به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آرش دولت‌آبادی، تدوینگر انیمیشن سینمایی «ناسور» که این روزها در سینماهای کشور اکران شده است، درباره تفاوت تدوین در آثار رئال و انیمیشن به «خبرآنلاین» گفت: «ممکن است خیلی‌ها فکر کنند تدوین در کارهای انیمیشن راحت‌تر است، به واسطه اینکه پلان‌های اضافی و دورریختنی در انیمیشن نداریم یا خیلی کم هستند، اما در حقیقت این‌طور نیست و هنگام تدوین و وقتی پلان‌ها را کنار هم قرار می‌دهیم، گاهی به اشکال‌های برمی‌خوریم که رفع کردن‌شان زمان می‌برد.»
او ادامه داد: «برای مثال در انیمیشن «ناسور» ممکن بود با شرایطی روبرو شویم که شمشیر در پلانی جلوی صحنه باشد و در پلان بعدی پشت صحنه قرار گرفته باشد و همین موضوع کار تدوین را سخت می‌کرد.»
دولت‌آبادی با تاکید بر اینکه تدوین آثار انیمیشن هم مانند دیگر فیلم‌های سینمایی است، اضافه کرد: «در هنگام تدوین بر اساس فیلمنامه و استوری بُرد که از ابتدا طراحی کرده‌ایم، حرکت می‌کنیم، حتی گاهی اتفاق می‌افتد در صحبت‌هایی با کارگردان تغییراتی را در مسیر داستان ایجاد کنیم.»
این تدوینگر در ادامه عنوان کرد: «یکی از سختی‌های تدوین انیمیشن این است که صداگذاری بعد از کار ما انجام می‌شود و همین موضوع کار را پیچیده‌تر می‌کند و با توجه به اینکه از تکنیک موشن کپچر (ضبط حرکات واقعی بدن انسان و انتقال آن‌ها به نرم‌افزار) استفاده می‌شود، هماهنگ بودن صورت با نحوه صحبت کردن شخصیت‌ها بسیار مهم است.»
دولت آبادی با وجود سختی‌های زیادی که در تدوین و صداگذاری انیمیشن وجود دارد، باز هم این حوزه را بیشتر دوست دارد و تاکید کرد اگر کمی در ایران برای انیمیشن هزینه می‌شد، اتفاق‌های خیلی بهتر و حرفه‌ای‌تری در این حوزه رخ می‌داد.
او همچنین ادامه داد: «در کشورهای دیگر برای صداگذاری انیمیشن وقت و انرژی زیادی می‌گذارند، به طوری‌که همه افکت‌ها را خودشان ضبط می‌کنند، کاری که ممکن است برای یک خارج کردن شمشیر از غلاف به ۱۸ میکروفون برای ضبط کامل و صحیح صدا لازم باشد، اما ما در بیشتر مواقع از صداهای آرشیوی استفاده می‌کنیم و از همین رو کیفیت کار هم افت پیدا می‌کند.»
تدوینگر انیمیشن «ناسور» با اظهار اینکه هم در کارهای رئال و هم در کارهای انیمیشن کارگردان نقش اصلی رادر پروژه‌ها دارد، ادامه داد: «در کارهای رئال علاوه بر کارگردان و جذابیت فیلمنامه و همسو بودن با دغدغه‌های ذهنی تدوینگر، بازیگرها و حضور فیلمبردار حرفه‌ای در کار تدوین تاثیر به سزایی دارد، این در حالی است که در انیمیشن فاکتور بازیگر و فیلمبردار حذف می‌شود و کارگردان و فیلمنامه نقش اصلی را ایفا می‌کنند.»
دولت آبادی در ادامه نقدهایی را به فضای انیمیشن در ایران نیز وارد دانست و با اشاره به اینکه در انیمیشن‌های ایرانی فانتزی زیادی وجود ندارد، بیان کرد: «ما در ادبیات و فرهنگ داستان‌های زیادی داریم، اما فیلمنامه‌های خوبی از روی آن‌ها نوشته نمی‌شود، برای مثال کافی است یک‌بار کتاب‌های «سمک عیار» را خوانده باشیم، پُر از داستان و شخصیت‌هایی برای روایت کردن است که تاکنون کسی به سراغ آن‌ها نرفته است. همچنین به دلیل نبود فانتزی در آثار انیمیشن جذابیت زیادی برای کودکان وجود ندارد.»
او در ادامه یادآور شد: «کافی است به انیمیشن‌های روز دنیا نگاه کنیم، در آن‌ها شخصیت‌های تازه خلق می‌شود، کاراکترهایی که در دنیای واقعی وجود ندارند ولی همان‌ها می‌توانند توجه مخاطب کودک و بزرگسال را جلب کنند.»
این تدوینگر با اشاره به اینکه فیلمنامه‌نویس در آثار انیمیشن شرایط مانور بیشتری دارد، اضافه کرد: «وقتی فیلمنامه‌ای برای یک فیلم رئال نوشته می‌شود، تخیل در آن جایی ندارد، اما در انیمیشن ذهن فیلمنامه‌نویس می‌تواند هر جزئیاتی را به تصویر بکشد و موجودات و ابزار‌های تازه ابداع کند و مطمئن هم باشد که آن‌ها با نقاشی و پویانمایی جان می‌گیرند.»
دولت‌آبادی در پایان تاکید کرد در ایران علاوه بر اینکه تجهیزات و ابزار مورد نیاز برای کار انیمیشن وجود دارد، افراد حرفه‌ای و مجرب هم در این حوزه فعالیت می‌کنند، اما شاید تنها و اصلی‌ترین مشکل نبود هزینه برای تولید انیمیشن با کیفیت‌های بالا در کشور است.
5858
نظر شما