این انفجار که در بامداد روز جمعه به وقوع پیوست به 40 دقیقه جهمنی در پایتخت معروف شد، در ابتدا بسیاری از مسئولین تقصیرات را به گردن یکدیگر انداخته و حاضر به پذیرش اشتباه و سهل انگاری نبودند.
این ماجرا تاجایی پیشرفت که اداره گاز مقصر انفجار خط لوله گازرسانی منطقه شهران را عملیات مترو و برخورد بیل مکانیکی عنوان کرد و سپس مسئولان شهری این موضوع را کذب خوانده و گفتند که اصلا آنجا عملیات عمرانی انجام نمی‌شود و حتی مردم از چندی پیش بوی گاز استشمام کرده و به شرکت گاز هشدار داده بودند.
مهم ترین بخش این انفجار قربانیان بودند، کسانی که با زبان روزه حین فعالیت عمرانی زیر خروارها خاک مدفون شده بودند، مسئولان شهری و همینطور سخنگوی آتش نشانی در ابتدا وجود هرگونه مفقودی را انکار کردند ولی دیری نگذشت که مسئولان از 2 مفقودی یاد کردند که به احتمال زیاد و به خاطر سهل انگاری‌ها جان باخته بودند.
یکی از مفقودان که کارگر 23 افغانی بود، عصر روز گذشته توسط نیروی‌های آتش نشانی در بخش گودبرداری خطوط مترو آبشناسان در قسمت جنوب به شمال کشف شد ولی خبری از پیدا شدن آخرین قربانی در بخش شمالی تونل، نشد.
خانواده محسن نوروزی(آخرین قربانی فاجعه شهران) با حضور در باشگاه خبرنگاران جوان ، پرده از راز‌های غم انگیز برداشتند و گفتند: ما امید داریم که محسن زنده باشد.
یکی از اقوام محسن که از سر و صورت خاکی‌اش معلوم بود، از محل گودبرداری مترو آمده است، بیان کرد: محسن بعد از افطار از خانه اش در کرج به راه افتاد و سحرگاه در تونل احداث مترو بخش شمالی آبشناسان بود که انفجار بلوار کوهسار رخ می‌دهد.
به گفته وی، مسئولان شرکت آب می‌توانستند جلوی سرازیر شدن آب را به داخل تونل مترو بگیرند ولی معلوم نیست چرا پس از 5 ساعت این موضوع رخ داد، مسئولان شرکت آب پس از آنکه گل و لای تمام بخش شمالی را فرا گرفت، لوله مرکزی را بستند.
وی ادامه داد: من و خانواده اش چند ساعت بعد به محل حادثه رسیدیم و مشاهده کردیم که در همان بخشی که محسن سوار بر بیل مکانیکی شده، ریزش آوار تونل مترو صورت گرفته و محسن مدفون شده است.
فامیل آخرین قربانی گفت: ابتدا مهندسان دستگاه آوردند که مشخص شود بیل مکانیکی در کدام بخش تونل بوده است که پس از بررسی اعلام کردند که بخش ابتدایی تونل( محل ریزش آوار) وسیله‌ای وجود نداشته است ولی امروز ما پس از ده‌ها ساعت فعالیت در داخل تونل متوجه شدیم که محسن که در همان بخشی که مهندسان بررسی کردند، بوده است.
وی اضافه کرد: زمانی متوجه شدیم که محسن‌مان کجاست که دیگر دیر شده بود، مهندسان مترو شهرداری محل ریزش را با خروارها خاک پر کرده بودند و دائم به ما تسلیت می‌گفتند ولی همچنان امید به زنده بودن محسن داریم، واقعا اگر این حادثه برای یکی از اقوام مسئولان رخ داده بود ، بازهم همینطور و به همین سادگی رفتار می‌کردند، آنان(آتش نشانی و مسئولا مترو) حتی برای اوردن یک لوله برای ورود به داخل تونل و گذاشتن پمپ برای تحلیه گل و لای با ما همکاری نکردند و دائم ما را به صبر توصیه می‌کردند، مگر چقدر وقت وجود دارد، شاید بتوان محسن را زنده بیرون آورد.
همسر محسن که دائم اشک از روی صورتش می‌چکید، از مسئولان تقاضا کرد که حداقل پیکر شوهرش را به او بازگردانند تا به آرامش برسد ، میان صحبت‌های همسر محسن ، یکی دیگر از اقوامشان گفت: دختر و پسر محسن را ببینید، آنان هر روز سراغ پدرشان را می‌گیرند ، چراکه محسن یک مرد زحمتکش و خانواده دوست بود و امروز تمام اقوامش از شهر‌های مختلف به تهران آمده اند، فقط برای پیدا کردن محسن، اما به هیج عنوان مسئولان همکاری نمی‌کنند و به نظر می‌رسد با بتون ریزی بخش ریزش تونل قصد اتمام عملیات جستجو را دارند و وقتی ما در آنجا حرف میزنیم ما را متهم به اختشاش می‌کنند.
امید است، مسئولان شهری که همان ابتدا مفقودان را انکار کردند ،این بار با بکارگیری ظرفیت بیشتر، خانواده محسن را برای پیدا کردن عزیزشان یاری کنند تا شاید مرهمی بر دل خون این خانواده باشد.
۴۷۴۷
نظر شما