علی رنجبران درباره این نمایشگاه نوشته است: «مدرنیسم تحفه‌ی از آب گذشته‌ی میسیونرهای کمپانی هند شرقی در اواخر قاجار و دانش‌آموختگان بازگشته از فرنگ دوران پهلوی اول بود. تحفه‌ای که همیشه فرنگی باقی ماند و هیچ‌گاه ایرانی نشد، چراکه ما به جای مدرن شدن در واقع تنها مدرنیزه شده‌ایم. یک سوءتفاهم بزرگ که در تغییر شکل شهر و شهروند در خلال زمان خودنمایی می‌کند.
خانه - باغ ایرانی را با معماری فرنگی کورکورانه تاخت زده‌ایم، انبوه‌سازی و تکرار کسالت‌بار نقش‌مایه‌های بتنی و آهنی را به جای آن نشانده‌ایم و هر روز الگوهای غریبه با چشم‌اندازهای این سرزمین را به نظاره نشسته‌ایم ... نمونه‌ای از این جریان افراطی را می‌توان در غرب تهران و آسمان‌خراش‌های نوظهورش دید؛ یک رونوشت ناسازگار از جریانی که یک قرن پیش از محله منهتن در نیویورک و آسمان‌خراش‌های بلندش آغاز شد. لوتی‌ها، جاهل‌ها یا کلاه‌مخملی‌ها را هنوز می‌توان با همان سر و ریخت قدیمی سراغ گرفت.
هرچند آن‌ها امروز از سنت دم می‌زنند، اما در واقع از یادگارهای ورود جریان مدرنیزم به ایران هستند که در این روند کت‌وشلوارپوش شدند. حتی خودشان می‌گویند که در مقابل کشف حجاب رضاخانی ایستاده و به همین دلیل «جاهل» لقب گرفته‌اند. لوتی‌ها از مظاهر دست‌نخورده‌ی تقابل ذاتی جریان مدرنیزم و سنت‌های ایرانی‌اند. قرار دادن لوتی‌ها مقابل این رونوشت تنها اشاره‌ای است از تلاش هر روز و هنوز ما در پیروی از نسخه شفابخش مدرنیسم! نشانی از این‌که انسان ایرانی در گذر تاریخ به‌جز پیروی بی‌چون‌وچرا از این گفتمان ناسازگار، راهی برای رستگاری نیافته است، اما واقعیت چیز دیگری است. ما با رستگاری همان‌قدر فاصله داریم که غرب تهران از منهتن.»
این نمایشگاه ۲۳ مهرماه ۱۳۹۵ در گالری «آرته» به نشانی تهران، شیراز جنوبی، پایین‌تر از پل همت، بلوار علی‌خانی، ۲۰ متری گلستان، ۱۲ متری دوم، شماره ۳ گشایش می‌یابد و تا دوم آبان‌ماه هر روز (به‌جز شنبه‌ها) از ساعت ۱۶ تا ۲۰ پذیرای علاقه‌مندان خواهد بود.
5858
نظر شما