بهانه آن نظام را زیر سئوال می برند، من این گونه موافق نیستم، یعنی اسلام مخالف فساد است، قانون اساسی مخالف است. جهت گیری امام رهبری هم همین را می گوید.

این ها ضد فساد است. یک حکومتی ماهیتش فساد انگیز است اما فساد در کشور ما عارضی است که یکی از آن ها وابستگی به نفت است.

این در حالی است که در نظام های اقتصادی جهانی موفق بیش از 98 درصد از درآمد از مالیات است که البته به معنای فشار مالیاتی نیست. بلکه فعالیت های جدید اقتصادی که ایجاد می شود دولت فرصت مالیاتی جدید پیدا می کند.در کشورما تصمیمات اقتصادی  ضد تولید است و خطا دارد اما با پول نفت جبران می شود! در کنار آن فساد است. هرچقدر درآمد ارزی بالا رفته است، بانک ها منابع گسترده ای پیدا می کنند و به همین دلیل فساد ارزی و پولی هم بالا می رود. ما اگر منشاء فسادها را نگاه کنیم بخش زیادی از آن ارزی است که مثلا در یک فقره از آن بابک زنجانی، ادعا می کند که 22 میلیارد یورو دارد که دارایی افسانه ای وحشتناکی است.

 برای همین در زمان شهرام جزایری عدد فسادی که انجام شده بود حدود صدو چند میلیارد تومان بود در حالی که قیمت نفت 19دلار  بود اما زمانی که نفت 140 دلار شد رقم اختلای هم به 3 هزار میلیارد تومان رسید!

درآمد که بالا می رود، دولت از پاکدستی دور می شود و زمانی که خیلی شیرین می شود مگس ها دور این شیرینی جمع می شوند که این مگس ها در رانت است، در چهره های به ظاهر زاهد و کانون های ثروت و قدرت. در حالیکه فعالیت های دولت شیرینی ایجاد کرده است اما دولت درپوشی روی آن شیرینی نگذاشته است.

این هاست که دولتی را به فساد می کشاندو برای ان عادی می شود و حتی از آن استقبال می کند و رانت می گیرد.الان فسادی که یکی از معاونان رئیس جمهور سابق به آن متهم است اگر بشکافند و جلسه علنی بشود بسیاری از این حرف ها اثبات خواهد شد.

در دولت ها ملاحظات حزبی، باندی گروهی و قبیله ای حاکم شده است. یعنی به توانمندی شخص نگاه نکرده اند. به اینکه فرد بله قربان گوست نگاه کرده اند. ما در دولت سابق شاهد بودیم که یک نفر برای 6-5 پست انتخاب می شد تا آخر به کابینه راه پیدا کرد، در حالیکه مگر این فرد بحرالعلوم است که همه نوع تخصص دارد؟ زمانی که مسئولیت را به اهلش نسپاریم، وزیر خوب نمی تواند بدنه را اداره کند. بدنه می بیند زمانی که رئیس بالا دست او بر مبنای شایستگی انتخاب نشده فرصت های سوء استفاده و حتی امضا گرفتن از آن را پیدا می کنند و یا حتی آن  فرد معاونینی را می پسندد که ملاحظات صنفی و جناحی دارد که خیلی از فسادها ناشی از ضعف نظارت و تدبیر بوده است.

27220